Víðförli - 15.06.1988, Blaðsíða 24

Frá Skipulagsnefnd
kirkjugarða
Samkvæmt núgildandikirkjugarðslögum erþarframtekið í3. gr. 6. mgr.: „Úrsjóðnum
er heimilt að veita lán og/eða styrki kirkjugarðsstjórnum til kirkjugarða og kirkna, svo
og til þess að setja upp minnismerki þar sem verið hafa kirkjugarðar, kirkjur eða
bænahús að fornu. “
Hér birtast myndir frá tveimur fyrrverandi kirkjugörðum. 1987 afhjúpaði hin aidna
prestsdóttir og organisti frá Arnarbæli Louisa Ólafsdóttir minnisvarða sem stendur á
kirkjustað'.mm í hinum forna kirkjugarði en í honum eru nokkur minnismerki, eitt
þeirra nýtt eftir að garðurinn var girtur fjár- og hestheldri girðingu. A rnarbœli var áður
eitt besta brauðið, en í dag er staðurinn í eyði, aðeins hrörlegt íbúðarhús ber vitni um
forna frœgð. Á varðann er letrað: Hér stóð Arnarbæliskirkja. Kirkju er fyrst getið í
Arnarbœli um 1200 en var lögð niður 1909.
Bjarni Ólafsson fyrrv. lektor hannaði en steinsmiðja Sig. Helgasonar vann verkið.
Sumarið 1985 var afhjúpað minnismerki í Reykjadal I Hrunasókn. Kirkjugarðurinn
hefur notið umönnunar núverandi ábúenda frú Þóru og Harðar um áratuga skeið.
Limgerði umlykur garðinn, sem hefur nokkur minnismerki. Stígar og gróður berþeim
hjónum fagran vitnisburð um þá virðingu sem slíkir staðirþurfa að njóta. Á krossinum
stendur: Reykjadalskirkja 1200-1819.
i fréttum
Malenkoff dó sem kristinn
maður.
Einn nánasti samstarfsmaður
Stalins, Malenkoff, sem margir
muna eftir úr fréttum dó ekki alls
fyrir löngu. Það hefur komið fram
að hann gerðist kristinn maður á efri
árum, fór hvern dag í kirkju og var
orðinn einskonar kirkjuvörður.
Malenkoff var grafinn með kristn-
um hætti. í frétt frá Alkirkjuráðinu
segir að Malenkoff sé ekki einsdæmi
í Rússlandi, síðustu tiu árin hefur
fjöldi fullorðinnaskírna fjórfaldast í
Sovétríkjunum.
Sex guðfræðingar útskrifast í
vor.
Að loknu vormisseri Háskóla
Islands útskrifuðust sex kandidatar
frá Guðfræðideild. Þeir eru: Carlos
Ferrer, Gunnar Sigurjónsson, Páll
Heimir Einarsson, Sigurður Jóns-
son, Sveinbjörg Pálsdóttir og Þór-
hallur Heimisson. Um 60 stúdentar
stunduðu nám við deildina í vetur.
40 ár síðan fyrstu dönsku
konurnar vígðust.
„Hans Olgárd biskup í Odense
sýndi mikinn kjark, er hann vígði
okkur Edith Pedersen, Ruth Verme-
hren og mig i apríl 1948. 540 karl-
prestar mótmæltu, svo og ýmis
kirkjuleg samtök. Hann var jafnvel
kallaður Judas í fjölmiðlum.“ Svo
sagði séra Jóhanna Andersen, sú
eina hinna þriggja kvenna sem eftir
lifir við hátíðahöld er 40 ára vígslu-
afmæli danskra kvenna var minnst.
„Vígsludagurinn var ógleymanlegur.
Ég vaknaði klukkan fimm um
morguninn og vissi að nýr kafli í
kirkjusögunni var að hefjast.
Biskupinn talaði í ræðu sinni um
konurnar við gröfina: Það er ekki
hægt að komast fram hjá því, þær
voru sendiboðarnir sem sendir voru
út með boðskapinn: Hann er ekki
hér, hann er upprisinn“ Síðan vorum
við vígðar og vígsluna var ekki hægt
að afturkalla. Við sögðum já svo
háum rómi að heyrðist um alla
kirkjuna. Þennan dag opnaði
Olgárd biskup dyr kirkjunnar fyrir
dönskum konum.“
24 — VÍÐFÖRLI