Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.09.1982, Side 53

BEITARÁLAG METIÐ MEÐ MÆLINGUM Á GRÓÐRI 51
GRÓÐUR
þurrefni, hkg/ha
Mynd 5. Áhrif beitarþunga á gróður og hráprótein
í gróðri frá byrjun til loka beitartíma á túni 1.5,
1.6, 1.7 og óræktuðu mýrarhólfi (1,7*) á Hesti
1975-79.
á ábornu landi, sem er létt- eða miðlungs-
beitt. A þungbeittu og ábornu landi mælist
uppskera svipuð á báðum stöðum, 7 og 8
hkg/ha að jafnaði. Á óbornu landi er
gróður hins vegar minni í Álftaveri en á
Auðkúluheiði, enda er jarðvegur beiti-
landsins mjög rýr.
í mýrinni í Kálfholti er mestur gróður af
þessum þremur stöðum, sem nefndir hafa
verið, einkum er munurinn mikill á óá-
bornu landi. Beitargróður á þungbeitta
landinu í Kálfholti (3. mynd, lína 1.6) sker
sig úr að því leyti, að hann er óbreyttur, um
12 hkg/ha, allt sumarið. Við miðlungs-
UMSÖGN OG ÁLYKTANIR
Reynt hefur verið að setja upp ákveðna
viðmiðun fyrir flokkun beitilands eftir
beitarþunga. Þessi viðmiðun er fólgin í
4
GRÓÐUR
þurrefni, hkg/ha
Mynd 6. Áhrif beitarþunga á gróður og hráprótein
í gróðri frá byrjun til loka beitartima á túni á
Hvanneyri 1975—79.
þunga og létta beit í Kálfholti nær gróður
hins vegar 25 og 35 hkg/ha í meðalári í lok
beitartímans. í mýrinni í Kálfholti virðist
mega greina beitarálagið bæði á óábornu
og ábornu landi með mælingu á beitar-
gróðri og hrápróteíni, sbr 1. töflu.
Á túnunum á Hesti og Hvanneyri eru
niðurstöður svipaðar og á ábornu landi á
Auðkúluheiði og í Kálfholti. Tilraunalið-
irnir 1.6 og 1.7 á túninu á Hesti og 1.6 á
Hvanneyri gætu flokkazt undir þunga beit,
ef litið er á meðaltal mælinga á beitargróðri
og hrápróteíni í 1. töflu.
mælingum á þurrefni í gróðri, hkg/ha og
mælingu á hrápróteíni í gróðri. Stuðzt er
við mælingar í beitartilraununum árin