Heilsuvernd - 01.03.1959, Qupperneq 23

HEILSUVERND
15
félag, Geðvemdarfélag Islands, sem hefur þetta að megin-
verkefni. I eðli sínu er kirkjan einnig geðverndarfélag.
Ekkert afl styrkir eins andlegt jafnvægi og sönn trú. Þessu
megum við ekki gleyma, og höfum heldur ekki gleymt, þó
að minna hafi verið um sýnileg merki en æskilegt væri.
Við vitum, að trú og menning eru nauðsynleg heilbrigðum
fullþroska manni og teljum því presta, kennara, lækna og
alla lærða og leika, sem vilja vinna að betri heimi sam-
herja okkar. Okkur kann að greina á um leiðir. Hvernig
ætti annað að vera? En við virðum einlægnina, hvar sem
hún kemur fram, en hljótum að berjast gegn óeinlægni
og blekkingum.
Starf náttúrulækningastefnunnar á íslandi hefur fram
til þessa snúizt að verulegu leyti um manneldismál, og ekki
að ófyrirsynju. Frumherjamir með Jónas Kristjánsson í
broddi fylkingar hafa barizt ötullega fyrir endurbótum
á fæði þjóðarinnar, og hefur orðið nokkuð ágengt, þótt
enn sé langt að landi. Að mörgu leyti stöndum við íslend-
ingar vel að vígi í manneldismálum. Loftslagið er þannig,
að ekki er mikil hætta á, að matvæli spillist. Enginn hörg-
ull er á mjólk, sem vonandi ætti að vera sæmilega góð,
þó að ætla mætti að efnaskortur í fóðri, sem veldur sjúk-
dómum í kúnum, komi einnig fram í mjólkinni. Kartöflur
eru drjúgur þáttur í fæðunni, en einnig þar má ætla, að
ræktunin ráði miklu um hollustuna, svo og geymsla og
matreiðsla. Fiskurinn hefur þau hlunnindi að lifa þar, sem
sízt þarf að gera ráð fyrir skorti á nauðsynlegum stein-
efnum, og má því gera ráð fyrir að betri fisk sé varla
hægt að fá. Eins má ætla að féð, sem gengur á heiðum
uppi sé vel á sig komið eftir sumarið. Svo er það allt
annað mál, hverjar skoðanir menn hafa á neyzlu kjöts
og fiskjar. Þær eru á ýmsa vegu, jafnvel meðal fylgjenda
náttúrulækningastefnunnar, þó að flestir séu samdóma um,
að æskilegt væri að borða minna kjöt og meira af jarð-
argróðri. Þetta er nú allt tiltölulega gott, enda eru ís-
lendingar varla óhraustari en aðrar svonefndar menningar-