Fréttablaðið - 11.12.2021, Blaðsíða 90

Fréttablaðið - 11.12.2021, Blaðsíða 90
Önnur eins frumraun hefur ekki sést síðan Mamma Mia! var á fjölum sama sviðs. LEIKHÚS Emil í Kattholti Borgarleikhúsið Höfundur: Astrid Lindgren Leikstjórn: Þórunn Arna Kristjánsdóttir Leikarar: Gunnar Erik Snorrason/ Hlynur Atli Harðarson, Sóley Rún Arnarsdóttir/Þórunn Obba Gunnarsdóttir, Ásthildur Úa Sigurðardóttir, Sigurður Þór Óskarsson, Esther Talía Casey, Þorsteinn Bachmann, Sigrún Edda Björnsdóttir, Aron Már Ólafsson/ Haraldur Ari Stefánsson, Árni Þór Lárusson, Hjörtur Jóhann Jónsson, Jóhann Sigurðarson, Rakel Ýr Stefánsdóttir, Sólveig Arnarsdóttir og Sólveig Guðmundsdóttir Þýðing: Þórarinn Eldjárn Sigríður Jónsdóttir Emil, Ída og allir kunnuglegu karakt- erarnir frá Smálöndunum eru mætt á stóra sviðið í Borgarleikhúsinu og greinilegt er að eftirvæntingin er mikil. Nú þegar er uppselt á ríflega tuttugu sýningar og aðrar tuttugu komnar í sölu. Emil í Kattholti er fyrsta leikstjóraverkefni Þórunnar Örnu Kristjánsdóttur og önnur eins frumraun hefur ekki sést síðan Mamma Mia! var á fjölum sama sviðs. Emil í Kattholti hrífur áhorf- endurna með sér í ævintýralegt ferðalag, sýningin er uppfull af eftir- minnilegum atriðum og hressandi skandinavískum sósíal-realisma. Fjandakornið, Astrid Lindgren kunni að skrifa. Auðvitað eru þetta ekki neinar fréttir, en líkt og landar hennar í hljómsveitinni ABBA skrifar hún skotheldar sögur, skrúf- aðar saman af tæknilegri kunnáttu og talar aldrei niður til fólks. Hrein unun er að sjá músagildruatriðið, eins konar byssa Tsjekhovs fyrir börn, þróast og ná óumflýjanlegum endapunkti. Töframáttur Lindgren felst í því að sögurnar þroskast með mannfólkinu, eftir því sem við eldumst þá sjáum við sagnabálk hennar í nýju ljósi. Hvernig hún laumar inn skandinavískum sósíal- realisma um stéttaskiptingu, lexí- um um góðmennsku og f lóknum samskiptum kynslóða, í ævintýri ætluð börnum. Mögnuð frumraun Leikstjórafrumraun Þórunnar Örnu er algjörlega mögnuð, eins og áður sagði. Hún þræðir saman fjöl- skyldudrama, ærslagang og fjörug söng atriði í risastórri sýningu, en einstakir karakterar fá líka að njóta sín. Þær Maríanna Clara Lúthers- dóttir eru skrifaðar fyrir viðbótum og yfirferð á leikgerðinni, sem er listilega þýdd af Þórarni Eldjárn. Ekki er víst hvort hægt sé að fá leyfi fyrir slíkum breytingum en fella má texta úr handritinu, sýningin er vel tveir og hálfur tími að lengd, og dalar strax eftir hlé, en blómstrar síðan aftur undir lokin. Emil og skammarstrikin hans eru auðvitað miðpunktur sögunnar. Oftar en ekki er Ída systir hans óaf- vitandi þátttakandi. Leikgleðin og gæðin beinlínis geisluðu af ungu leikurunum tveimur á frumsýn- ingu. Gunnar Erik Snorrason og Þórunn Obba Gunnarsdóttir heill- uðu alla upp úr skónum með leik og söng, hreyfingum og hremmingum. Jólasöngur Ídu bræðir köldustu hjörtu og sá fullorðni áhorfandi sem klökknar ekki þegar Emil festist í snjónum þarf að hugsa sinn gang. Kann að stela senunni Sigurður Þór Óskarsson er hér á heimavelli með hjartað á erminni og söng í hjarta. Söngur Alfreðs púlsmanns er einn af hápunktum sýningarinnar. Textasmíð Lind- gren er þarna upp á sitt allra besta og laumar lipurlega inn tregasöng um verkamannastrit í barnaleik- rit, túlkað eftirminnilega af Sigurði Þór. Ásthildur Úa Sigurðardóttir er sömuleiðis að stimpla sig inn á leik- sviðið með stæl. Hún fer með hlut- verk lánlausu vinnukonunnar Línu sem mænir í áttina til Alfreðs, sem vill mismikið með hana hafa, og lendir sjálf í ýmsum uppákomum. Ef að hún heldur rétt á spilunum og fær tækifæri til, þá hefur hún alla burði til þess að vera arftaki sjálfrar Sigrúnar Eddu Björnsdóttur, sem kemur frekar við sögu síðar. Anton og Ölmu leika Þorsteinn Bachmann og Esther Talía Casey. Fremur vandasamt er að túlka fjöl- skylduföðurinn þannig að hann birtist ekki sem of beldisfullur hrotti og tekst Þorsteini það ágæt- lega. Esther Talía gefur honum gott mótvægi sem þolinmóða og blíða húsmóðirin sem trúir engu slæmu upp á börnin sín. Hlutverk Týtu- berja-Mæju er í raun ekki stórt, en Sigrún Edda veit að lítil hlutverk eru ekki til og sú kann að stela senunni. Sveitavéfréttin, vara-amman og sagnameistarinn lifna við í hennar höndum. Jóhann Sigurðarson kann sömu töfrabrögðin og er ljúfleikinn uppmálaður sem vinalegi sveita- læknirinn, yndislegt er að sjá hann leika á móti litla mótleikaranum. Töluvert er af smærri hlutverkum og margir leikarar leika fleiri en eitt slíkt. Sólveig Guðmundsdóttir hittir í mark í hlutverki snobbhænunnar. Sólveig Arnardóttir setur mikið afl í illu Ráðskuna en sú saga líður fyrir staðsetningu sína í leikritinu og er fremur kraftlítil. Aðrir leikarar styrkja sýninguna með gleðina að vopni og samstilltu átaki. Flaggað í fulla stöng Á síðustu árum hefur Disney-brag- urinn einkennt barnasýningar af stærri gerðinni, en hann er hvergi að finna í Smálöndunum. Leikmynda- hönnuðurinn Eva Signý Berger hefur aldrei verið betri. Sveitabýlið og skammarkrókurinn opnast fyrir augum áhorfenda líkt og dúkkuhús. Hver kimi er nýttur, bakgrunnurinn gefur dýpt og Lúkas, hesturinn góði, er listasmíð. Litadýrðin er líka við völd í búningahönnun Maríu Th. Ólafsdóttur, og sumarlegu hátíðarbúningarnir eru sérlega vel heppnaðir. Danshöfundurinn Lee Proud er orðinn ansi kunnugur stóra sviðinu í Borgarleikhúsinu og sviðshreyfingarnar bera þess merki. Hvert hrífandi dansatriði rekur annað, fágun og fjör haldast í hendur. Hljómsveitin rekur síðan smiðshöggið á listrænu umgjörðina. Emil í Kattholti er kærkominn sólargeisli inn í dimmasta skamm- degið. Áhorfendur fylgja Emil og fjölskyldu heilan hring í kringum sólina. Ferðalagið verður örlítið of langt þegar sýningin dvínar eftir hlé, en þegar hún finnur fæturna á ný tekur hún á sprett inn í sumarið. Þórunn Arna og hennar teymi geta svo sannarlega flaggað í fulla stöng enda er hér á ferðinni stórglæsileg sýning fyrir alla fjölskylduna. NIÐURSTAÐA: Bráðskemmtileg sýning sem hittir beint í hjarta- stað. Hin óviðjafnanlegu Emil og Astrid Emil í Kattholti er kærkominn sólargeisli inn í dimmasta skammdegið. MYND/GRÍMUR BÆKUR Kóperníka Sölvi Björn Sigurðsson Fjöldi síðna: 390 Útgefandi: Sögur útgáfa Kristján Jóhann Jónsson Aðalpersónan, Finnur Kóperníkus, er unglæknir. Sagan hefst 1888 og hann starfar á Konunglega spítal- anum í Kaupmannahöfn. Besti vinur hans, læknaneminn Halldór Júbelíum, er myrtur í húsasundi. Rist er á kvið hans og annað nýrað fjarlægt. Það er fagmannlega gert svo að grunur beinist að starfs- mönnum spítalans. Andersen, annar helsti læknir spítalans, fær Finni það verkefni að finna morð- ingja Halldórs. Þar með getur frá- sögnin hafist. Andersen tekur það ekki í mál að talað sé við hálfvitana í lögreglunni. Það hamlar framvindu að sögu- maður hefur marga bolta á lofti í senn og ekki auðséð hvert sumir þeirra hafa skoppað. Halldór er myrtur og unglæknirinn Finnur leitar morðingjans. Gömul hjón, náskyld Halldóri, eru einnig drep- in, einhver reynir að leyna því að þar séu morð á ferð. Einhver styttir gamalli mellumömmu aldur, gleði- konur hverfa og nokkur götubörn. Finnur hugar að þessum glæpum í leiðinni og sagan hvarf lar milli þeirra, því hann grunar að þeir tengist. Ýmislegt bendir líka smám saman til tengsla milli glæpa, en það færir rannsakandann ekki nær niðurstöðu um morðið á Halldóri. Staðan í rannsókn Finns er óbreytt mjög lengi. Auk þessa stendur Finnur í löngum og frekar torræðum átök- um við Andersen lærimeistara sinn. Andersen stendur líka í átök- um við Wilburn, hinn aðallækninn á spítalanum. Nokkuð er sagt frá leiðinlegum, orðheppnum stúd- ent sem heitir Júlíus Skjaldormur, er tveimur árum yngri en Finnur og virðist vilja skyggja á hann. Inn í söguna kemur svo hópur ungra baráttukvenna sem kalla sig Ragetturnar. Þær tala grodda- lega til pilta, segjast vilja hafa þá í búri og taka tittlinginn á þeim út á milli rimlanna til sinna þarfa. Þetta er að mestu leyti í nösunum á þeim þegar til á að taka. Þá geta þær breyst í geðprúðar ástmeyjar. Lengst af standa þessi átök í óljós- um tengslum við lykilspurninguna: Finnur Finnur morðingja Halldórs? Hér verður auðvitað ekkert sagt um málalyktir. Margt er ónefnt enda sagan 390 blaðsíður. Öll þessi átök og andstæður eru meira og minna óleyst lengi vel. Eftir mið- bik fer ýmislegt að skýrast en hnitmiðuð bygging hefði verið til góðs. Málfar er víða gallað og stíl ábótavant. Við tölum til dæmis sjaldan um að mönnum sé „veitt eftirseta“, að „reknar séu úr þeim garnirnar“, eða um „kvíðsjúklinga sem þrotnir eru af raunum“. Ég tel ekki upp f leira af þessu en slakar lausnir í málfari og stíl spilla alltaf fyrir söguþræði, vegna þess að lesandinn hnýtur um ambögur. Það er ekki nóg að birta á bókar- kápu yfirlýsingar frá stórmennum um að höfundurinn sé „stílisti af guðs náð“, bókin sé „glæpasaga ársins“, og jafnframt „miði á fyrsta farrými lestursins“ (hvað sem það þýðir nú.) Hin yfirgengilega snilld verður líka að sjást á blaðsíðum bókarinnar. n NIÐURSTAÐA: Spennusaga sem gerist meðal Íslendinga í Kaup- mannahöfn seint á nítjándu öld. Flestar aðalpersónur tengjast læknavísindum með einhverju móti. Það er áhugaverð hugmynd að láta söguna gerast í þessu umhverfi á þessum tíma, en hér vantar ritstjórn og yfirlestur. Þar hefur útgefandinn brugðist höf- undi sínum. Unglæknir leysir gátuna 64 Menning 11. desember 2021 LAUGARDAGURFRÉTTABLAÐIÐMENNING FRÉTTABLAÐIÐ 11. desember 2021 LAUGARDAGUR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.