Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.09.1982, Blaðsíða 54

52 ÍSLENZKAR LANDBÚNAÐARRANNSÓKNIR
2. TAFLA.
Flokkun beitilands eftir beitarþunga með mælingum á gróðri.
Beitiland Þroskaviðmiðun, Beitargróður, hkg/ha
(tilraunasvæði) hrápróteín Mörk milli þungrar
% í þurrefni og miðlungsbeitar.
1. Tún, áborið ............................................. 16 12
(Hvanneyri, Hestur) ......................................... 14 13
12 14
2. Mýri, framræst .......................................... 16 13-14
og áborin................................................. 14 13—15
(Kálfholt) .................................................. 12 13-16
3. Mýri, framræst,.......................................... 16 11
óáborin .................................................. 14 12
(Kálfholt) .................................................. 12 13
4. Móajarðv., sendinn, ..................................... 16 10
áborinn .................................................. 14 11
(Álftaver)................................................... 12 12
5. Móajarðv. áborinn........................................ 22 6
í 470 m hæð............................................... 20 7
(Auðkúluheiði) .............................................. 18 8
1975—1979 á þeim fimm tilraunastöðum,
þar sem nægar niðurstöður liggja fyrir. Alls
fæst þetta mat af 647 mælingum. Fjöldi
mælinga á hverjum stað kemur fram í 1.
töflu. í 2. töflu eru niðurstöður af þessari
tilraun til að greina beitarálag með mæl-
ingum á gróðri. Greining beitarálags með
þessu móti virðist möguleg á ábornu landi,
en ekki á öllu óábornu landi. í Álftaveri ogá
Auðkúluheiði, annars vegar á rýrum,
sendnum móajarðvegi á láglendi og hins
vegar á móajarðvegi í mikilli hæð yfir
sjávarmáli, er gróður á beitilandinu ekki
meiri en sem svarar 2 hkg/ha af þurrefni.
Uppskerumæling ein sér eða með próteín-
efnagreiningu er því ekki líkleg til að meta
beitarálag á slíkum stöðum.
I láglendismýrinni í Kálfholti er hins
vegar miklu meiri gróður og því hugsanlegt
að nota mælingar á gróðri eins.og 2. tafla
sýnir til þess að meta beitarálag þar.
Þess ber að geta, að beitarálag er ekki
nákvæmlega skilgreint hér og getur verið
mismunandi frá stað til staðar, þótt það
falli í sama flokk (létt beit, miðlungsbeit og
þung beit) í tilrauninni.