Iðjuþjálfinn - 01.01.2018, Qupperneq 19

19
þessum eldmóð við hjá nýútskrifuðum
iðjuþjálfum. „Ég held, að með góðu faglegu
uppeldi, trú á fagið og það sem það hefur
fram að færa og trú á sjálfan sig sem
fagmann og hvað við og fagið getur fært
þjóðinni, eða kannski frekar samfélaginu
þá ætti eldmóður að endast og bera ávöxt.
Þar finnst mér námsbrautin hafa unnið svo
skemmtilega, lyft faginu upp með því að
kenna nemendum að tjá sig í ræðu og riti,
leggja fram verkefni og standa fyrir máli
sínu, vegna þess að þá þjálfun höfðum við
ekki þegar við komum heim og ég held að
það sé mjög góður grunnur að framgangi
fagsins og stéttarinnar, svarar Ingibjörg.
Miklu skipti þó að halda baráttunni áfram.
„Þú finnur kannski fyrir því ef þú þarft
einhvern tímann að sannfæra aðra um
ágæti þitt og fagsins. Maður hafði þessa
óbilandi trú á gagnsemi fagsins þrátt fyrir
að vera stundum kýldur svolítið niður, en
þá er bara að standa aftur upp og halda
áfram. Það voru hjá okkur og verða sjálfsagt
hjá ykkur líka ýmsir erfiðleikar við að koma
sér á framfæri,“ bætir hún við.
FRAMTÍÐARSÝN OG ÞJÓNUSTUKJARNI
Að mati Ingibjargar og fleiri reynslumikilla
iðjuþjálfa eru þessi risastóru kerfi eins og til
dæmis spítalarnir oft erfiðastir þegar sann-
færa á yfirmenn og samstarfsfólk um
gagnsemi af aðkomu séttarinnar, „því þá er
fjarlægðin lengri upp til þeirra sem hafa
völdin. Eins og í heilsugæslunni á
höfuðborgarsvæðinu þar sem stjórarnir
sitja einhvers staðar í fjarlægðinni og
starfsemin svo dreifð um höfuðborgar-
svæðið. Þar er svo erfitt að koma að
skilaboðum áfram um gagnsemi fagsins,“
útskýrir Ingibjörg.
Iðjuþjálfunin var sett inn í heilsugæsluna
fyrst árið 1996 sem tilraunaverkefni,
Guðrún Hafsteinsdóttir var ein af þeim sem
tók þátt í því og Ingibjörg Pétursdóttir
sömuleiðis. „Það eru að vísu komnir
iðjuþjálfar inn í heimahjúkrunina og
félagsþjónustuna núna, ekki margir en
ágætis byrjun. Núna er áætlað að ráða
sálfræðinga inn í allar heilsugæslustöðvar,
af hverju ekki iðjuþjálfa? Iðjuþjálfar ættu
sannarlega heima þar,“ telur Ingibjörg.
Meðan Ingibjörg var að reyna að skapa sér
starf eftir að hún hætti á spítalanum þá
ræddi hún við starfsmenn Heilbrigðis-
ráðuneytisins og kynnti tillögu að
starfsmódeli. „Ég sá fyrir mér einhverskonar
miðstöð þar sem væru nokkrir iðjuþjálfar í
starfi með mismunandi sérhæfingu, t.d.
hjálpartæki og aðlögun umhverfis, endur-
hæfingu og þjónustu við börn, aldraða,
fullorðna osfrv. Þannig væri hægt að draga
fram þá sérþekkingu sem þörf væri á sama
hvort skjólstæðingurinn kæmi úr
Vesturbænum eða Kópavoginum, höfuð-
borgarsvæðið væri dekkað á öllum sviðum.
Þannig þyrfti ekki að vera einn sem veit allt
á hverri heilsugæslustöð,“ útskýrir hún.
Hún bætir við: „Auðvitað gætu fleiri starfs-
stéttir verið í svona kjarna, eins og
sálfræðingar, sjúkraþjálfarar, félagsráð-
gjafar, félagsliðar og fleiri stéttir sem sinna
endurhæfingu og hugsa um færni og
þátttöku svipað og við, í samstarfi við
heimilislækna á stöðvunum. Ég sá þetta
fyrir mér en það fór ekkert lengra, varð bara
umræða í ráðuneytinu. Mér sýnist áþekkt
módel vera að ryðja sér til rúms, en þá
innan sameinaðrar heimahjúkrunar og
félagslegrar heimaþjónustu. Svo veit maður
ekki hvað framtíðin ber í skauti sér.“
Ingibjörg Svava Ásgeirsdóttir hefur sannar-
lega verið frumkvöðull á sviði iðjuþjálfunar
á Íslandi og við að skapa faglega umgjörð
hennar. Fjölbreytt þátttaka hennar í starfi
og námi iðjuþjálfa hér á landi hefur skilað
miklu fyrir fagið og framgang þess. Er henni
þakkað kærlega fyrir viðtalið.
Ingibjörg S. Ásgeirsdóttir
Stiklur úr Fag- og starfsferilskrá
HÁSKÓLAPRÓF
Meistarapróf – MS Occupational Therapy frá Florida
International University, Florida, Bandaríkjunum, 1998.
Diplómapróf í rekstrar - og viðskiptafræði frá Endur-
menntun HÍ, Reykjavík, 2005.
Diplómapróf í iðjuþjálfun frá Skolen for ergoterapeuter
í Kaupmannahöfn, Danmörku, 1975.
STARFSFERILL
2009 -2017 Stundakennari við Heilbrigðisdeild
HA – vettvangsnám.
2003 - 2009 Lektor við Heilbrigðisdeild HA.
2003 vor Aðjúnkt við Heilbrigðisdeild HA.
1999 – 2003 stundakennari við HA
1995 - 2001 Forstöðuiðjuþjálfi Sjúkrahúss Reykjavíkur (SHR).
1982 – 1994 Yfiriðjuþjálfi á vefrænu sviði Borgarspítalans.
1976 - 1982 Deildariðjuþjálfi á Endurhæfingardeild
Borgarspítalans. Grensásdeild.
1975 - 1976 Iðjuþjálfi á Endurhæfingardeild Landspítalans.
TÍMARITSGREINAR
Ingibjörg S. Ásgeirsdóttir (2001). Viðhorf aldraðra á Stór-
Reykjavíkursvæðinu til sjálfræðis og forræðis í tengslum við
umönnun aldraðra.
Iðjuþjálfinn. Fagblað iðjuþjálfa. 23:1, bls. 22-31.
Ingibjörg S. Ásgeirsdóttir (1999). Viðhorf aldraðra á Stór-
Reykjavíkursvæðinu til sjálfræðis og forræðis í tengslum við
umönnun aldraðra (Stutt útgáfa). Öldrun. Tímarit um
öldrunarmál. 2, bls. 15-19.
Ingibjörg S. Ásgeirsdóttir (1985). Iðjuþjálfun helftarlamaðra.
Félagsmiðill íslenskra sjúkraþjálfara. 11:1, bls.21 – 23.
BÆKUR OG BÓKARKAFLAR
Ingibjörg S. Ásgeirsdóttir og Eygló Daníelsdóttir. (2011).
Iðjuþjálfun aldraðra. Í Guðrún Pálmadóttir og Snæfríður Þóra
Egilson (ritstjórar), Iðja, heilsa og velferð: Iðjuþjálfun í íslensku
samfélagi (bls. 193-212). Akureyri: Háskólinn á Akureyri
Björk Pálsdóttir, Guðbjörg Elín Ásgeirsdóttir, Guðrún Árnadóttir,
Ingibjörg S. Ásgeirsdóttir, Sverrir Guðjónsson. (1984). Skyn- og
hreyfiþroski. Kennsluleiðbeiningar fyrir grunnskóla. Reykjavík.
Útg. Höfundar.
1979 Ingibjörg S. Ásgeirsdóttir og Sigríður Jónsdóttir (1979).
Cognitiv Test. Þýðing og staðfæring á vitrænu mati danska
iðjuþjálfans Lone Sörensen. Handbók útgefin af Iðjuþjálfafélagi
Íslands, Reykjavík.