Bæjarins besta - 22.12.1999, Blaðsíða 13

vandræðalaust að blóta heil-
agan Þorlák að vestflrskum
sið hér í Washington. Frændi
minn Helgi Hafliða (,,Fiskbúð
Hafliða“) sér óbrigðult um
skötuna. I fyrra var sendi-
maður páfastóls sérstakur
gestur okkar á Þorláksmessu
(heilagur Þorlákur er jú ka-
þólskur dýrlingur). Honum
líkaði svo vel kæst skata með
brennivíni að hann fékk hákarl
úr Hnífsdal í verðlaun.
í veislulok kvaddi hann sér
hljóðs og gaf út yfirlýsingu
fyrir hönd Vatíkansins sem
hljóðaði eitthvað á þessa leið:
Það skoðast refsivert athœfi
af hálfu Islendinga að liafa í
þúsund ár lialdið þessum
kráswn - kœstri skötu með
signum hákarli - leyndumfyr-
irafganginumafmannkyninu.
Islendingum stendur þó til
boða aflát þessarar syndar,
efúr verður bœtt íframtíðinni.
Þessi sérlegi sendimaður
páfastóls var að vísu kvaddur
heim skömmu síðar og fór án
þess að kveðja.“
Stofnun MÍ
var útúrdúr
- Hvað er eftirminnilegast
frá þeim árum þegar þið Bryn-
dís voruð að byggja upp
Menntaskólann á ísafirði?
Hverjir eru eftirminnilegastir
úr hópi nemenda og kennara?
„Öfugt við stjórnmálavaf-
strið - ritstjórn Alþýðublaðs-
ins, formannsstarfið íAlþýðu-
flokknum, þingmennsku og
ráðherradóm - allt saman starf
sem ég hafði í raun búið mig
undirallt mitt líf, þá varstofn-
un Menntaskólans á ísafirði
útúrdúr. Eftir á að hyggja var
það hins vegar lífsreynsla sem
ég hefði ekki viljað fara á mis
við. Alveg eins og konur geta
orðið vitrar af því að ala upp
börn getur uppeldi unglinga á
mótunarskeiði gefið þér sýn á
mannlegt eðli, sem er einstæð
lífsreynsla. Sú reynsla kom
að góðum notum í pólitísku
uppeldisstarfi síðar!“
Nemendur úr MÍ
má hitta víða
„Mér sýnist líka að það hafí
ræst vel úr nemendum mínum
eftir því sem ég hef getað
fylgst með þeim síðar á lífs-
leiðinni. Þeir hafa víða látið
að sér kveða með sóma, líka
hér vestra á fjarlægum slóð-
um. Það var t.d. skemmtileg
reynsla að hitta fyrir Einar
Hreinsson í Masatlan á Kyrra-
hafsströnd Mexíkó og sjá
skiltið „Netagerð Vestfjarða“
á sínum stað yftr útibúinu.
A sl. vori fór ég til Brasilíu
og átti viðræður við ráðherra,
pólitíkusa og athafnamenn í
sjávarútvegi. Um það sendi
ég ítarlegar skýrslur heim og
benti á margvísleg tækifæri
til samstarfs við Brasilíu-
menn. Sá fyrsti til að grípa
gæsina var Elvar Einarsson,
gamall nemandi frá MI sem
undanfarin ár hafði verið
markaðsstjóri hjá Iceland
Seafood íBandaríkjunum. Nú
er hann búinn að stofna sam-
starfsfyrirtæki um útgerð með
aðilum í Brasilíu og farinn að
gera út frá Rio de Janeiro.
Ég var einmitt í þessari
Brasilíuför þegar gamlir nem-
endur okkar héldu upp á stú-
dentsafmæli á Isafirði. Við
Bryndís misstum því af góðu
gamni í það skiptið. Það yljar
okkur Bryndísi um hjartaræt-
ur, hversu ræktarsamir gamlir
nemendur hafa reynst okkur
og það eru æ vi nlega fagnaðar-
fundir, að gera sér dagamun
með þeim á stúdentsafmæl-
um. Það gladdi mig t.d. mjög
að einn nemandi úr öðrum
stúdentsárgangnum okkar,
Jónas Guðmundsson, rektor
Samvinnuháskólans í Bifröst
(upprunninn á Siglufirði) er
kominn hingað tilWashington
lil framhaldsnáms."
„...enda sé það
í lagi, bróðir“
„Og gamlir kennarar hafa
líkagert garðinn frægan áöðr-
um vettvangi. Ég var um dag-
inn að lesa annað bindið af
ævisögu eins mesta íslend-
ings, sem uppi hefur verið,
Einars Benediktssonar, eftir
Guðjón Friðriksson, sem forð-
um daga kenndi íslensku og
sögu við M.I. En það eru ekki
margirúrkennaraliði mennta-
skólans frá okkar dögum sem
enn búa á ísaftrði. Ætli Guð-
mundur Jónsson, stærðfræði-
kennari, standi ekki hjarta
okkar einna næst, að öllum
öðrum ólöstuðum. Hann
reyndist okkur og skólanum
með afbrigðum vel. Guð-
mundur var ölkær í besta lagi
(„enda sé það í lagi, bróðir")
en missti aldrei úr kennslu
einn einasta dag og ól önn
fyrir nemendum sínum al'
ósviknu kærleiksþeli. Ég bið
að heilsa honum og við bæði.“
Erfíðasta málið
á ferlinum
- Hvert var erfiðasta málið
á þínum pólitíska ferli?
„Það var ekkert þeirra stóru
mála sem hæst bar á mínum
ferli: Að koma á staðgreiðslu-
kerfi skatta, samræmdum
söluskatti sem leiddi til virðis-
aukaskatts, að afnema einok-
un á útflutningi sjávarafurða
eða að semja við Evrópusam-
bandið um svo til tollfrjálsan
aðgang að Evrópumarkað-
num - en EES-samningurinn
má með réttu heita líflína ís-
lands við umheiminn í dag.
Ekkert af þessu. Það var að
liggja undir ámæli og grun-
semdum í fjölmiðlum mánuð-
um saman um að ég hefði
misnotað almannafé til að
kosta 50 ára afmæli konu
minnar og að fá í kjölfarið
skoðanakannanir sem stað-
festu að ég væri spilltasti
stjórnmálamaður þjóðarinnar.
Það var ekki fyrr en Ríkisend-
urskoðun hnekkti þessum
óhróðri eftir dúk og disk, sem
þessari gerningahríð slotaði.
Sjálfur var ég fyrir löngu
kominn með þann harða
skráp, sem þarf til að lifa af í
pólitísku návfgi á Islandi. Og
tók yfirleitt misjafnlega illa
innrættri gagnrýni andstæð-
inga - og samherja - með
brosi á vör. Sjálfur vissi ég
vel að ég stundaði ekki pólitík
í auðgunar- eða ábataskyni og
var þess fullviss að verkin
myndu að lokum sýna merkin.
En þegar andstæðingar
leggjast svo lágt að vega að
fjölskyldu umdeilds stjórn-
málamanns ef vopn þeirrabíta
ekki hann sjálfan, þá er fokið
í flest skjól. Þetla er sennilega
dýpsta örið sem situr eftir löng
vígaferli."
Eins og sunnu-
dagaskóli...
- Er starf sendiherra í raun
og veru „helgur steinn“ fyrir
stjórnmálamann, eins og
stundum er sagt?
„Stjórnmálabarátta er stríð.
Frá því þú lýkur upp augum á
morgnana og lokar þeim á
nóttunni, ertu að berjast fyrir
framgangi mála og stundum
fyrir lífi þínu. Þú ert alltaf í
viðbragðsstöðu. Og þú veist
aldrei á hverju þú átt von frá
degi til dags. Starf sendiherra
getur verið erilsamt og það
reynir á marga þá eiginleika
sem góður stjórnmálamaður
þarf að búa yfir: Víðtæka
þekkingu (fremur en sérhæf-
ingu); málflutningshæfileika
og getuna til að vekja áhuga
annars fólks á landi og þjóð
og þar af leiðandi jákvæða
afstöðu til þeirra mála, sem
þú berð fyrir brjósti.
En í samanburði við pólitík
er þetta eins og sunnudaga-
skóli“, sagði Jón Baldvin
Hannibalsson.
MIÐVIKUDAGUR 22. DESEMBER 1999
13