Fréttablaðið - 11.12.2021, Page 32

Ég ligg bara
í gólfinu og
hugsa: Nei,
nei, nei, við
hefðum
getað
unnið
þetta og ég
er að
klúðra
þessu.
Andrea Sif Pétursdóttir,
fyrirliði kvennalandsliðsins
í hópfimleikum, sleit hásin
í næstsíðasta stökkinu sínu
á EM. Hún heyrði hásinina
slitna á leiðinni inn í stökkið.
Eftir þrjú EM-silfur í röð,
neitaði að hún að fara upp
á sjúkrahús fyrr en að verð-
launaafhendingu lokinni og
báru landsliðsþjálfararnir
hana upp á pallinn.
Íslenska kvennalandsliðið í
hópfimleikum varð Evrópu-
meistari um síðustu helgi með
afar dramatískum hætti. Liðið
vann mótið, sem fór fram í
Portúgal, með minnsta mögulega
mun er það fékk jafnmörg stig og
sænska kvennaliðið en íslensku
stelpurnar unnu á fleiri einstökum
áhöldum.
Stelpurnar háðu harða baráttu
við sænska liðið allt mótið og mun-
aði ekki nema 0,6 stigum á liðunum
fyrir síðustu umferðina. Til að setja
það í samhengi fá lið í hópfimleik-
um heilt stig í frádrátt ef einn kepp-
andi dettur og það var því minna en
eitt fall sem skildi liðin að.
Það féll í hlut íslenska liðsins að
loka kvennakeppninni og voru þær
síðasta liðið til að keppa á síðasta
áhaldinu er þær röðuðu sér upp
hjá dýnunni. Allar aðrar einkunnir
voru komnar í hús og sátu Svíarnir
þægilega í efsta sætinu enda öll
pressan á íslenska liðinu.
Áhorfendur höfðu séð sænska
liðið gera mistök á síðasta áhaldinu
sem gerði það að verkum að Ísland
þurfti einungis að klára sín stökk
til að vinna titilinn. Á meðan voru
íslensku stelpurnar í æfingasalnum
á fullu í undirbúningi og ákváðu
landsliðsþjálfararnir að segja þeim
ekki frá gengi sænska liðsins.
Eitt fall í fyrstu umferðinni olli
hins vegar hnút í maga hjá íslensku
stuðningsmönnunum. Íslensku
stelpurnar áttu þá tvær umferðir
eftir til að klára mótið.
Heyrði hásinina slitna
Í annarri umferð af þremur á dýn-
unni sleit svo landsliðsfyrirliðinn,
Andrea Sif Pétursdóttir, hásin í upp-
stökki á leiðinni inn í tvöfalt heljar-
stökk með tvöfaldri skrúfu. Hún
lenti illa, velti sér út af lendingar-
dýnunni og lá kylliflöt með andlitið
í gólfinu.
Í samtali við Fréttablaðið segist
Andrea hafa heyrt vel í hásininni
slitna þegar hún keyrði fæturna
ofan í gólfið til að ná upp hæðinni
fyrir stökkið en hásinin hafði strítt
Andreu í næstum þrjú ár. „Ég var
ekkert búin að vera að pæla í hásin-
inni en svo heyri ég bara í upp-
stökkinu svipaðan smell og kemur
úr dýnunni þegar maður neglir vel
ofan í hana nema sjöfalt hærra og
inni í hausnum á mér,“ segir Andrea
sem hugsaði á leiðinni upp: „Þetta
var hásinin.“
Andrea flaug hins vegar upp í loft-
ið og gat lítið annað gert en að keyra
inn í stökkið af krafti og vona það
besta. Hún lenti fyrst á hnjánum
og rúllaði sér af lendingardýnunni.
Íslendingar í höllinni tóku andköf
enda ljóst að nú stæði tæpt. Andr-
ea hélt hins vegar að möguleikar
Íslands væru úti.
„Ég ligg bara í gólfinu og hugsa:
„Nei, nei, nei, við hefðum getað
unnið þetta og ég er að klúðra þessu.
Loksins þegar við vorum að fara að
vinna þetta þá þurfti ég að gera
eitthvað svona. Lenda á hnjánum,
þannig ég fæ ekki einu sinni stökkið
gilt,“ segir Andrea. „Ég lá bara með
andlitið í gólfinu og hugsaði: „Þú ert
að grínast í mér.“
Hún áttaði sig síðan á því á ögur-
stundu að hún þyrfti að gefa merki
um að hún myndi ekki skila sér til
baka í þriðju og síðustu stökkum-
ferðina. Hún lyfti höfðinu upp úr
gólfinu og renndi hendinni fram
og til baka undir hökunni til að láta
þjálfarana vita að þetta væri búið
fyrir hana. „Ég veit ekkert hvert ég er
að horfa eða hvort einhver sér þetta.
Staðráðin í að
missa ekki af
þjóðsöngnum
Andrea Sif fór í aðgerð á hásininni á þriðjudaginn. Hún segist hvergi nærri hætt en mun taka sér verðskuldaða hvíld næstu daga. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
Magnús Heimir
Jónasson
mhj
@frettabladid.is
„Eftir það var ég tekin inn í
sjúkraherbergið,“ segir Andrea. „Þar
er ákveðið að ég þurfi að fara upp á
spítala. Ég segi bara: Afsakið en ég
er ekki að fara að missa af þjóð-
söngnum. Ekki séns í helvíti. Ég er
búin að bíða eftir því í ég veit ekki
hvað mörg ár. Ég fer þarna frekar
með hangandi fót,“ segir Andrea
sem hefur þurft að hlusta á sænska
þjóðsönginn þrjú Evrópumeistara-
mót í röð.
Sjúkraþjálfarar og læknar á svæð-
inu sáu að henni var alvara og fór
svo að landsliðsþjálfarar kvenna-
landsliðsins, Þorgeir Ívarsson og
Daði Snær Pálsson, voru sendir til
að halda á henni upp á verðlauna-
pallinn.
„Þorgeir og Daði héldu á mér
til skiptis og svo studdi ég mig við
stelpurnar. Ég var ekkert mjög verkj-
uð þar. Ég var í sjöunda himni. Svo
fór ég niður af pallinum, við tókum
mynd og svo fór ég upp á spítala,“
segir Andrea.
Áfall eftir slys í áhaldafimleikum
Andrea Sif er ein reynslumesta
landsliðskonan í liðinu og var
þetta fjórða Evrópumeistaramótið
hennar. Hún hefur þurft að bíta í
það súra epli að lenda í öðru sæti
á þremur Evrópumeistaramótum í
röð þar sem íslenska kvennalands-
liðið var grátlega nálægt titlinum í
hvert einasta skipti.
Andrea hóf sinn fimleikaferil
árið 2000, þá fjögurra ára gömul,
í grunnhópum hjá Stjörnunni í
Garðabæ. „Mamma og pabbi sendu
mig í fimleika því ég var bara úti um
allt,“ segir Andrea létt í bragði. „Á
jólaskemmtunum var ég til dæmis
með fimleikasýningar á göngunum
á meðan hinir krakkarnir dönsuðu
kringum jólatréð,“ segir Andrea
og hlær. „Ég var mjög athyglissjúkt
barn.“
Andrea hóf fimleikaferil sinn í
áhaldafimleikum en fyrir þá sem
ekki þekkja muninn er keppt á
tvíslá, slá, stökki og gólfi í áhalda-
fimleikum kvenna en í hópfim-
leikum er keppt á dýnu, trampólíni
og gólfi.
Þegar Andrea var ellefu ára gömul
lenti hún slæmu slysi í áhaldafim-
leikum sem á stóran þátt í að hún
færði sig yfir í hópfimleika árið 2008.
„Ég var að gera gripskipti á tvíslá
í mars árið áður þegar ég datt og
lenti beint á bringunni. Ég fékk
fæturna yfir mig og endaði í eins
konar sporðdreka. Ég braut á mér
olnbogann en það héldu allir að ég
væri lömuð eftir þetta fall. Ég held
að það hafi bjargað mér hversu liðug
ég var í bakinu,“ segir Andrea.
Í kjölfarið fór hún í aðgerð á
hendinni og báðum iljunum vegna
of stuttra sina. „Þá var ég með gifs á
þremur útlimum. Ég hafði verið að
kvarta yfir iljunum við mömmu og
pabba þegar ég var lítil og það var
kominn tími á þá aðgerð. Maður má
ekki vera of gamall þegar maður fer
í slíka aðgerð og ég var komin á síð-
asta séns. Þannig að ég var heppin
að ná henni,“ segir Andrea.
Eftir langt endurhæfingarferli
átti Andrea erfitt með að fóta sig í
áhaldafimleikum aftur.
„Ég átti erfitt með að fara aftur
upp á tvíslána og svo fannst mér
óþægilegt að fara upp á slána. Þetta
var allt orðið frekar erfitt,“ segir
Andrea sem vildi þó ekki hætta í
fimleikum.
Svo heppilega vildi til að þjálfari
Andreu í áhaldafimleikum þjálf-
aði einnig í hópfimleikum og
Andrea var
ellefu ára gömul
þegar hún hand-
leggsbrotnaði
í fimleikum og
fór í aðgerð á
báðum iljunum.
MYND/AÐSEND

Ég sá bara einhver ljós,“ segir Andr-
ea. Þjálfararnir náðu hins vegar
merkinu og fékk landsliðskonan
María Líf Reynisdóttir merki um að
hún þyrfti að hoppa inn í síðustu
stökkumferðina.
Ásdís Guðmundsdóttir, sjúkra-
þjálfari kvennalandsliðsins, fór þá
yfir til Andreu. „Ásdís spyr hvað
hafi gerst gerst og ég sagði: Nú
hásinin slitnaði, eins og hún ætti
bara að vita það,“ segir Andrea létt.
„Ég reyndi að skríða aðeins áfram
til að koma mér frá en það eina
sem ég man er hvað ég fór hægt. Ég
komst ekkert áfram.“
Andrea segir ástæðuna fyrir því
að hún hafi verið svona róleg hafa
verið að hún var búin að undirbúa
sig andlega undir það að þetta gæti
gerst enda hafði hásinin truf lað
hana árum saman. „Ef mér hefði
ekki verið búið að vera svona illt
áður hefði þetta verið miklu meira
áfall.“
Ásdís og læknir á vegum móts-
haldara tóku að grandskoða fótinn
á Andreu sem hafði lítinn áhuga á
hásininni og fylgdist æst með stelp-
unum klára síðustu umferðina.
Kolbrún Þöll Þorradóttir, stiga-
hæsta konan í liðinu, kláraði síðustu
umferðina með stæl og fögnuðu
stelpurnar afar vel er þær hlupu út
úr keppnishöllinni á meðan Andrea
varð að liggja eftir.
„Það er bara eitthvað verið að
þreifa á mér og svo kemur einkunn
Íslands upp á skjáinn,“ segir Andrea.
„Ég byrjaði bara að öskra og hoppa
á einum fæti til stelpnanna og Ásdís
elti mig bara,“ segir Andrea sem tók
ekki annað í mál en að fagna með
liðsfélögum sínum. Ásdís sjúkra-
þjálfari segir í samtali við Frétta-
blaðið Andreu hafi rifið fótinn úr
höndum sér og lítið verið hægt að
gera í því. „Ég var með stórslasaða
manneskju í fanginu sem stekkur
bara upp eins og kengúra og ég horfi
á eftir þessum ökkla skoppa þarna,“
segir Ásdís létt. Sjúkrateymið náði
þó Andreu á endanum.
30 Helgin 11. desember 2021 LAUGARDAGURFRÉTTABLAÐIÐ