Storð : heimur í öðru ljósi - 01.04.1983, Qupperneq 125

ekki verið uppi á teningnum allra
síðustu árin. Ennþá þiggur hann
þó smávægileg laun af sovéska rík-
inu fyrir að vera til reiðu í því
sambandi, en það fé lætur hann
ganga sjálfkrafa til skyldmenna
sinna heima fyrir. Nú íhugar hann
hvort hann eigi að gefa kost á sér
p skáksveit Frakklands á næsta
Ólympíumóti.
Heimili Spasskys er fjögurra her-
bergja íbúð í Meudon, einu af út-
hverfum Parísar. Þar unir hann
glaður við sitt með þriðju konu
ff... þoldi
frægðina
án þess að fyllast
hroka,
— ósigurinn
án þess að gefast
upp og aföllin
án þess
að verða biturfj
sinni, Marínu, en þau kynntust
þegar hún vann í sendiráði Frakka
í Moskvu. Saman eiga þau lítinn
strák sem nú er að verða þriggja
ára og heitir því kunnuglega nafni
Boris Spassky. Spassky eldri tekur
skýrt fram, að við nafngift sonar-
ins hafi verið farið að tillögu Mar-
ínu, en ekki hans sjálfs. Stoltur
faðir sagði frá því að milli þess
sem sonurinn sé upptekinn af því
að skemma og eyðileggja á heimil-
inu gefi hann sér tíma til að kenna
pabba sínum frönsku, sem ekki sé
vanþörf á.
Spassky notar hverja stund sem
gefst til að vera með fjölskyldunni
— saknar þess mest að þær stund-
ir séu ekki fleiri. Nær allur hans
tími fer í þátttöku í mótum víðs
vegar um heiminn og í endalaus
ferðalög milli mótsstaða. Þegar
Spassky kom til íslands hafði
hann nýlokið við að tefla í móti í
Vestur-Þýskalandi, en þangað fór
hann beint af millisvæðamótinu í
Mexíkó. Héðan fór hann á föstu-
degi — ætlaði að eyða einum degi
með fjölskyldunni í Meudon, en á
sunnudeginum þurfti hann að tefla
eina skák í Dortmund. Tveimur
dögum síðar var hann bókaður í
fjöltefli í New York. Þannig geng-
ur lífið fyrir sig hjá heimsmeistar-
anum fyrrverandi. En þótt hann
eigi sér helst samastað í hótelher-
bergjum og þotum, er hann samt
ánægður og sáttur við tilveruna.
Eftir nokkuð stormasama fortíð
siglir Boris Spassky nú lygnan sjó
í lífi sínu. Því lífi sem hann sjálfur
skiptir í tvö tímaskeið: meðan hann
bjó í Sovétríkjunum og eftir að
hann fluttist þaðan. f vitund hans
er munurinn slíkur að honum
finnst sem heil öld aðskilji þessi
tvö tímabil. Á hinu fyrra náði
hann illkleifum tindi þeirrar íþrótt-
ar sem hann helgaði líf sitt, en hið
síðara hefur fært honum lífsfyll-
ingu sem hann eitt sinn var farinn
að örvænta um að verða nokkurn
tíma aðnjótandi. Og Spassky er
vel að þessu kominn: hann er ljúf-
mennið sem þoldi frægðina án
þess að fyllast hroka, — ósigurinn
án þess að gefast upp og áföllin án
þess að verða bitur.
Spassky fór i sund á hverjum degi á meðan hann stóð við í Reykjavík, — trúr þeirri kenningu sinni að næst á eftir því að kunna mannganginn sé
mikilvægast fyrir skákmeistara að vera vel á sig kominn líkamlega.
123 STORO