Fréttablaðið - 11.12.2021, Side 34

Fréttablaðið - 11.12.2021, Side 34
Eftir þrjá titla í röð fékk sænska kvennalandsliðið að hlusta á íslenska þjóð- sönginn á Evrópurmeistaramóti í ár. Í fyrsta sinn frá árinu 2012. Þorgeir Ívarsson landsliðsþjálfari bar Andreu á bakinu svo hún gæti fagnað með íslensku stuðningsmönnunum eftir verðlaunaafhendinguna. Andrea í faðmlögum við Karen Sif Viktorsdóttur landsliðsþjálfara á meðan Ásdís sjúkraþjálfari reynir að komast að henni. „Ég talaði um það eftir að ég sleit hásinina. Ég hefði meira verið til í að vinna mótið og slíta hásin heldur en að hafa fengið Covid og ekkert af þessu hefði gerst,“ segir Andrea Sif. FRÉTTABLAÐIÐ/ ANTON BRINK stakk upp á því að hún prófaði að skipta yfir. Hún hafði ekki verið nema tvö ár í hópfimleikum þegar hún var valin í unglingalandsliðið og fór á sitt fyrsta Evrópumeistara­ mót árið 2010. Sama ár vann Íslandsmeistaralið Gerplu Evrópumeistaratitilinn fyrir Íslands hönd og breytti vegferð íþróttarinnar hér heima til muna. Andrea var aðeins fjórtán ára gömul á sínu fyrsta Evrópumeist­ aramóti með unglingaliðinu og minnist þess eins að hafa alls ekki verið sú besta í liðinu. „Við vorum nokkrar þarna fjór­ tán ára á meðan liðið var mest­ megnis stelpur á menntaskólaaldri,“ segir Andrea. „Ég man bara að það var rosalega gaman,“ segir Andrea og hlær. Á þeim tíma var hún ekki nægilega góð til að keppa með lið­ inu á trampólíni en tók þátt í gólf­ æfingum og dýnu. Það gekk allt upp Árið 2012 kom svo seinni Evrópu­ meistaratitill Íslands í kvennaflokki en á sama móti varð Ísland einnig Evrópumeistari unglinga. Andrea var þá farin að spila stærra hlutverk með unglinga­ landsliðinu og segir að árið 2012 hafi verið „draumaverkefni“ hjá landsliðinu. „Það gekk allt upp,“ segir Andrea. „Við vorum ekkert að pæla í því að verða Evrópumeistarar unglinga heldur bara að komast í úrslit á því móti,“ segir hún. Áhorfendur og aðrir keppendur fylgdust vel með unglingaliði Íslands á mótinu enda ljóst að virki­ lega öflug kynslóð fimleikakvenna var að koma upp. Andrea segir stelpurnar alls ekki hafa áttað sig á hvers vegna þær fengu svona mikla athygli. „Okkur fannst það rosa­ lega gaman en pældum ekkert í því. Núna veit maður af hverju allir eru að fylgjast með okkur.“ Alltaf hársbreidd frá titlinum Athyglin á íþróttinni sprakk út eftir Evrópumeistaramótið 2012 og minnist Andrea þess þegar mót­ tökunefnd tók á móti liðunum tveimur á Keflavíkurflugvelli. Næsta Evrópumeistaramót var síðan haldið á Íslandi árið 2014 og ætlaði íslenska kvennalandsliðið sér að taka þriðja sigurinn í röð og nú á heimavelli. Þó nokkrar stelpur úr unglinga­ landsliðinu sem vann titilinn 2012 voru komnar inn í kvennalands­ liðið, þar á meðal Andrea. „Þarna voru eldri stelpurnar búnar að vinna tvisvar þannig að við héldum bara að við gætum unnið,“ segir Andrea. Líkt og áður var Ísland í harðri baráttu við sænsku stelpurnar um titilinn og munaði ekki nema 0,3 stigum á liðunum í undankeppninni. Lykil­ maður liðsins, Vala Sigfinnsdóttir, sleit krossband á stökki yfir hest á undanúrslitadeginum og þurfti liðið að aðlagast því. „Við missum þar stelpu úr öllum stökkumferðum og það var alveg smá áfall fyrir liðið,“ segir Andrea. Líkt og aðrar innanhússíþróttir á Íslandi hafa landsliðin í fimleikum ekkert íþróttahús til sinna afnota og fór mótið því fram í frjálsíþrótta­ salnum í Laugardalshöllinni með sérinnf luttri stúku. Íslendingar troðfylltu höllina og voru um fimm þúsund manns í sætum allt mótið. Svíar höfðu þó betur með ekki nema 0,7 stigum og var því draumur íslenska kvennalandsliðsins um að öðlast titilinn á heimavelli fyrir bí. „Það var mjög sárt,“ segir Andrea. „Þetta er samt örugglega eitt uppá­ halds mótið mitt. Ég hef aldrei upp­ lifað aðra eins stemmingu.“ Þrautaganga kvennaliðsins hélt síðan áfram árið 2016 þegar liðið hélt til Maribor í Slóveníu. „Þá mun­ aði 0,266 stigum. Það var virkilega fúlt því við áttum mjög gott mót,“ segir Andrea sem fékk þá aðra silf­ urmedalíu um hálsinn í Slóveníu. Hún segir liðið augljóslega hafa skort smá reynslu í Slóveníu þar sem Svo ræddum við um þetta eftir mótið: Jæja, nú er þetta komið – en við erum ekkert að fara að hætta – en það er gott að vita að þetta sé komið.  eftir það var okkur sagt að mótið hefði verið fært fram í apríl 2021. Þá var ákveðið að halda Íslandsmeist­ aramótið í september 2020 sem var svo frestað vegna bylgju.“ Danir ákváðu síðan að halda ekki mótið og tóku Portúgalar við því. Stelpurnar fengu tæpt ár til undirbúnings. Skömmu fyrir mót fóru smittölur hækkandi og Andr­ ea segir keppendur hafa haldið sig í eins konar sjálfskipaðri sóttkví til að forðast smit innan liðsins. Staðráðin í að klára mótið „Ég hefði frekar viljað vinna mótið og slíta hásin heldur en að hafa fengið Covid og ekkert af þessu hefði gerst. Ég er miklu frekar til í hálft ár af endurhæfingu. Ég komst á þetta mót, við unnum þetta mót og ég var búin að vinna að því í allt of langan tíma,“ segir Andrea. Íslensku landsliðin lentu ítrekað í því að æfingum var frestað eða að þær væru færðar til vegna Covid­ 19 og þá gat Andrea hvílt hásinina. „Ég fann fyrir henni í septem­ ber í fyrra og fór í sjúkraþjálfun. Síðan kemur Covid­bylgja og við stöðvum æfingar enda var húsinu lokað. Þá kemur verkurinn ekki aftur,“ segir Andrea. „Síðan togna ég í læri í maí. Þá minnka ég álagið og finn heldur ekkert fyrir hásin­ inni þá. Svo kom þetta aftur upp núna þegar álagið jókst. Æfingar í mismunandi æfingasölum á mis­ munandi stífum áhöldum,“ segir Andrea. „Við minnkuðum álagið í nóvember. Þá fór þetta. Tveimur til þremur vikum fyrir brottför fór hún svo aftur að angra mig.” Hún segir það þó aldrei hafa komið til greina að klára ekki mótið. Adrenalínið hélt henni gangandi í gegnum undanúrslitin en í úrslit­ unum meiddi hún sig örlítið á gólf­ æfingum. „Ég var að gera forhoppið og mér leið eins og ég væri sein og f lýtti mér aðeins inn. Ég lenti því hallandi eftir arabastökkið og flýtti mér í næsta spor.“ Í upphitun fyrir síðasta áhaldið, dýnuna, var verkurinn hins vegar farinn. „Í upphitun gerði ég besta tvöfalt heljarstökk með tvöfaldri skrúfu sem ég hef gert á ævinni. Þannig ég fór inn á á dýnuna og hugsaði: Djöfull er ég í til í þetta,“ segir Andrea, en svo fór sem fór. Þar sem mótið í ár var raun EM 2020 verður annað mót árið 2022. Andrea segist hvergi nærri hætt í fimleikum þó hún vissulega finni meira fyrir hásininni eftir aðgerð en í spennufallinu eftir mótið. „Stóra markmiðið er að ná EM aftur eftir níu mánuði en við verðum bara að sjá hvernig það fer,“ segir Andrea sem tekur sér verðskuldaða hvíld næstu mánuðina. n Íslenska kvennalandsliðið leyndi ekki ánægju sinni eftir að þær fengu bikarinn í hendurnar og hlupu um keppnishöllina. MYNDIR/STEFÁN ÞÓR FRIÐRIKSSON þreytan á þriðja keyrsludeginum náði þeim að lokum. „Við kunnum fullt en við náðum ekki að skila því þegar við vorum ógeðslega þreyttar. Þannig að við þurftum að breyta stökkumferðum,“ segir Andrea. „Við vorum kannski aðeins of ungar og óreyndar til að geta skilað góðum æfingum þrisvar í röð.“ Vonbrigði liðsins endurtóku sig á ný í Odivelas í Portúgal árið 2018 er kvennaliðið tók enn eitt silfrið heim. Andrea segir liðið hafa verið virkilega sterkt árið 2018 en vantað örlítið upp á framkvæmd á tramp­ ólíninu. „Við ætluðum okkur alltaf að vinna öll mótin og vorum alltaf að færast nær. Við vorum fyrst 0,7 stig­ um frá titlinum, svo 0,266 stigum og svo 0,2 stigum frá titlinum,“ segir Andrea sem augljóslega hefur ekki gleymt hversu litlu hefur munað á síðustu árum. Erum ekkert að fara að hætta Spurð hvort það hafi komið til greina að hætta eftir þriðja Evrópu­ meistaramótið hlær Andrea létt að blaðamanni. „Ég og Kolbrún Þöll (Þorradóttir) höfum oft talað um það að við myndum ekki hætta fyrr en þessi titill væri kominn í hús. Svo ræddum við um þetta eftir mótið: Jæja, nú er þetta komið – en við erum ekkert að fara hætta – en það er gott að vita að þetta sé komið,“ segir Andrea og hlær. Hún segir þungu fargi hafi verið af sér létt þegar úrslitin voru ljós á mótinu í ár en álagið á landsliðinu var mun meira en áður, meðal ann­ ars vegna heimsfaraldurs Covid­19. „Evrópumeistaramótið átti nátt­ úrlega að vera í Danmörku í fyrra og við höfum aldrei verið jafntilbúnar og þá. Svo kom sumarfrí og fljótlega 32 Helgin 11. desember 2021 LAUGARDAGURFRÉTTABLAÐIÐ
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.