Heilsuvernd - 01.03.1959, Síða 21

'HEILSUVERND
Úlfur Ragnarsson, læknir:
Hugleiðing um heilsurækt
(Erindi flutt á Akureyri sumarið 1958).
Svo lengi sem sögur fara af hefur mennina dreymt um
eilífa æsku og hreysti. Þessi draumur birtist í þjóSsögum
og trúarbrögðum, og nú á dögum vekur það jafnan mikla
athygli ef það spyrzt, að einhver vísindamaður hafi fundið
leið til að lengja ævina um áratugi. En Iðunnareplin eru
vandfundin. Vísindamennirnir deyja eins og aðrir menn,
þegar stundin er komin, og yngingarlyfin hafa til þessa
reynzt svo sem þau væru fremur runnin undan rifjum
Mammons en Guðs. Þó að undralyfin hafi reynzt haldlítil
í þessum efnum, fer því þó fjarri, að ekkert sé hægt að
gera til að viðhalda hreysti líkama og sálar og lengja jafn-
framt lífdagana.
Líkaminn þarfnast hirðu og eftirlits, ef hann á að end-
ast vel. Enginn gerir þá kröfu til bíls, að hann endist
og fullnægi sínu hlutverki ósmurður, eldsneytis- og raf-
magnslaus. Hví skyldum við krefjast þess af líkama okk-
ar? öllum virðist sjálfsagt að benzínvél verði að ganga
fyrir benzíni. Marga furðar á því að líkaminn gangi ekki
fyrir hverju sem er, ef það aðeins fullnægir þeirri kröfu,
að mögulegt sé að hakka það í sig. Menn verða að læra
að greina milli ætis og óætis. Svo virðist sem flestir
hafi glatað þeirri eðlishvöt, sem leiðbeinir dýrunum. Mað-
urinn er að þroskast upp yfir stig blindra eðlishvata. Hann
er að losna úr þeim viðjum, sem dýrin eru vafin, og ætti
nú helzt að verða dýrbetrungur. Til þess að svo takist
til þarf vitið að taka við forustunni. Ef manninum tekst
ekki að hafa vit fyrir sjálfum sér, er nokkurnveginn víst,
að dagar hans eru taldir á þessari jörð.