Morgunblaðið - 25.04.2020, Blaðsíða 25

Amma átti mikið af fallegum
skóm og það var mjög spennandi
fyrir litla stúlku að kíkja í skó-
skápinn hennar og dunda sér við
að máta.
Afi og amma ráku Skóverslun
Kópavogs í mörg ár og þar kom
glöggt fram hve amma var mikil
smekkmanneskja, var hún jafnan
óaðfinnanlega til fara, alltaf vel
tilhöfð um hárið, en það var mikill
metnaður hjá henni alla tíð.
Fyrir mig voru mikil forrétt-
indi að hafa séð um hárið á ömmu
í meira en 30 ár, það var ljúft að
spjalla við hana, ég fékk fréttir af
stórfjölskyldunni og fann hversu
annt henni var um fólkið sitt,
hvað það væri að gera, hvert það
væri að fara og hvenær það kæmi
aftur. Það var í raun ótrúlegt
hvað hún náði að halda vel utan
um þennan fjölda af afkomendum
og hvað var að gerast í þeirra lífi.
Í seinni tíð var mjög verðmætt
að hafa hana hjá okkur sum jól og
áramót sem ég minnist með hlý-
hug og kærleika. Hún var mjög
þakklát fyrir það sem fyrir hana
var gert.
Þetta eru skrýtnir tímar sem
við erum að upplifa, erfitt fyrir
fjölskylduna að geta ekki hitt
hana síðustu vikurnar og fyrir
hana að skilja af hverju enginn
kom.
Þó var yndislegt að börnin
hennar fengu að vera hjá henni
síðasta sólarhringinn.
Ég kveð ömmu með söknuði,
en einnig miklu þakklæti.
Minning hennar er ljós í lífi
okkar.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Þín
Freyja.
Elsku Guðríður amma okkar
er farin frá okkur.
Okkur systrum fannst svo
sjálfsögð tilhugsun að hún yrði
hjá okkur miklu lengur þó svo
hún væri orðin 95 ára. Að við
gætum heimsótt hana hvaða dag
sem var og hún tæki á móti okkur
brosandi með útbreiddan faðm-
inn. Að ganga inn í hreina og fal-
lega heimilið, fá hlýjuna á móti
sér, kaffi og kræsingar og amma
óaðfinnanleg í fallegu fötunum
sínum eins og drottning til fara.
Þetta var nokkuð sem okkur þótti
svo sjálfsagt fyrir örfáum vikum
en er núna minningin ein sem við
munum halda fast í.
Við systur og amma áttum svo
einstaklega fallegt og gott sam-
band sem erfðist til barnanna
okkar. Þau elskuðu að heimsækja
ömmu enda fengu þau að leika
sér með gamla dótið í kassanum
og fá eitthvað gott að borða.
Bestar þótti henni þó heimsókn-
irnar þar sem við systur og
mamma okkar komum að kvöldi
til. Þá sagði hún okkur sögur frá
því í gamla daga, bæði frá lífinu á
Patró og fallega ástarsögu þeirra
afa. Það er einstaklega dýrmætt
að eiga minningu um kvöldið okk-
ar saman fyrir síðustu jól þegar
við bökuðum sörur, fengum okk-
ur jólabjór og sérrí og hlustuðum
á gömul jólalög. Við vorum allar
svo ánægðar með kvöldið og
amma sagði að það jafnaðist á við
jólin sjálf. Þá eigum við margar
aðrar yndislegar minningar frá
jólunum, þá sérstaklega hefðina
til 15 ára, þegar við skrifuðum
saman jólakort.
Æska okkar ljómar öll af hlýj-
um minningum um ömmu og afa
en við nutum þeirra forréttinda
að hafa þau heima hjá okkur oft í
viku. Alltaf var tekið á móti okkur
með hlýju, kærleika og mikilli
gleði, já og auðvitað hreinu heim-
ili og samanbrotnum þvotti. Sum-
ar helgar fengum við að fara til
ömmu og afa í sumarbústaðinn,
en það tók iðulega 4-5 klukku-
stundir að keyra í Borgarfjörðinn
með afa við stýrið og amma var
alltaf að hægja á honum. Í bú-
staðnum voru svo kræsingar í
hverri máltíð og við komum lík-
lega töluvert búttaðri heim.
Lífið verður allt örðuvísi án
elsku ömmu okkar og við eigum
eftir að sakna hennar mikið enda
var hún ekki bara amma okkar
heldur einnig ein af okkar bestu
vinkonum. Við munum sakna
þess að geta ekki heimsótt hana í
Garðabæinn og njóta þess að
amma stjani við okkur og finna
þegar hún breiðir yfir okkur
teppi á meðan við slökum á í sóf-
anum, enda var hvergi betra að
vera.
Minning um dásamlega konu
lifir.
Takk fyrir allt.
Þínar ömmustelpur,
Rakel, Guðríður Harpa
og Brynja.
Mig langar í nokkrum orðum
að minnast hennar Íðu minnar
sem nú hefur lagt upp í sína
hinstu för.
Hugurinn reikar mörg ár aftur
í tímann, á Hátröðina í Kópavogi
þar sem ég dvaldi oft á tíðum hjá
fjölskyldunni. Ég var ekki há í
loftinu þegar ég kom þangað
fyrst, naut alltaf góðs atlætis,
enda kallaði ég þau mamma hin
og pabbi hinn.
Jólin sem ég dvaldi með fjöl-
skyldunni á Hátröðinni eru mér
afar minnisstæð, allt tilbúið og
skreytt. Við Ásgeir sátum saman
í herberginu inn af eldhúsinu á
aðfangadag og hlustuðum á jóla-
lög, „Litli trommuleikarinn“ og
„Jólin alstaðar“, þessi litla plata
Ellýjar og Vilhjálmser ein af mín-
um uppáhalds. Svo fékk ég
möndluna …, einhver laumaði
henni í diskinn minn.
Í mörg ár var heimsókn á Há-
tröðina á aðfangadag fastur liður
þar sem Íða bar fram smákökur
og aðrar kræsingar, enda mikil
húsmóðir og á ég margar góðar
uppskriftir frá henni. Íðu féll ekki
verk úr hendi og var handverks-
kona mikil, barnabörnin okkar
hafa fengið að njóta góðs af því.
Af mörgu er að taka sem
skemmtilegt er að rifja upp frá
samveru okkar frændfólksins í
Aðalvík, farið í gufubað, horft
niður í fjöru, til fjalla, og út á
sjóinn eða bara setið í sólinni
og spjallað saman. Hressing í
Fjósatungu meðan beðið var eftir
bátnum. Í mínum huga er ómet-
anleg gjöfin þegar Íða gaf mér
bók þeirra hjóna „Sléttuhreppur
fyrrum Aðalvíkursveit“, bók sem
ég hafði lengi leitað.
Í minningunni sé ég Íðu alveg
fyrir mér frammi í vatni, með
orm á öngli að draga upp hvern
silunginn af öðrum, hvílík aflakló.
Heimsóknir til hennar á
Garðatorgið seinni árin hafa ein-
kennst af spjalli um fólkið okkar,
alltaf boðið upp á kaffi og með-
læti. Ýmislegt rifjað upp
um gamla góða tíma, farið yfir
víðan völl enda árin hennar orðin
rúmlega níutíu og fimm og frá
mörgu að segja. Meðal annars
rifjaði hún upp minningar frá
æskuárunum á Patreksfirði, svei-
tadvöl hjá frændfólki í Trostans-
firði og þegar hún kom til
Reykjavíkur með Önnu frænku
sinni og dvaldi hjá frændfólki á
Öldugötu 4 þar sem hún hitti
hann Ásgeir sinn.
Þetta voru notalegar stundir
sem ég er svo þakklát fyrir.
Að leiðarlokum, takk fyrir allt,
Íða mín, og góða ferð í sumar-
landið.
Guðrún Brynja og fjölskylda.
MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. APRÍL 2020
✝ Valdine De-anne Thor-
bjorg Bjornsson
(Geirholm) fæddist
í Selkirk í Manitoba
í Kanada 23. nóv-
ember 1938. Hún
lést í Gimli Mani-
toba 4. apríl 2020.
Foreldrar hennar
voru hjónin Gudny
og Kjartan Geir-
holm sem voru
bæði af íslenskum ættum. Eftir-
lifandi systkini hennar eru Les
Geirholm og Francine Albert-
son.
Árið 1959 giftist Valdine
Richard Bjornsson. Hann lést 5.
maí 2005. Foreldrar hans voru
hjónin Margaret Bjornsson og
Larus Bjornsson, bæði af ís-
lenskum ættum.
Valdine og Richard eignuðust
fjóra syni, Kent Lárus, Shawn,
Blair og Dean,
barnabörnin eru
fjögur og lang-
ömmubörnin tvö.
Valdine var alin
upp hjá fjölskyldu
sinni í Gimli en þau
Richard bjuggu
alla tíð í Fraser-
wood, rétt hjá
Gimli, þar sem þau
ráku rjómabú.
Valdine vann utan
heimilis við skrifstofustörf, hjá
landbúnaðarráðuneyti Mani-
tobafylkis eftir að synirnir voru
komnir á skólaaldur. Valdine
gat rakið ættir sínar til Ölfuss í
Árnessýslu, Syðstahvamms í
Vestur-Húnavatnssýslu, Innri-
Ásláks-staða á Vatnsleysu-
strönd og Þyrils í Hvalfirði.
Bálför hefur farið fram en
minningarathöfn verður haldin í
Gimli í júlí.
Mamma var mikil fjölskyldu-
manneskja, átti marga vini og
hafði einlægan áhuga á samferða-
fólki sínu. Hún skipulagði ættar-
mót fyrir stórfjölskylduna og tók
saman ættartölur sínar og pabba.
Mamma stjanaði við okkur fjöl-
skylduna og vini okkar bræðra og
sá til þess að allir væru saddir og
sælir.
Hún var einstaklega stolt af ís-
lenskum uppruna sínum og hún
og pabbi ferðuðust margoft til Ís-
lands, í fyrsta sinn árið 1979. Þau
nutu þess að skoða landið en að-
allega þess að heimsækja ætt-
ingjana og vini. Upp úr 1970 juk-
ust samskipti Íslendinga og fólks
af íslenskum uppruna í Kanada
og mamma tók þátt í móttöku
fjölda Íslendinga sem lögðu leið
sína til Manitoba. Mamma var
líka virk í starfi Gimli Icelandic
Canadian Society og Þjóðrækn-
isfélags Íslendinga í Vesturheimi.
Hún tók þátt á mörgum ráð-
stefnum og vann sjálfboðavinnu á
New Iceland Heritage Museum,
Íslendingasafninu í Gimli. For-
eldrar okkar áttu húsbíl í mörg ár
og ferðuðust á honum vítt og
breitt um Norður-Ameríku.
Barnabörnin og síðar langömmu-
börnin áttu hug mömmu allan og
hún elskaði að vera amma þeirra.
Eftir að hún missti pabba flutti
hún aftur til Gimli og bjó þá fyrst
í íbúð í Aspen Park og síðar í Wa-
terfront Centre, íbúðum aldr-
aðra. Einu sinni í viku kom hópur
fólks saman í kaffistofunni í Wa-
terfront og talaði saman á ís-
lensku. Það voru ánægjustundir
fyrir mömmu því hún hafði ekki
svo mörg tækifæri til þess að tala
íslensku sem hún kunni vel þó
hún væri af annarri kynslóð fólks
af íslenskum ættum sem fætt var
í Kanada.
Við munum aldrei gleyma þér.
Við elskum þig, hvíl í friði.
Góða nótt, elsku mamma.
Þínir synir,
Kent Lárus, Shawn, Blair,
Dean og fjölskyldur.
Valdine Björnsson hefur átt
sérstakan stað í hjarta mínu al-
veg frá því ég kynntist henni
fyrst og mér hefur alltaf fundist
hún vera frænka mín. Reyndin er
að eiginmaður hennar, Richard
Björnsson, var frændi minn og
þau fjölskyldan komu fyrst til Ís-
lands sumarið 1979 og dvöldu hjá
okkur í Safamýri. Með komu þrír
af fjórum sonum þeirra, Shawn,
Blair og Dean, og fannst mér
mjög skemmtilegt að kynnast
frændfólki mínu sem komið var
alla leið frá Vesturheimi.
Þau áttu þá heima í Fraserwo-
od í Manitoba í Kanada og rak
fjölskyldan þar rjómabú. Marg-
aret, mamma Richards, hafði
komið nokkrum árum fyrr í heim-
sókn til okkar en á þessum árum,
milli 1970 og 1980, opnaðist fyrir
kynni fjölskyldna okkar. Við það
má segja að alveg nýr heimur hafi
opnast fyrir okkur því á árunum
þar á eftir kynntumst við fjöl-
mörgum ættingjum okkar, bæði
við heimsóknir þeirra til okkar og
í ferðum okkar til Manitoba. Það
var mikil upplifun að heimsækja
Gimli og nágrenni og kynnast því
hve Íslandi, menningu þess og
tungumáli er gert hátt undir
höfði og ég fann vel hve velkomin
við vorum, gestirnir frá gamla
landinu.
Kent Lárus, elsti sonur Vald-
ine og Richards, kom haustið
1979 til Íslands til þess að vinna
og læra íslensku. Hann hefur
mörg síðustu ár verið búsettur á
Íslandi, er netstjóri við MH og
leiðsögumaður. Tengsl Valdine
við Ísland hafa alla tíð verið
sterk, hingað gat hún rakið ættir
sínar, hún talaði góða íslensku og
þau hjón komu oft til landsins en
eftir fráfall Richards kom hún
hingað ásamt sonum sínum og
barnabörnum.
Valdine tók líka á móti fjölda
Íslendinga sem komu til Mani-
toba og gestrisni hennar fengum
við fjölskyldan svo sannarlega að
njóta því hún var óþreytandi að
keyra með okkur um Íslendinga-
slóðirnar í kringum Gimli og
segja okkur frá fólkinu sem þar
bjó. Hún tók saman ættartölur og
skipulagði stór ættarmót enda
harðdugleg og mjög skipulögð.
Síðasta heimsókn hennar til
Íslands var í ágúst 2018. Þá ferð-
uðust hún og Dean um landið og
heimsóttu vini og ættingja og ég
sá vel hvað hún naut þess að sjá
landið og hitta fólkið sitt.
Ég og fjölskylda mín þökkum
góð kynni, tryggð og vináttu.
Blessuð sé minning Valdine
Björnsson.
Þórdís Lilja Jensdóttir.
Valdine Deanne
Thorbjorg Bjornsson
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
INGIBJÖRG GUÐRÚN
MAGNÚSDÓTTIR,
andaðist 11. apríl á heimili sínu við
Norðurbrún.
Vegna heimsfaraldurs verður útförin aðeins fyrir nánustu
aðstandendur en minningarathöfn verður haldin síðar.
Fjölskyldan þakkar starfsfólki við Norðurbrún 1 fyrir kærleiksríka
umönnun undanfarna mánuði.
Guðrún Jóna Kristjánsdóttir Vitor Soares
Málfríður Agnes Kristjánsd. Ólafur Þór Jónsson
Emil Örn Emilsson
Gunnlaugur Jóhann Emils. Kristín Heiða Ásgeirsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegi faðir okkar, sonur, bróðir
og mágur,
BENEDIKT JÚLÍUS JÓNASSON,
Hátúni 10a,
lést fimtudaginn 16. apríl á heimili sínu.
Vegna aðstæðna í þjóðfélaginu hefur
útförin farið fram í kyrrþey.
Aðstandendur þakka auðsýnda samúð og vinarhug.
Áslaug María
Sigurður Rúnar
Guðni Veigar
Elísa Björt
Guðný Emilsdóttir Guðlaugur Fr. Sigmundsson
Sigmundur Fr. Guðlaugsson Tinna Sædal Jónsdóttir
Birgir Már Guðlaugsson
Sigríður Fanney Guðlaugsdóttir
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
JÓNAS RUNÓLFSSON,
Vogatungu 19, Kópavogi,
lést á líknardeild LSH í Kópavogi
miðvikudaginn 22. apríl.
Fjölskyldan vill koma á framfæri þakklæti til starfsfólks
göngudeildar blóð- og krabbameinslækninga á Landspítala við
Hringbraut og líknardeildar í Kópavogi fyrir kærleiksríka
umönnun.
Útförin fer fram í kyrrþey vegna aðstæðna.
Hinrik Jónasson Edda Friðgeirsdóttir
Kristín Jónasdóttir Þórhallur Haukur Reynisson
Hulda Jónasdóttir Guðjón Ingólfsson
barnabörn og barnabarnabarn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma
AÐALHEIÐUR ÁSGERÐUR
DAVÍÐSDÓTTIR
lést á Landspítalanum við Hringbraut,
þriðjudaginn 21. apríl.
Útförin mun fara fram í kyrrþey, vegna
aðstæðna í samfélaginu.
Davíð Jón Ingibjartsson Stella Leifsdóttir Nielsen
Sverrir Geir Ingibjartsson Dröfn Guðbjörnsdóttir
Sigrún Ingibjartsdóttir Björn Þórisson
Halldóra Ingibjartsdóttir
Sæmundur B. Ingibjartsson Jónína Sigurjónsdóttir
Eyrún Ingibjartsdóttir Heimir Konráðsson
J. Rúnar Ingibjartsson Ragnheiður S. Hjörleifsdóttir
barnabörn og aðrir aðstandendur
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
JÓHANN LÍNDAL JÓHANNSSON,
fyrrv. rafveitustjóri,
Vallarbraut 6, Njarðvík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
fimmtudaginn 23. apríl.
Útför auglýst síðar.
Elsa Dóra Gestsdóttir
Agnes Jóhannsdóttir Bessi Þorsteinsson
Hreinn Líndal Jóhannsson Anna Dóra Lúthersdóttir
Jóhann Gestur Jóhannsson Svava Tyrfingsdóttir
María Líndal Jóhannsdóttir
Elías Líndal Jóhannsson Guðlaug Helga Sigurðsdóttir
Lína Dalrós Jóhannsdóttir Gunnlaugur Þór Ævarsson
barnabörn og barnabarnabörn