Vinnan - 01.07.1964, Síða 8

innari
Sáttasemjarar ríkisins, Torfi Hjartarson og Logi Einarsson.
marsson, EðvarS Sigurðsson, Björn
Jónsson, Óskar Hallgrímsson, Her-
mann Guðmundsson, Snorri Jónsson,
Jóna Guðjónsdóttir, Markús Stefáns-
son og Guðjón Sigurðsson.
Þegar undirnefndirnar höfðu starf-
að og skiptzt á tillögum, hóf sameig-
inlega nefndin viðræður við ríkis-
stjórnina. Fyrir hönd ríkisstjórnar-
innar fóru þeir Bjarni Benediktsson,
forsætisráðherra og Emil Jónsson, fé-
lagsmálaráðherra með samningana.
Grundvöllur viðræðnanna við ríkis-
stjórnina var auðvitað tiltaoð mið-
stjórnar Alþýðusambandsins frá 16.
apríl og hugmyndir og tillögur undir-
nefndanna um lausn hinna ýmsu þátta
málsins.
En á umræðufundunum með ráð-
herrunum komu svo auk þess ýmis
fleiri atriði til athugunar og umræðu.
Kom fljótt í ljós, að ríkisstjórnin
taldi það algera forsendu fyrir sam-
komulagi, að engar grunnkaupshækk-
anir ættu sér stað nú eða á samnings-
tímanum. Þrautreynt var einnig, að
umsamin vísitala byrjaði að hafa áhrif
á kaupið frá og með 1. marz síðast-
liðnum. Er það fékkst eigi, var freistað
að ná samkomulagi um 1. apríl, en
tókst eigi heldur.
Fundir voru allmargir, og var ræðst
við af hreinskilni og heilindum. Loks
tókst að ná svohljóðandi samkomulagi
aðfaranótt 5. júní.
Var kallaður saman miðstjórnar-
fundur A.S.Í. í Alþingishúsinu þá um
nóttina, og féllst miðstjórnin á það
ásamt viðræðunefndinni, að eigi 3.
mundi lengra komizt og því eigi um
annað að ræða, eins og sakir stæðu,
en að mæla með samkomulagi.
Skjalið, sem undirritað var, var orð-
rétt svohljóðandi:
Samkomulag milli Alþýðusambands
fslands og Ríkisstjórnar fslands.
Undanfarnar vikur hafa farið fram
viðræður á milli ríkisstjórnarinnar, Al-
þýðusambands íslands og Vinnuveit-
endasambands íslands. Ræddar hafa
verið leiðir til stöðvunar verðbólgu og
til kjarabóta fyrir verkafólk. Þessar
viðræður hafa nú leitt til samkomu-
lags um þau atriði, sem hér fara á
eftir, og mæla aðilar með því, að
samningar milli verkalýðsfélaga og
vinnuveitenda séu gerðir á þeim
grundvelli.
1. Verðtrygging kaupgjalds.
1. Ríkisstjórnin beitir sér fyrir því,
að verðtryggingu kjaupgjalds sé
komið á með lagasetningu. Verð-
tryggingin sé miðuð við vísitölu
framfærslukostnaðar í Reykjavík.
Þó nái verðtryggingin ekki til
hækkunar þeirrar vísitölu, sem
stafar af hækkun á vinnulið verð
grunns landbúnaðarafurða vegna
breytinga á kauptöxtum eða vegna
greiðslu verðlagsuppbótar á laun.
2. Reiknuð sé út sérstök kaupgreiðslu-
vísitala fjórum sinnum á ári, mið-
að við þann 1. febrúar, 1. maí, 1.
ágúst og 1. nóvember. Þessi vísitala
sé miðuð við sama grundvallartíma
og núverandi vísitala (marz 1959).
Kaup breytist samkvæmt hækkun
kaupgreiðsluvísitölunnar frá því,
sem hún var 1. maí 1964. Þessar
breytingar fari fram ársfjórðungs-
lega mánuði eftir að kaupgreiðslu-
vísitalan hefur verið reiknuð út,
þ. e. 1. marz, 1. júní, 1. september
og 1. desember. Kaup breytist með
hverri hækkun eða lækkun vísi-
tölunnar um eitt stig eða meira.
4. Aðilar samkomulagsins mæla með
því við Kauplagsnefnd og Hagstof-
una, að hafin sé endurskoðun
grundvallar vísitölu framfærslu-
kostnaðar. Nýr vísitölugrundvöllur
taki því aðeins gildi á samkomu-
lagstímabilinu, að samkomulag sé
um það milli aðila.
II. Viku og mánaðarkaup verkafólks
í samfelldri vinnu.
Verkalýðsfélög og vinnuveitendur
semji um, að verkafólki, sem unnið
hefur sex mánaða samfellda vinnu hjá
sama vinnuveitanda, verði greitt
óskert vikukaup, þannig að samnings-
bundnir frídagar, aðrir en sunnudag-
ar, séu greiddir.
Með samfelldri sex mánaða vinnu er
átt við, að unnið hafi verið hjá sama
vinnuveitanda full dagvinna í sex
mánuði, enda jafngildi fjarvistir vegna
veikinda, slysa, orlofs, verkfalla eða
verkbanna fullri vinnu. Sama gildir
um daga, sem falla úr, t. d. í fisk-
vinnslu, vegna hráefnisskorts eða
sambærilegra orsaka.
Það jafngildir samfelldri vinnu, ef
unnið hefur verið í árstíðabundinni
vinnu samtals í sex mánuði hjá sama
vinnuveitanda á undanförnum tveim-
ur árum. Slík árstíðabundin vinna
skal þó því aðeins tekin til greina, að
unnið hafi verið samfellt yfir heil
athafnatímabil (vertíðir).
III. Breyting eftirvinnutíma og
eftirvinnuálags.
Verkalýðsfélög og vinnuveitendur
semji um, að tillaga Vinnutímanefnd-
ar í áliti nefndarinnar, dags. 21. maí
1964, um samræmingu eftirvinnutíma
og álags á eftirvinnukaup hjá verka-
mönnum, verkakonum og iðnverka-
mönnum taki gildi, en hún er á þá
leið, „að eftirvinna skuli teljast fyrstu
2 klst. eftir að dagvinnu lýkur, þann-
ig að 15 mínútur af henni falli nið-
ur. „Greiddur kaffitími sé látinn
standa óbreyttur. Eftirvinnuálag lækki
í 50%. Nætur- og helgidagakaup
standi óbreytt í krónutölu, þannig að
hlutfallstengsl þess við dagvinnukaup
rofni um sinn“.
Jafnframt sé dagvinnukaup hækkað