Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1979, Side 76

Strandapósturinn - 01.06.1979, Side 76
máttu sín, en þegar verulega út af bar var þeim um of að leysa allra vanda. Þennan mikla snjó leysti að mestu við sól og hæg- viðri, var það til hjálpar svo að betur rættist úr en á horfðist. Þetta vor flutti búferlum frá Kaldrananesi að Kúvíkum Ólafur Gunnlaugsson. Hann þótti gildur bóndi og átti hraustan og harðgerðan fjárstofn, fór orð af að hann léti fé sitt bjarga sér eftir föngum, þó var búið arðgott á þeirra tíma mælikvarða og sérlega ullargott (lagðprútt). Hey átti hann ávalt næg enda gengið rösklega að heyskap. Það sýnir að skepnur hafa gengið vel undan hörðum vetri að fært skyldi að komast með þær alla þessa leið. Kýr voru ekki margar en hross að því skapi fleiri. Margt manna var í heimili, Kaldrananes mun hafa verið fólksfrek jörð. Strax á næsta vori fækkaði að einhverju vinnufólki hjá Ólafi. Kona Ólafs var Kristín Jónatansdóttir mesta myndarkona. Hún hafði á yngri árum verið úti í Noregi og numið þar margt er sveitakonur almennt fóru á mis við á þeim árum svo sem alls- konar matreiðslu aðra en þá er að búverkum laut, hafði hún áður en hún giftist verið ráðskona við skóla, sem þá fóru fjölgandi í sveitunum. Þetta fólk var öllum ókunnugt og hafði sig fyrst til að byrja með lítið í frammi að kynnast að öðru en því er sífelldar smala- mennskur haust og vor höfðu í för með sér því fé Ólafs sótti fast til heiða, var þá að sjálfsögðu komið við í Kjós, hvílst og þeginn kaffisopi. Það var ekki fyrr en veturinn 1911-12 að Sigurður Sveinsson stjúpsonur Ólafs af fyrra hjónabandi hans gerðist umgangskennari sem kallað var, sem var í því fólgið að koma á bæina með nokkurra vikna millibili, setja börnunum fyrir það sem þau áttu að læra þar til hann kæmi næst, svo hlýddi hann yfir það sem lært hafði verið og setti fyrir að nýju. Sigurður hafði verið á Heydalsárskólanum sem var góður alþýðu- og unglinga- skóli þeirra tíma. Hann hafði sérstaka hæfileika til að ná því besta úr hverju barni, mátti segja að hann kæmi öllum til nokk- urs þroska, gerði aldrei upp á milli barna, mátulega kröfuharður og börn sem voru greind lærðu ótrúlega mikið hjá honum miðað við aðstæður. Þannig hófust kynni við þetta trausta og góða fólk sem 74
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Strandapósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.