Börn og menning - 01.04.2006, Blaðsíða 37

Börn bæta heiminn
37
grádverga, að ógleymdum brúðum Bernds
Ogrodnik sem standa fyrir sínu.
Innlit/útlit hjá rassálfum
Leikmynd Sigurjóns Jóhannssonar er
jargansmikill hlunkur, sem snýst og hverfist
eftir því hvert leikurinn berst. Hún þarf enda
að gegna margvíslegu hlutverki og þar að
auki að vera gædd þeim eiginleikum að
vera aðra stundina gegnsæ svo sjáist inn til
rassálfa og huldufólks en hina harðlokaður
steinveggurinn. Öllum þessum hliðum var
vissulega tjaldað en þó var á stundum
fyrirferðin helst til um of og setti leikendur í
klemmu. Þá voru búningar og gervi við hæfi
fyrir utan að ég taldi mig sjá ræningja f Levi's-
buxum og er óhæfa ef rétt er. Lýsing Halldórs
Arnar Óskarssonar var lit- og stemningsrík og
lagði sitt af mörkum til að skapa fjölmargar
fallegar sviðsmyndir og rétt andrúmsloft;
það gerði hljóðmynd Jakobs Tryggvasonar
einnig. Sönglög Sebastians eru grípandi og
melódísk og leikarar og tónlistarmenn fóru
vel með þau.
En sem sé: Litrík og skemmtileg sýning
í Borgarleikhúsinu, gaman og alvara í
hæfilegum hlutföllum, ógnir, ævintýri og
háski, heimilisböl og djúpstæð vinátta. Og
auðvitað íhugunarverð og uppbyggileg
lífsspeki. Niðurstaðan er að börn bæta
heiminn og barnsleg stefnufesta og blind
réttlætiskennd gera væntanlega líka
(stundum) gott. Og þeir sem ekki nenna að
reyna að breyta heiminum geta í það minnsta
haft gaman af rassálfum eða prumpandi
ræningjaflokki ...
Höfundur er ritstjóri og áhugaleikari.