Strandapósturinn - 01.06.2019, Side 90

Strandapósturinn - 01.06.2019, Side 90
89 haldið sig frá brekkunni og ekki viljað bíta grasið þar. Nálægt miðri 20. öld var nýr ábúandi á Brúará að reisa fjárhús rétt neðan við álfabyggðina og risti hann torf úr blettinum. Eins voru steinar teknir úr klettaveggnum. Nóttina eftir varð fólkið á bænum vart við hávaða og þegar út var komið morguninn eftir var það sem búið var að hlaða af fjárhúsunum hrunið. Trúin á álagablettinn reyndist þá svo sterk að torfinu og grjótinu var skilað í brekkuna og klettana, eins og mögulegt var, áður en tekið var aftur til við framkvæmdir við fjárhúsin og efnið þá sótt annað. Fyrirmælin sem fylgja álagablettum og þær samskiptareglur sem á að virða geta verið mjög nákvæmar. Um álagablettinn Bolla sem er uppi í hlíðinni framan við Brunngil í Bitru er sagt að ekki megi slá þar grasið eða rista torf. Þar mátti heldur ekki vera með háreysti og ekki tína ber til að fara með heim, en það var í lagi að tína upp í sig. Þar mátti heldur ekki beita kúnum, nema á sunnu- dögum og var sú regla ávallt í heiðri höfð. Fornmenn og gull Á Ströndum er talsvert af sögum um álög sem hvíla á haugum, dysjum og leiðum fornmanna og kvenna og af fjársjóðum sem faldir eiga að vera í þeim. Slík álög eru jafnan tvenns konar, ann- að hvort verður sá sem reynir að grafa upp fjársjóðinn vitstola eða þá að næsta kirkja eða bær virðist standa í ljósum logum. Undir Ennishöfða, utan við Broddadalsá í Kollafirði, er t.d. dys eða leiði fornkappans Brodda, við samnefnda kletta. Sögur segja að þar sé Broddi gamli grafinn með gullinu sínu og gersemum. Munnmæli segja að stórhættulegt sé að reyna að nálgast fjársjóð- inn og nánast dæmt til að mistakast. Förumaðurinn Tómas víð- förli átti þó að hafa reynt að grafa eftir fjársjóðnum á seinni hluta 19. aldar og mistekist og segir sagan að hann hafi aldrei orðið samur eftir það. Í munnmælunum kemur fram að hugsanlega geti óspjölluð meyja sem situr þögul á gröfinni heila haustnótt með óskírt ungbarn með sér náð fjársjóðnum, ef hún láti ekki glepjast af neinum þeim furðum sem fyrir bera þá nótt.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154

x

Strandapósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.