Heilsuvernd - 01.08.1948, Blaðsíða 29

HEILSUVERND
21
Slíkar aðferðir til útrýmingar sjúkdómum eru engin vis-
indaleg lausn, heldur fullkomin rangfærsla á þessu mikils-
verða vandamáli og tilraun til að fara í kringum það.“
Sir Albert Howard hafði með hinum snjöllu en einföldu
tilraunum sínum leyst gátu jurtasjúkdómanna, uppgötvað
og fært sönnur á hinar raunverulegu orsakir þeirra. Og
hann óttaðist nú ekki lengur, fyrir hönd jurtanna sinna,
bakteríur, vírusa, sveppi eða skordýr, heldur leit hann
miklu fremur á þessi sníkjudýr sem vini sína og aðstoðar-
menn, einskonar ,,eftirlitsmenn“ eða „matsmenn,“ sem
ráðast á og ryðja eingöngu úr vegi þeim jurtum, sem eru
svo veiklaðar, vegna rangrar næringar eða óheppilegra
lífsskilyrða, að þær eiga blátt áfram ekki skilið að lifa og
eru hvort sem er óhæft fóður eða næring mönnum og
skepnum.
Og svo viss var Sir Albert í sinni sök, að hann gaf út
svofellda yfirlýsingu árið 1931:
„Ykkur er velkomið að reyna að sýkja jurtirnar mínar
með hinum skæðustu jurtasjúkdómum frá Ameríku, svo
sem „cotton boll-worms“ (baðmullarmaðkur) eða „boll-
weevils“ (kornmaðkur). Þið megið sleppa þessum skað-
ræðisdýrum í garða mína eða akra. Það verður verst fyrir
þau sjálf, því að þau munu tortímast, en jurtunum mínum
skulu þau ekki granda. I þau sjö ár, sem eg hefi stjórnað
tilraunastöðinni hér, hefi eg ekki í eitt einasta skipti orðið
var við minnsta vott af skordýra- eða sveppasjúkdómi í
jurtunum mínum.“
En Sir Albert lét hér ekki staðar numið. Heilbrigð skyn-
semi sagði honum, að jurtir, sem væru svo hraustbyggðar,
að þær stæðust árásir skæðustu sýkla og sníkjudýra, hlytu
að vera betra fóður en annar gróður. Hann tók sér því fyrir
hendur að gera fóðrunartilraunir á dýrum til þess að
rannsaka, hvort skepnur, sem fóðraðar væru á jurtum,
ræktuðum með hinum nýju aðferðum, yrðu hraustari og
ómóttækilegri fyrir sjúkdóma en önnur dýr. Þessar til-
raunir fóru fram samhliða ræktunartilraununum sjálfum.