Morgunblaðið - 13.11.2020, Síða 17

MINNINGAR 17
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 13. NÓVEMBER 2020
✝ Jón HalldórJónsson, fyrr-
verandi forstjóri
Keflavíkurverk-
taka, fæddist 5.
júní 1929 í Reykja-
vík og ólst upp með
foreldrum og
systkinum á Öldu-
götu 26. Hann and-
aðist á Landspít-
alanum 3. nóvem-
ber 2020.
Foreldrar hans voru hjónin
Jón Þorvarðarson, f. 7. mars
1890, d. 23. júlí 1969, kaup-
maður í Verðanda í Reykjavík,
og kona hans Halldóra Guð-
mundsdóttir, f. 26. sept. 1894 á
Akranesi, d. 10. okt. 1964.
Systkini Jóns voru Guðmundur,
Þorvarður, Steinunn Ágústa,
Ragnheiður og Gunnar. Þau
eru öll látin.
Eiginkona Jóns var Soffía
Kristín Karlsdóttir, leikkona og
revíusöngkona, f. 26. sept. 1928.
Hún lést 6. september 2020.
Börn þeirra eru:
1) Björg Karítas Bergmann,
maki Óðinn Sigþórsson. Börn:
a) Þórunn María, maki Þór-
arinn I. Ólafsson, eiga 3 börn.
b) Kristín Birna, maki Davíð
Blöndal, eiga 3 börn. c) Sigríð-
ur Þóra á tvö börn. d) Jón Karl,
látinn, e) Soffía Björg, f) Guð-
mundur Bergmann, g) Þórarinn
Halldór, maki Sólveig H. Úlfs-
dóttir, eiga 2 börn. h) Karítas.
2) Birgitta Klasen, látin.
3) Kristín Guðmunda Berg-
mann, maki Þórólfur Hall-
dórsson. Börn: Þórólfur Jarl,
maki Lára Jónasdóttir.
4) Jón Halldór. Sonur hans er
a) Jón Halldór, á eitt barn.
Sambýliskona Inga L. Helga-
dóttir. Börn: Elvar Örn. Lovísa.
Högni Þór.
5) Helga Sif, látin. Maki Guð-
Íslands (1943-1945) og einnig
lærði hann skipasmíði í Iðnskól-
anum í Reykjavík og útskrif-
aðist þaðan 1951. Sama ár hóf
hann störf hjá varnarliðinu á
Keflavíkurflugvelli við upp-
byggingu og eftirlitsstörf með
byggingum. Jón tók við stöðu
framkvæmdastjóra Bygginga-
verktaka Keflavíkur hf. 1.
ágúst 1958 og varð síðar sam-
hliða því starfi forstjóri
Keflavíkurverktaka frá 1963 til
starfsloka árið 2000. Keflavík-
urverktakar var öflugt alhliða
verktakafyrirtæki sem átti stór-
an þátt í að reisa mannvirki
innan og utan vallar, auk þess
að skapa fjölda starfa fyrir iðn-
aðarmenn á Suðurnesjum og
víðar. Jón starfaði alla tíð mikið
að félagsmálum. Átti hann sæti
í stjórn Sparisjóðs Keflavíkur
og var formaður stjórnar Spari-
sjóðsins um 14 ára skeið. Hann
var fulltrúi ríkisstjórnar Íslands
í atvinnumálanefnd Reykjanes-
kjördæmis um árabil. Auk þess
sat Jón í stjórn Iðnaðarmanna-
félags Keflavíkur, í stjórn Hita-
veitu Suðurnesja hf. sem þá var
í eigu sex sveitarfélaga á Suð-
urnesjum. Hann kom að
fræðslumálum og sat í fræðslu-
ráði Keflavíkur og var varabæj-
arfulltrúi í Keflavík. Jón var
virkur í starfi Sjálfstæðisflokks-
ins. Var formaður fulltrúaráðs
Sjálfstæðisfélaganna í Keflavík
og fulltrúi á landsfundum Sjálf-
stæðisflokksins í áratugi. Jón
var mikill áhugamaður um
stangveiði og var m.a. leigutaki
Laxár í Kjós ásamt Páli G.
Jónssyni um 20 ára skeið og
einnig Norðurár í Borgarfirði
um tíma. Hann var félagi í
Lionsklúbbi Keflavíkur til
fjölda ára.
Útförin fer fram í dag, 13.
nóvember, í Ytri-Njarðvík-
urkirkju að viðstaddri nánustu
fjölskyldu. Athöfninni verður
streymt
https://tinyurl.com/y26lwtm8
Virkan hlekk á slóð má nálg-
ast á:
https://www.mbl.is/andlat
mundur Örn Ólafs-
son. Börn: a) Hall-
dór Kristófer á tvö
börn. Sambýlis-
kona Kirsi Ker-
onen. b) Magni
Freyr. Maki Krist-
jana V. Þorvalds-
dóttir, eiga tvö
börn. c) Linda á
eitt barn. d) Ólafur
Örn, sambýliskona
Sóley Ö. Sverris-
dóttir. e) Guðmundur Jökull.
6) Sólveig, látin. Maki Krist-
inn Sigurður Gunnarsson, lát-
inn. Börn: a) Ingibjörg Jóna,
sambýlismaður Þórarinn Æ.
Guðmundsson, eiga fjögur
börn. b) Jón Gunnar á tvö börn.
Kristín Ásta, maki Colby S.
Fitzgerald, eiga tvö börn. c)
Soffía Ósk, maki Gunnar I. Þor-
steinsson, eiga tvö börn.
7) Karen Heba. Maki Vil-
hjálmur Steinar Einarsson.
Börn: a) Anna Soffía á tvö
börn. Sambýlismaður Helgi
Þórisson. b) Eva Rut, sambýlis-
maður Guðmundur B. Jónsson,
eiga tvö börn. c) Björn Berg-
mann á 3 börn. Sambýliskona
Erla Jóhannesdóttir. d) Brynja
Lind, maki Baldvin Þ. Berg-
þórsson, eiga 3 börn. e) Einar
Karl, sambýliskona Sylvía Sig-
urgeirsdóttir, eiga tvö börn. 8)
Dagný Þórunn. Barn: Isaac Þór
Derrick Jameson. 9) Halldóra
Vala. Börn: a) Alexander Fenr-
ir Viðarsson, b) Ísleifur Elí
Bjarnason, c) Hafþór Logi
Bjarnason, sambýliskona Arna
S. Elíasdóttir. 10) Ragnheiður
Elfa. Maki Marco Georgiev
Mintchev. Börn: a) Liliana
Marsibil Mintchev, b) Georgi
Aron Marcosson Mintchev, c)
Constantine Hrafn M. Mintc-
hev.
Jón nam við Verzlunarskóla
Mér er enn í fersku minni
þegar ég var kynntur fyrir
væntanlegum tengdaforeldrum
fyrir rúmum 50 árum síðan. Það
var á vordögum þegar þau komu
í heimsókn að Bifröst þar sem
Björg dóttir þeirra og ég vorum
við nám. Þarna hitti ég fyrst
þessi glæsilegu hjón Jón H. og
Soffíu Karls. Síðan er mikið vatn
runnið til sjávar og þau hafa átt
langa og viðburðaríka ævi sam-
an. Þau voru samrýnd og sam-
taka í lífinu og kveðja nú þennan
heim á haustdögum, bæði á
háum aldri og nánast hönd í
hönd. Soffía lést hinn 6. sept-
ember sl. og tæpum tveimur
mánuðum síðar kveður Jón okk-
ur.
Ævistarf þeirra var í Keflavík
og þau lögðu mikið til sam-
félagsins. Jón stýrði þar stóru
og mikilvægu fyrirtæki, Kefla-
víkurverktökum hf., en Soffía
vann ötullega að félagsmálum á
sviði leiklistar og mannúðar-
mála. Jón H. var mjög vel gerð-
ur maður. Hann var ákveðinn,
viljasterkur og réttsýnn. Þessir
eiginleikar fleyttu honum áfram
í starfi og einkalífi. Keflavíkur-
verktakar höfðu uppbyggingu á
varnarsvæðinu með höndum og
það fylgdi forstjórastarfinu að
semja um verkefnin við banda-
ríska herinn. Þar naut fyrir-
tækið þess trausts sem hinir er-
lendu aðilar báru til forstjórans.
Jón átti mjög auðvelt með er-
lend samskipti enda var hann
heimsborgari í eðli sínu. Fáguð
framkoma og samræðusnilld var
honum í blóð borin og saman
eignuðust þau hjónin góða vini á
erlendri grund. Jón var kvaddur
til forystu í öðrum ábyrgðar-
störfum í Keflavík. Þannig var
hann meðal annars formaður
stjórnar Sparisjóðs Keflavíkur í
14 ár. Þrátt fyrir annasamt starf
gaf Jón sér tíma til að sinna
áhugamáli sínu stangveiðinni.
Og hann lét ekki þar við sitja
heldur gerðist einnig leigutaki
og seldi veiðileyfi í Laxá í Kjós
um árabil. Ræddi hann oft um á
þessum tíma hvað það skipti
miklu máli að þjónusta og við-
urgerningur í veiðihúsinu væri í
hæsta gæðaflokki og segja má
að í þeim efnum væri hann á
undan sinni samtíð.
Það var gaman að ræða þjóð-
félagsmál við Jón. Hann fylgdist
mjög vel með fréttum hvort sem
var á Íslandi eða erlendis allt
fram á síðasta dag. Pöpulismi
nútímans var honum lítt að
skapi enda hafði hann lifað tím-
ana tvenna. Sem ungur drengur
var hann í sveit í nokkur sumur
að Höfn í Melasveit hjá Pétri
Torfasyni bónda þar. Hann
minntist oft á þennan tíma og
Pétur sérstaklega með mikilli
hlýju og barmaði sér hvergi þótt
verkin í sveitinni væru oft erfið
og stór fyrir ungan dreng.
Þarna sagðist hann hafa lært að
vinna og traustur grunnur var
lagður að því sem síðar varð.
Jón og Soffía bjuggu sér ávallt
fallegt heimili. Einbýlishúsið
sem Jón byggði í Heiðargilinu
bar þess ríkan vott. Fjölskyldan
var stór og það var vel fyrir
henni séð. Síðustu árin minnk-
uðu Jón og Soffía við sig hús-
næði og fluttu í hentugra hús-
næði í Innri-Njarðvík. Þar
bjuggu þau síðustu árin, sjálf-
bjarga og sjálfstæð, líkt og verið
hafði allt þeirra líf. Öðruvísi
vildu þau ekki hafa það.
Að leiðarlokum þakka ég
samfylgdina og bið Guð að
blessa minningu elskulegra
tengdaforeldra minna.
Óðinn Sigþórsson.
Jón Halldór Jónsson, tengda-
faðir minn, oftast nefndur Jón
Há, var stórbrotinn maður sem
eftir var tekið hvar sem hann fór
og lá hátt rómur. Hann var yf-
irvegaður í fasi og kurteis og
það einkenndi hann hversu
hreinn og beinn hann var í allri
framgöngu og samskiptum.
Heiðarleiki var honum í blóð
borinn. Hann var líka húmoristi,
en þó ekki á kostnað annarra.
Jón var líka ákaflyndur og
mjög fylginn sér, og það leyndi
sér ekki hvaða skoðanir hann
hafði á hlutunum; ekki þurfti að
fara í neinar grafgötur um það
að hann var sjálfstæðismaður og
var hreykinn af því.
Hann var líka lánsamur um
margt – heppinn myndu ein-
hverjir segja; ekki bara í spilum,
heldur í lífinu, þó þar hafi skipst
á skin og skúrir.
Barnalán þeirra Jóns og
Soffíu var mikið. Þau eignuðust
tíu börn og eru afkomendur
þeirra í tugum taldir. Kom sér
vel hversu mikill fjölskyldumað-
ur Jón var.
Jón var bæði andlega og lík-
amlega sterkur maður. Sem
strákur var Jón sendur í sveit að
Höfn undir Hafnarfjalli í Mela-
sveit. Þá var mjólkin á brúsum
sem ekki voru af léttara taginu
fullir af mjólk. Það herti strák-
inn mjög að bera ábyrgð á því að
flytja mjólkurbrúsana á hest-
vagni frá fjósi og upp á brúsa-
pall við þjóðveginn. Í dag þætti
slíkt ekki boðlegt. Sumarið 1945,
þá 16 ára, vann hann við vega-
gerð á Þorskafjarðarheiði og
sagði að það hefði rignt allt sum-
arið og heldur hráslagalegt að
gista þar í vegavinnutjaldi.
Sá styrkur sem Jón bjó yfir
kom sér án efa vel þegar ósæðin
sprakk árið 2004. Eftir aðgerð
var honum haldið sofandi í fjór-
ar vikur.
Hann náði sér þó vel, en
þurfti að ganga við hækju síðan,
en kveinkaði sér aldrei.
Jón var mjög reglufastur með
marga hluti og fylgdist mjög vel
með þjóðmálum hér á landi og
erlendis. Alla tíð var hann
áskrifandi að Morgunblaðinu. Á
laugardögum las hann laugar-
dagsmoggann og sunnudags-
moggann las hann á sunnudegi
og byrjaði þá alltaf á að lesa
Reykjavíkurbréfið og skemmti
sér yfirleitt konunglega við
þann lestur; allavega í tíð núver-
andi ritstjóra.
Jón var afar minnugur og
margfróður og hafði skemmti-
lega frásagnargáfu sem við
fengum að njóta í ríkum mæli
nánast til hans síðasta dags.
Ég kveð minn góða máta með
söknuði.
Þórólfur Halldórsson.
Elsku afi minn hefur kvatt
okkur eftir stutt veikindi og eru
þau amma nú sameinuð í sum-
arlandinu. Afi minn var einstak-
ur maður. Afskaplega hjarta-
hlýr og góður. Hann var líka
afskaplega fyndinn og skemmti-
legur og með svo smitandi hlát-
ur að það var ekki hægt annað
en að hlæja með honum. Hann
elskaði ömmu og öll börnin sín
og samkvæmt mömmu var hann
frábær pabbi sem hjálpaði til
með uppeldið og skutlaði meðal
annars öllum í bíó eða ísrúnt svo
amma gæti fengið stundarfrið.
Alltaf þegar hann kom heim úr
vinnu, hvort sem það var í há-
deginu eða þegar vinnudegi
lauk, kallaði hann til ömmu að
hann væri kominn heim, og
bætti svo við „ástin mín“.
Ég get sagt að hann var alveg
einstaklega góður afi. Hann var
duglegur að skoða heiminn með
yngstu barnabörnunum sínum
og ég man ekki eftir því að
nokkuð þeirra hafi grátið. Ég
held að við höfum öll verið hug-
fangin af því að skoða allt svona
hátt uppi í örugga fanginu hans
afa, á meðan hann labbaði um
hús þeirra ömmu. Ég veit ekki
hversu oft hann tók mínar hend-
ur í sínar til að blása í þær hita
eftir útileik. Eða hversu oft
hann taldi tær og putta. Alltaf
með sama góðlega brosið sitt og
áhuga í röddinni þótt hann hafi
örugglega talið nokkur hundruð
tær og fingur. Ég á líka minn-
ingar af afa á veturna, úti að
gefa fuglunum að borða og við
barnabörnin fengum stundum
að koma með honum í það verk.
Fuglarnir voru svo vanir því að
afi gæfi þeim að borða að þeir
komu alltaf fljúgandi í stórum
hópi yfir hæðina rétt áður en afi
birtist á heimleið frá vinnu. Fyr-
irboði um að afi væri að koma
heim.
Afi hafði mjög mikinn, eigin-
lega brennandi, áhuga á fótbolta
og pólitík og ég held að það sé
rétt hjá mér að mörg okkar hafi
erft þennan áhuga á alla vega
öðru hvoru. Ég man hvernig
lifnaði yfir afa þegar hann
heyrði að ég væri með áhuga á
pólitík enda þreyttist hann ekki
á að tala um það sem var í gangi
hverju sinni.
Hann var alltaf með puttann á
púlsinum hvað varðaði heimsins
mál. En það var ekki bara spjall-
að um pólitík heima hjá ömmu
og afa, heldur voru oft líflegar
umræður um allt milli himins og
jarðar þegar systurnar komu
saman og svo við barnabörnin
og seinna barnabarnabörn.
Hlátur og gleði einkenndi þess-
ar stundir þó að inn á milli hafi
slæðst alvarleiki þegar eitthvað
bjátaði á. Ef mann vantaði hug-
hreystingu eða ráð, þá var gott
að fara í heimsókn til ömmu og
afa.
Það er eiginlega óhugsandi
fyrir mig að fá aldrei aftur að
fara heim til ömmu og afa í
heimsókn. Svo stór hluti af mínu
lífi.
Ég er þakklát fyrir allar þær
fallegu minningar sem ég á um
afa og ömmu. Ég verð alltaf
þakklát fyrir að hafa haft þetta
góða fólk í mínu lífi. Elsku afi
minn, ég mun sakna þín.
Kristín Ásta Kristinsdóttir.
Jón Halldór
Jónsson
✝ Lilja Björk Júl-íusdóttir fædd-
ist 31. janúar 1954.
Hún lést 19. októ-
ber 2020. For-
eldrar hennar voru
Júlíus Friðrik
Kristinsson, f.
1932, d. 7.4. 1986,
og Þórný Axels-
dóttir, f. 2.2. 1934,
d. 2014. Systkini
Lilju, sammæðra:
Ragnar, f. 1957, Bylgja, f. 1959,
og Gylfi Freyr f. 1967. Systkini
Lilju, samfeðra: Karl, f. 1952.
Lilja eignaðist eina dóttur,
Margréti Bjarnadóttur hjúkr-
unarfræðing, f. 25.11. 1980,
með Bjarna Ingvarssyni, f.
30.8. 1952. Margrét er gift
Martin Melhuus, f. 7.5. 1978.
Þau eiga tvö börn: Ivar, f. 17.8.
2013, og Lilju, f. 15.7. 2016.
Sambýlismaður
Lilju til rúmlega
tveggja áratuga er
Kjell Melsether, f.
22.9. 1947,
framkvæmdastjóri.
Lilja stundaði
nám í Lögreglu-
skóla Íslands 1976-
1978 og starfaði í
lögreglunni 1976-
1981. Hún útskrif-
aðist frá Þroska-
þjálfaskóla Íslands 1984. Sama
ár flutti hún til Noregs og
starfaði við faggrein sína á
Emma Hjort fyrstu árin og síð-
an sem deildarstjóri á ýmsum
deildum í Bærum. Síðustu árin
starfaði hún á Dalelökken í As-
ker.
Útför Lilju fór fram frá Fa-
gerborg Kirke hinn 30. október
2020.
Fyrir hartnær 46 árum
mætti ég, full eftirvæntingar, í
fyrsta tímann í Lögregluskóla
ríkisins, sem svo hét, til að
mennta mig til lögreglustarfa. Í
hópnum voru tvær konur en
auk mín var þar Lilja Björk
Júlíusdóttir sem nú er fallin frá
á blómaskeiði lífs síns. Sú frétt
kom eins og þruma úr heið-
skíru lofti - enda ekki nema
nokkrar vikur frá því Lilja
skrifaði mér falleg skilaboð á
afmælisdegi mínum og tilkynnti
jafnframt heimsókn sína til Ís-
lands á haustdögum. Við áttum
samleið í lögreglunni í nokkur
ár eða þangað til Lilja ákvað að
mennta sig sem þroskaþjálfi og
flytja í kjölfarið til Noregs.
Lilja eignaðist dóttur sína,
Margréti, á meðan hún var í
lögreglunni og ein og óstudd ól
hún hana upp af miklum mynd-
arbrag og kærleik. Lilja var
fljót að eignast vini í lögregl-
unni og var eftir því tekið hvað
hún var natin og vinsamleg við
eldri lögreglumenn sem nálg-
uðust starfslok. Ég sé hana fyr-
ir mér við spilaborðið þar sem
hún sat og spilaði við karlana á
vaktinni og hló sínum hvella og
smitandi hlátri. Ég sé hana líka
fyrir mér í Árbæjarstöðinni
með vöfflujárnið en það kom
oft fyrir að hún mætti þangað á
næturvöktunum, þegar lítið var
að gera, og bakaði vöfflur fyrir
karlana á stöðinni. Hún var ein-
faldlega hvers manns hugljúfi
og ávann sér fljótt virðingu og
traust. Hún stóð því sannarlega
ekki ein þegar hún átti von á
Margréti sinni. Vinir hennar í
lögreglunni mættu til hennar,
máluðu, lagfærðu íbúðina henn-
ar og gáfu henni síðan mjög
veglega gjöf þegar dóttir henn-
ar fæddist. Í Lögregluskólan-
um lærðum við nokkur saman
og lásum undir próf heima hjá
henni. Þá átti hún það til að
bjóða óvænt upp á kæsta skötu
og hnoðmör sem vakti mikla
lukku okkar skólafélaganna.
Eftirminnilegar eru lögreglu-
æfingarnar þar sem við vorum
látnar ganga í gegnum ýmiss
konar gönguæfingar, skotfimi,
handtökuæfingar og fleira. Þar
var sannarlega glatt á hjalla og
mikið hlegið. Eftir að Lilja
flutti til Noregs héldum við
sambandi og ég heimsótti hana
þangað reglulega. Minnisstæð
er ein heimsóknin þegar við
Lilja og Arnþrúður Karlsdóttir,
vinkona okkar úr lögreglunni
sem þá stundaði nám í Osló,
skemmtum okkur konunglega í
nokkra daga. Ég var með son
minn á öðru ári og saman
þvældumst við um alla borg og
enduðum einn daginn á því að
snæða hreindýrasteik á veit-
ingahúsi í Holmenkollen. Við
hlógum mikið að vandlæting-
arsvip Norðmannanna þegar
þeir sáu okkur með lítið barn
svona seint að kvöldi. Lilja var
ein af þeim sem létu drauma
sína rætast og var óhrædd að
takast á við nýjar áskoranir.
Hún blómstraði í þroskaþjál-
fastarfinu í Noregi og vann sig
upp í áhrifastöður á þeim vett-
vangi. Síðustu árin naut hún
þess að lifa lífinu með sam-
býlismanni sínum til fjölda ára,
Kjell, Margréti og barnabörn-
unum. En svo kom kallið ófyr-
irsjáanlega þegar hún fékk
heilablóðfall sem ekki varð við
ráðið. Eftir standa ættingjar
hennar og aðrir ástvinir, bug-
aðir af sorg og söknuði. Minn-
ingarnar munu þó lifa um ein-
staka konu sem gaf svo mikið
af sér; minningar sem ylja í
sorginni.
Ragnheiður Davíðsdóttir.
Lilja Björk
Júlíusdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
RAKEL ÓLAFSDÓTTIR,
Kríuhólum 2, Reykjavík,
lést á Landspítalanum föstudaginn
23. október. Útförin fór fram frá
Fossvogskapellu í kyrrþey föstudaginn 6. nóvember.
Bertha K. Palm Hakan Palm
Magnús Ó. Ásgeirsson Ann Ásgeirsson
Ólafur H. Ásgeirsson Ásta Rós Magnúsdóttir
Ásgeir B. Ásgeirsson Linda Ásgeirsson
barnabörn og barnabarnabörn
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Minningargreinar