Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.09.1982, Síða 79

ERFÐIR FELDGÆÐA OG SKINNGÆÐA 77
NIÐURSTÖÐUR ÁRANNA 1980 OG 1981 TEKNAR SAMAN
í 9. töflu eru sýnd aðfelld meðaltöl feld- og
skinngæðaeiginleika 576 hvítra lamba frá
Reykhólum árin 1980 og 1981 tekinsaman.
í 10. töflu er sýnt, hvaða flokkarnir hafa
marktæk áhrif á einstaka eiginleika í 9
töflu.
Ekki kom fram áramunur á meðaltölum
útbreiðslu, gerðar og gljáa lokks eftir
sútun, en pelseinkunn reyndist samt mark-
tækt hærri síðara árið. Aðrar marktækar
breytingar milli ára voru þær, að tvískinn-
ungur, þungi og stærð skinns minnkaði og
sömuleiðis þungi skinns á flatareiningu.
Jafnframt voru lömbin mun léttari á fæti
haustið 1981 heldur en árið áður. Skinn-
þykkt breyttist ekki.
Munur milli kynja var mikill og mark-
tækur í öllum feldeiginleikunum, og voru
gimbrarnar alls staðar með hærri einkunn-
ir. Hrútarnir voru hins vegar marktækt
þyngri og með stærri og þyngri skinn en
gimbrarnar.
Fjöldi lamba við fæðingu hafði ekki áhrif
á feldeiginleika, nema hvað tvílembingar
fengu hæstu einkunn fyrir gerð lokks.
Einlembingar voru með þykkustu skinnin
og hæstu meðaltöl í öllum þungatölum, en
litlu munaði á tvílembingum og þrílemb-
ingum í þessum atriðum.
Aldursflokkur ær hafði engin áhrif á feld-
eiginleika, en tvískinnungseinkunn var
marktækt lægri hjá gemlingslömbunum
heldur en hjá lömbum undan ám. Punga-
tölurnar voru líka marktækt lægri hjá
gemlingslömbunum, en munur á skinn-
þykkt var ekki marktækur.
Aldursáhrif lamba voru þau, að ein-
kunnir fyrir feldgæði lækkuðu allar mark-
tækt með aldri, en þungatölur hækkuðu
marktækt með aldri.
Marktækur munur kom fram á feðrum
lamba í öllum eiginleikum í 9. töflu nema
þunga og stærð skinns og þunga skinns á
dm2.
í 11. töflu eru sýndar tölur um arfgengi á
hornalínunni (feitletrað), erfðafylgni
undir hornalínunni og svipfarsfylgni yfir
henni.
Arfgengið á feldeinkunnunum er alls
staðar lágt, en marktækt, sjá mun á feðrum
í 10. töflu. Einkunnin fyrir dökk hár hefur
mjög hátt arfgengi, 0.71, og er athyglisvert,
að engin flokkun, sem sýnd er í 10. töflu,
hefur áhrif á dökku hárin nema feður.
Arfgengið á tvískinnungseinkunninni er
líka hátt, 0.41. Þessi eiginleiki virðist að
verulegu leyti ákvarðast af erfðum og
tengjast þekktum umhverfisþáttum mjög
lítið. Arfgengi á tölum um þunga og stærð
skinna í þessari rannsókn er ekki marktækt,
en skinnþykkt og þungi á fæti eru með
marktækt arfgengi.
Erfðafylgnin milli eiginleikanna, sem
sýnd er í 11. töflu, er ónákvæm vegna þess,
hve takmarkaður efniviðurinn er, þ. e.
aðeins 576 lömb undan 18 hrútum, enda
fara 8 gildi af 55 út í eða út fyrir leyfileg
mörk, sem eru ± 1. Sumar þessara erfða-
fylgnitalna virðast þó vera í góðu samræmi
við það, sem við mátti búast, vegna þess,
hvers eðlis eiginleikarnir eru. Þannig er
innbyrðis erfðafylgni milli feldeiginleik-
anna alls staðar jákvæð og há. Erfðafylgni
þunga á fæti við skinnþunga og skinnstærð
er sömuleiðisjákvæð og há. Erfðafylgnitöl-
ur, sem benda til óhagkvæmra erfðatengsla
milli eiginleika, eru neikvæð erfðafylgni
milli þunga á fæti annars vegar og gerðar
lokks og gljáa hins vegar, og jákvæð og
miðlungi há erfðafylgni þunga á fæti við