Syrpa - 01.05.1949, Blaðsíða 34

manna, er algert handahóf, og verður f framtíðinni að
koma þar annarri og betri skipan á.
G. C.: Einungis sem menningarþjóð höfum við möguleika á
að skapa okkur virðingu út á við og viðurkenningu á
sjálfstæði okkar.
X, J.: Athugunarverð. Ýmsir eru styrktir, sem tæplega eiga
rétt á því.
K. Ó.: Þetta væri spor aftur á bak. Að því ber að stefna að
hækka þessa styrki, en ekki lækka þá.
M. B.: Hættuleg braut. Álit þó með styrki til skálda, rithöf-
unda og listamanna, að styrkja bæri aðeins nokkra þá
helztu, en ekki eins og nú, hvern þann, er kemst að
þeirri niðurstöðu, að hann sé ekki til annars fær, og
því gerir tilraun á þessu sviði.
5. Tillaga íjárveitinganefndar um 25000 framlag til þess
að láta þýða rit dr. Jóns Dúasonar?
Á. Þ.: Ég get ekki gert mér grein fyrir nytsemi þessarar fjár-
veitingar, enda eru rit dr. Jóns Dúasonar mér ókunn
að mestu.
B. S.: Um markmið þess er ég ófróður, vil því ekki lofa né
lasta.
F. Ó.: Mér hefur skilizt að styrkur til dr. J. D. sé framhalds-
styrkur til þess að koma á enskt mál riti hans um Land-
nám í Grænlandi. Er Dr. Jón mikill áhugamaður um
að íslendingar afli sér nýlendna, og eru raunar fleiri
íslendingar með því marki brenndir. Mér finnst hins
vegar að íslenzkum stjórnmálamönnum, velflestum, væri
kringra að hugsa eilítið betur um stjórnina á heima-
landinu, áður en þeir leggja út í imperialistiskt stríð, og
er ég af þeim sökum ekki fylgjandi neinum fjárútlát-
um í þvi skyni.
G. C.: Ókunnugur ritum dr. Jóns.
I. J.: Mætti bíða betri tíma.
K. Ó.: Ég hef engan áhuga fyrir þýðingu þessara rita, að þeim
annars ólöstuðum.
M. B.: Hef aðeins lesið lítið af ritum dr. Jóns Dúasonar, en
efa að þau standi svo langt framar öllu öðru, sem skrif-
að hefur verið, að þeim beri sá heiður að þýðast á ríkis-
ins kostnað.
6. Flugvallarhótelið:
1. Heilabrot dagblaðanna um nafnið?
2. Ferðir íslendinga til þess að skoða hótelið?
3. Afskipti Ferðaskrifstofu ríkisins af þessum ferðum?
F. Ó.: Flugvallarhótelið er mjög þörf bygging, nafnið skiptir
mig engu máli. Skemmtilegra væri þó að íslendingar
réðu einhverju um stjórn þess og að Jónas vinur minn
þyrfti ekki að leika þar neina skuggatilveru, eins og
mér hefur skilizt af opinberum tilkynningum, er birtar
hafa verið um mannaforráð hans þar syðra. Ferðir ís-
lendinga þangað suður eftir eru ekki hrósverðar á neinn
hátt, hvorki að því er snertir áhuga Ferðaskrifstofunn-
ar á að sýna hið „Unga ísland“ þarna á nesinu, né
heldur, og þó miklu síður, ef satt er sagt um lubbaskap
þeirra landa, er ekki geta gengið um hús án þess að
sýna innræti sitt og margumtalaðan menningararf, með
því. að krota út veggi og eyða húsmunum. Virðast slíkir
heldur eiga heima „innan garðs“ en „utan“.
K. Ó.: Allur sá gauragangur var mjög hvumleiður og van-
sæmandi.
M. B.: í þessu máli kemur eins og oft áður greinilega fram
minnimáttar- og vanmetakennd íslendinga gagnvart út-
lendingum. Sú var tíðin að danskar búðarlokur þóttu
bera ægishjálm yfir hérlenda menn og hlutum við fyrir-
litningu Dana að launum, og ekkert var fínt nema það
væri danskt. Þá náðu kynni okkar ekki lengra. Nú
þurfa þær að vera amerískar eða guð veit hvað og laun-
iri væntanlega þau sömu. Nú eru jafnvel gefnar út
handbcekur fyrir íslendinga, hvernig þeir eti mat sinn
eða geri annað slíkt víðs vegar út um heim, þó að um
þetta sem annað sé sinn siður í landi hverju, og þykist
enginn minni af ncma Islendingar. Um flugvallarhótel-
ið hef ég heyrt það eitt merkilegast, að það hafi slegið
öll met í byggingarkostnaði og er ekki ófróðlegt að sjá,
hversu það má verða.
1. (Heilabrot dagblaðanna um nafnið.)
Á. Þ.: Flestir munu hafa litið á þau „heilabrot“ sem ódýran
„brandara dagsins".
B. S.: Það vildi ég, að Hótel Keflavík sómdi íslandi ávallt eins
vel og hótelsnafnið sæmir. Vilji nokkur verða til að rifja
upp heilabrot dagblaða um ráðgerð nöfn þess, dugir ekki
annað til varðveizlu en ríma þau saman í vísu. Hástuðlað
Atlantis yrði að styðjast höfuðstaf: ískariot. — Er ekki
einhver búinn að kveða vísuna?
G. C.: Dindilmennska.
I. J.: Hlægileg.
2. (Ferðir Islendinga til þess að skoða hótelið.)
Á. Þ.: Við vitum vel, að víðtækur, siendurtekinn áróður víð-
lesinna blaða hefur alltaf nokkur áhrif.
B. S.: Fyrrum og allt til unglingsára minna þóttust „sigldir
menn“ bera af alþýðu, og mjög óx Sölvi Helgason við
það, að hann fór á Brimarhólm í þrælkun og kom heim
„sigldur". Fólkið, sem fíknast er í að framast af kynnum
við erlent yfirráðasvæði hérlendis, streymdi til gistihúss-
ins til að fá að vita eitthvað um Bandaríkjamenn, og
sumt af þvx fór þar ránshendi til að eiga undarlega
minjagripi að státa af við kunningjana og segja: „Á þess-
um minjagrip geturðu séð, að ég þekki útlönd, — er
sama sem sigldur maður." Óskandi er þó, að framaleið
þess fólks verði ekki hin sama og Sölva, þrælkun í her-
gagnasmiðjum kóngs á Brimarhólmi.
G. C.: Ekki óeðlilegt þó íslendinga fýsi að sjá erlent hótel.
I. J.: Þar sannaðist hið fornkveðna, að „ofmikið að öllu má
gjöra".
106
SYRPA