Morgunblaðið - 31.03.2020, Blaðsíða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 31. MARS 2020
✝ Jarþrúður LiljaDaníelsdóttir
fæddist í Lykkju,
Kjalarnesi, 29. sept-
ember 1941. Hún
lést á líknardeild
Landspítalans 18.
mars 2020. For-
eldrar hennar voru
Daníel Magnússon
bóndi, f. 27. des.
1890, d. 29. júlí
1963, og Geirlaug
Guðmundsdóttir húsfreyja f. 2.
nóv. 1900, d. 21. des. 1986. Systk-
ini Lilju eru Hulda, f. 27. apríl
1914, d. 16. feb. 1983. Magnús, f.
3. nóv. 1923, d. 4. júní 2011, Guð-
mundur, f. 28. júní 1926, d. 1. jan.
1992, og Þórólfur, f. 17. apríl
1932.
Jarþrúður giftist 27. ágúst
1966 Óla Kristni Björnssyni lög-
reglumanni, f. 25. júní 1942, d.
þeirra eru a) Hilda Björk, f. 23.
nóv. 1992, sambýlismaður Diego,
b) Sólveig Anna, f. 23. nóv. 1992,
sambýlismaður Birkir Freyr,
dóttir þeirra er Aníta Björt, f. 12.
des. 2018, c) Erna Diljá, f. 26.
ágúst 2000. 2) Björn Viðar, f. 11.
júní 1973, barnsmóðir hans er
Unnur Brynja Guðmundsdóttir,
f. 3. okt. 1971, dóttir þeirra er
Ásta Valgerður, f. 6. apríl 2000.
3) Hlynur Geir, f. 16. júní 1979.
Lilja var alin upp á Hofi, Kjal-
arnesi, til sjö ára aldurs og síðan
á Hlíðarvegi, Kópavogi. Lilja
lærði hárgreiðslu í Iðnskólanum í
Reykjavík og lauk sveinsprófi ár-
ið 1961 og síðar meistaraprófi í
hárgreiðslu árið 1964. Fram á
miðjan aldur var Lilja húsmóðir
ásamt því að starfa við iðn sína.
Þá hóf Lilja störf hjá Hitaveitu
Reykjavíkur, síðar Orkuveita
Reykjavíkur og starfaði þar til
starfsloka. Myndlist var Lilju
hugleikin og sótti hún námskeið
og tók reglulega þátt í sýningum.
Útför Lilju fer fram frá Víði-
staðakirkju í Hafnarfirði í dag,
31. mars 2020, og hefst athöfnin
klukkan 13.
18. mars 2003. For-
eldrar hans voru
Björn Bjarnason
málarameistari, f. 8.
okt. 1906, d. 3. ágúst
1961, og Anna Sig-
urðardóttir hús-
freyja, f. 22. ágúst
1904, d. 15 feb.
1966. Seinni eig-
inkona Björns var
Ragna Ágústs-
dóttir, f. 26. feb.
1925. Systkini Óla eru Soffía Val-
borg, f. 23. des. 1927, d. 28. des.
2015, Bjarni, f. 29. sept. 1929, d.
19. júlí 1936, Aðalbjörg, f. 12.
sept. 1933, Bjarni, f. 30. jan.
1938, og Steingrímur Páll, f. 28.
okt. 1959.
Börn Óla og Lilju eru: 1) Daní-
el Þór, f. 10. jan. 1967, í hjóna-
bandi með Guðlaugu Þóru Tóm-
asdóttur, f. 10. júní, 1964, dætur
Elsku mamma, það er erfitt
að hugsa til þess að þú sért far-
in. Þú hefur alltaf verið til staðar
og aldrei hef ég efast um að ef í
harðbakkann slægi væri hægt
að treysta á þig. Þú vildir ekki
fara, þú varst ekki södd lífdaga
þrátt fyrir löng veikindi enda
hafðir þú margt að lifa fyrir, ný-
orðin langamma. Þú áttir mikið
af vinum og fannst ekkert
skemmtilegra en að fá gesti í
heimsókn. Oft á tíðum, þegar
það var til eitthvert góðgæti á
Norðurvanginum, máttum við
synirnir ekki fá það vegna þess
að það var aðeins fyrir gesti. Við
létum það ekki stoppa okkur og
þú varst með tímanum útsmogn-
ari í að fela góðgætið. Án efa
munum við finna nammi á ýms-
um stöðum á Norðurvanginum á
næstu mánuðum.
Þegar þú komst að heimsækja
mig í Glasgow þá fórum við í
ferðalag að heimsækja ættar-
óðal Maclean-klansins. Þú varst
einstaklega ættfróð og stolt af
því að geta rakið ættir þínar til
Skotlands. Þegar þú sást kast-
alann man ég alltaf hvað það
lifnaði yfir andlitinu á þér. Þeg-
ar ég kynnti þig fyrir vinum
mínum í Glasgow gastu hafið
samræður við þetta unga fólk án
nokkurra vandkvæða, þú gast
talað við alla, þú varst ekki feim-
in. Þú hafðir mjög gaman af
fólki. Þú varst alltaf að læra eitt-
hvað nýtt, nýtt námskeið, nýtt
áhugamál. Þú varst einstaklega
opin manneskja.
Við bræðurnir höfum húmor-
inn frá þér og pabba. Þú lést
hann ekki af hendi þótt veikind-
in ágerðust. Núna fyrir jól vor-
um við heima á Norðurvangin-
um og ónefndur bróðir minn var
að monta sig af því hversu
grannur hann væri orðinn. Mér
varð að orði að hann minnti mig
á kengúrumömmu. Þá hló
mamma. Alveg undir það síðasta
varstu að spyrja elsta bróður
minn hvenær hann ætlaði að
skila bílnum.
Þú áttir gott líf, þú misstir
manninn þinn þó aðeins of
snemma en þú hélst vel um fjöl-
skyldu þína og þér fannst gaman
að vera til. Það er erfitt til þess
að hugsa að heyra ekki í
mömmu, mamma ætlaðist til
þess að maður hringdi í hana á
hverjum degi, þó að maður hefði
ekkert að segja. Hún hélt vel ut-
an um fjölskyldu sína, það var
númer eitt. Nú þegar þú ert far-
in langar mig að heyra í þér dag-
lega, þó ekki bara en til þess að
segja þér ekki neitt.
Þinn sonur,
Hlynur.
Elsku mamma, þá er komið
að kveðjustund. Baráttan við
krabbameinið var löng og ströng
og þú varðst að lúta fyrir þeim
vágesti að lokum. Ég veit að þú
vildir ekki að rætt væri um bar-
áttuþrek þitt í gegnum þessi
veikindi, hvernig þú bauðst
krabbameininu birginn og stóðst
upp hnarreist eftir hvern skell-
inn á fætur öðrum. Ég ætla því
ekki að gera það hér.
Mamma trúði á réttlátan
heim þar sem heiðarleiki, sann-
girni og réttsýni ræður ríkjum.
Snobb fór mjög í taugarnar á
henni og hún var stolt af því að
vera komin af alþýðufólki. Í
hennar fari mátti finna ákveðnar
mótsagnir, eins og hjá okkur
flestum. Því oft ræddi hún um
forföður okkar, sem var af
skosku kyni og taldist jarl.
Mamma hafði nefnilega lúmskt
gaman af þeirri staðreynd að
svo gæti verið að hún hefði blátt
blóð í æðum. Það er einnig víst
að hún kunni ekki að meta þær
vangaveltur sona sinna, að
meintur jarl væri mögulega
fjósadrengur að austan, sem
kunni hrafl í ensku.
Mamma hafði mörg áhugamál
og gaman er að minnast þess að
eftir að hún hætti að vinna, var
hún steinhissa á því hvernig hún
hafði áður haft tíma til vinnu,
þar sem dagarnir á eftirlaunum
voru ávallt fullbókaðir. Á sumrin
var það golf og á veturna tón-
leikar, myndlistarsýningar og
leikhús. Hún var félagslynd og
naut þess að skipuleggja og eiga
stundir með öðrum. Hún var í
tveimur saumaklúbbum, í Sina-
wik, ferðahópi ekkla og ekkna
sem hittust á Löngumýri og víð-
ar, í ferðaklúbbi er kenndi sig
við Kanaríeyjar, í hádegisverð-
arklúbbnum Perlurnar og síðast
en ekki síst hélt miklu sambandi
við fjölmargar æskuvinkonur og
gamla skólafélaga. Mamma
hafði einnig frumkvæði að því að
fjölskyldan færi í leikhús og í
mörg ár gaf hún öllum í fjöl-
skyldunni áskriftarkort í Borg-
arleikhúsið. Á hverju hausti
settumst við niður og völdum
sýningar vetrarins undir dyggri
forystu hennar. Leikhúsferðir
fjölskyldunnar voru því ávallt
tilhlökkunarefni þó að það verði
að viðurkennast að sumar sýn-
ingar voru lengur að líða en aðr-
ar. En það sem var henni kærast
var myndlistin, en hún sat mörg
myndlistarnámskeið, tók þátt í
myndlistarsýningum og var í
hópi kvenna sem hittust reglu-
lega og máluðu saman. Það
veitti henni mikla lífsfyllingu.
Ástvinir voru ávallt í fyrsta
sæti í lífi mömmu og var hún
óendanlega stolt af barnabörn-
um sínum og fylgdist vel með
öllu því sem stelpurnar hennar
tóku sér fyrir hendur. Hún var
þakklát fyrir að vera til staðar
þegar Aníta Björt, fyrsta barna-
barnabarnið kom í heiminn í
desember 2018 og fátt gladdi
hana meir síðasta árið en heim-
sóknir Anítu Bjartar.
Elsku mamma, þú varst okk-
ur bræðrum góð móðir, þú og
pabbi bjugguð okkur gott heim-
ili, og við nutum áhyggjulausir
æskunnar, í andrúmslofti kímni
og gamansemi í eldhúsumræð-
um hversdagsins. Það er því við-
eigandi að enda þessa kveðju á
limru um núvitund, sem mömmu
fannst mjög skemmtileg og
fangar vel húmorísk viðhorf
hennar til lífsins.
Ég ætlaði að nýta mér núið
en naumast hvað það er nú snúið.
Ég undirbjó vel
allt sem ég tel
að þurfi, en þá var’ða búið.
(Vigfús M. Vigfússon)
Þinn sonur,
Daníel.
Það er með nokkrum trega
sem ég sest niður og rifja upp
minningar um samverustundir
okkar Lilju tengdamóður minn-
ar. Þó að liðin séu rúm 30 ár er
minningin um fyrstu heimsókn-
ina í eldhúsið á Norðurvangin-
um skýr. Fljótlega kom í ljós að
strákamamman átti sér draum
sem mér tókst aldrei að upp-
fylla. Þegar umræðuefnið snér-
ist um fataefni, tískutímarit og
förðun var ég ekki viðræðuhæf.
Aftur á móti var Erna Diljá
dóttir okkar ekki há í loftinu
þegar áhugi hennar á fötum og
förðun kom í ljós. Þar eignaðist
Lilja loksins jafnoka innan fjöl-
skyldunnar á því sviði.
Hins vegar voru ferðalög,
menningarviðburðir og sam-
verustundir fjölskyldunnar sam-
eiginlegt áhugamál okkar. Það
var oft lagt á ráðin og viðburðir
skipulagðir. T.d. leikhúsferðirn-
ar í Borgarleikhúsið sem voru
ómetanlegt innlegg í uppeldi
stelpnanna. Sumarbústaðaferðir
með okkur Unni Brynju og
dætrunum þar sem margt var
brallað. Heimsóknin til Hlyns til
Kraká var eftirminnileg m.a.
vegna þess að óafvitandi frömd-
um við glæp, þar sem við borg-
uðum ekki í lestirnar, héldum að
allt væri frítt. Já, það var oft
mikið hlegið. Lilja keypti hní-
faparasett í fallegri tösku sem
hún gaf okkur Daníel. Taskan er
bara opnuð þegar mikið stendur
til og á sérstakan sess á hátíð-
arstundum. Eftirminnilegasta
ferðin var sannkölluð fjölskyldu-
ferð til Stokkhólms. Lilja, syn-
irnir þrír, tengdadóttirin og
ömmustelpurnar fjórar. Tilefnið
var útskrift Hildu Bjarkar.
Leigðar voru 2 íbúðir, önnur fyr-
ir stelpurnar og hin fyrir karl-
ana. Við vorum ekki í vafa um
hvar var meira fjör – það var
klárlega hjá kvenþjóðinni. Einn-
ig leigðum við mini-rútu og svo
var flakkað, flandrað og aðeins
kíkt í búðir. Meðal annars var
farið til Uppsala og fornar slóðir
Lilju heimsóttar. Við sáum
nokkra eldri herramenn og hafði
hún á orði að hún hefði nú aldrei
dansað við þessa gömlu karla.
Já, þetta voru frábærir dagar og
sagði Lilja fyrir stuttu að þessi
ferð hefði verið toppurinn. Síð-
asta ferðin sem við fórum saman
var sl. sumar þegar við tvær
lögðum land undir fót og heim-
sóttum Höllu og Völla í Aðaldal-
inn þar sem við fengum frábær-
ar móttökur. Lilja dró upp úr
töskunni sinni diska með Megasi
sem skyldi vera tónlistarmaður
ferðarinnar. Fyrsta stopp var
nestispása í Borgarfirðinum í sól
og blíðu. Halla fór með okkur í
ógleymanlega dagsferð til Rauf-
arhafnar þar sem við m.a. skoð-
uðum Heimskautagerðið og
drukkum kaffi undir kirkju-
garðsveggnum. Yndislegar
minningar.
Lilja var góð amma og sem
bar hag ömmustelpnanna fyrir
brjósti og naut þess að fylgjast
með hvað þær fjórar voru að
gera. Hún sótti tónleika, dans-
sýningar, leiksýningar o.fl.
Saumaði kjóla og buxur, prjón-
aði lopapeysur, trefla og stúkur,
útbjó skartgripi úr perlum, kúl-
um og fiskroði, málaði myndir,
bakaði besta kryddbrauðið,
útbjó langbesta grjónagrautin
svo ekki sé minnst á allra besta
uppstúfið í heimi.
Nú er komið að kveðjustund.
Ég þakka Lilju tengdamóðir
minni fyrir góðar samveru-
stundir og dýrmætar minningar
sem eiga eftir að gleðja okkur
um ókomin ár.
Hvíl í friði,
Þóra tengdadóttir.
Elsku hjartans amma mín,
það er svo óraunverulegt að nú
sé komið að kveðjustund. Minn-
ing þín lifir svo sterk og skýr í
huga mínum, ég veit að ég mun
varðveita hana svo lengi sem ég
lifi. Það er ýmislegt sem ég tek
með mér út í lífið sem amma hef-
ur gefið mér og kennt, enda átt-
um við einstaklega gott sam-
band. Eins og hún samsinnti
sjálf um daginn „við erum alveg
dásamlegar“.
Það er margt sem við amma
brölluðum saman í gegnum árin
og standa þá helst upp úr sólrík
sumur þar sem amma fékk mig
með sér á golfvöllinn og þau ótal
mörgu skipti sem ég fékk að
gista hjá henni á Norðurvang-
inum. Þegar ég komst á ung-
lingsaldur linnti ekki gistipartí-
um, en það var þá sem við
byrjuðum að kalla þau skvísu-
kvöld. Síðasta skvísukvöldið var
núna fyrir jólin en þá fengum við
Ástu frænku til að vera með
okkur eins og oft áður. Þegar ég
var yngri var ég alltaf svo stolt
af því að eiga ömmu sem var
svona mikil skvísa og vildi endi-
lega að sem flestir vissu hvað ég
ætti mikla skvísuömmu! Eins og
mamma segir þá held ég að ég
hafi erft alla mína skvísutakta
frá þér, elsku amma.
Amma var mikil fjölskyldu-
kona og þótti mjög vænt um
fólkið sitt. Hún fylgdist vel með
okkur ömmustelpunum sínum
og var iðulega mjög stolt af okk-
ur. Samverustundir með fjöl-
skyldunni á Norðurvanginum
voru dýrmætar. Amma sagði
eitt sinn við mig að hún héldi
mikið upp á tímann þegar strák-
arnir hennar voru litlir.
Nú síðastliðin ár vorum við
amma orðnar miklar vinkonur
og er ég svo þakklát fyrir allar
okkar stundir saman, skvísu-
kvöldin, kaffihúsadeitin, ferða-
lögin og síðast en ekki síst
spjallið okkar. Hún sagði mér
sögur frá því í den og ég sagði
henni sögur úr mínu lífi. Þá má
ekki gleyma öllu slúðrinu sem
við deildum.
Ég finn hlýju í hjartanu við að
hugsa til þín, elsku amma
Þín,
Erna Diljá.
Elsku amma mín. Mér finnst
svo óraunverulegt að þú sért
Jarþrúður Lilja
Daníelsdóttir
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Elskulegur eiginmaður, faðir, tengdafaðir
og afi,
BJARNI GUÐMUNDSSON
rafvirkjameistari,
Hringbraut 56, Reykjanesbæ,
lést 26. mars. Útförin fer fram í kyrrþey.
Hólmfríður Jónsdóttir
Guðfinna Sesselja Bjarnad. Vilhjálmur Kristjánsson
Guðrún Bjarnadóttir Ásmundur Jónsson
Guðbjörg Bjarnadóttir Özgun Ali M. Özgun
Guðmundur Jón Bjarnason Arnbjörg Drífa Káradóttir
Bjarnfríður Bjarnadóttir Hermann Karlsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
SÓLBORG JÚLÍUSDÓTTIR,
lést 28. mars á Dvalarheimili aldraðra,
Sauðárkróki.
Útförin fer fram í kyrrþey í ljósi aðstæðna í
þjóðfélaginu.
Hrönn Gunnarsdóttir Rögnvaldur Valbergsson
Kolbrún Birgisdóttir Sigurður H. Aðalsteinsson
Valdimar L. Birgisson Halldóra M. Þormóðsdóttir
Þórunn Elfa Sveinsdóttir Gunnar Carlsen
Rakel Rögnvaldsdóttir Indriði Ragnar Grétarsson
Brynjar Páll Rögnvaldsson
langömmubörn og langalangömmubörn
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
JÓHANNA UNNUR GISSURARDÓTTIR
ERLINGSON
Álalæk 17, Selfossi,
áður Karfavogi 56, Reykjavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands aðfaranótt sunnudagsins
29. mars.
Sigurður Rúnar Jónsson Ásgerður Ólafsdóttir
Margrét Rannveig Jónsdóttir
Birgir Már Ragnarsson Silja Hrund Júlíusdóttir
Hildur Jónsdóttir Hjörtur Ottó Aðalsteinsson
Guðrún Ólöf Jónsdóttir
Sigrún Hjartardóttir Björn Geir Leifsson
Jón Hörður Jónsson Sigríður Anna E. Nikulásdóttir
Jóhanna Kristín Jónsdóttir
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÁSDÍS SVEINSDÓTTIR
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð í
Kópavogi fimmtudaginn 26. mars.
Útförin fer fram í Digraneskirkju fyrir
nánustu aðstandendur föstudaginn 3. apríl
klukkan 13. Hægt er að hafa samband við aðstandendur til að
fá aðgang að streymi frá athöfninni.
Til stendur að halda minningarathöfn 29. júní ef aðstæður leyfa.
Sveinn Guðmundsson
Hrönn Guðmundsdottir Hjörtur Bergmann Jónsson
Þórhalla Guðmundsdóttir Þórhallur Tryggvason
Böðvar Guðmundsson Nanna Sif Gísladóttir
Katica Munetik
Zvjezdan Jovisic Ragnhildur Ýr Jónsdóttir
Srdjan Jovisic Dragana Petrovic Jovisic
barnabörn og barnanarnabörn