Strandapósturinn - 01.06.2019, Blaðsíða 115

114
ráðsmaður við skólann. Hann sá um ljósavélarnar en skólinn fékk
rafmagn frá tveim stórum dísel vélum. Einnig sá hann um ýmis
konar útréttingar og snúninga fyrir skólann en jafnframt stund-
aði hann smíðanám hjá Sigurði. Við Erlingur vorum góðir vinir
og fór ég oftast á fætur jafnt og hann og fór með honum að ræsa
ljósavélarnar. Síðan hljóp ég um alla verustaði nemenda og hr-
ingdi bjöllunni og svo mættum við í eldhúsið hjá Pétri bryta í
mjólk og köku. Þetta varð til þess að ef Erlingur þurfti að bregða
sér frá, en þeir fóru stundum á böll ógiftu kennararnir og Erling-
ur, þá tók ég að mér að sjá um ljósavélarnar, þ.e. að slökkva á
þeim um kveldið og ræsa svo næsta morgun.
Allt gekk sinn vanagang fram að jólafríi og fórum við Stranda-
fólkið með Skjaldbreið frá Hvammstanga en nú stóð svo á ferðum
Skjaldbreiðar að hún fór aftur austur um áramót og urðum við
því að dvelja í skólanum um áramótin. Daginn sem nemendurnir
að sunnan áttu að mæta í skólann gerði þvílegt ofsarok að ég man
varla annað eins. Rútan að sunnan komst aðeins í sæluhúsið á
Holtavörðuheiði og farþegarnir dvöldu þar fram á næsta morgun.
Við sem í skólanum voru höfðum nóg að gera við að bjarga hlut-
um frá foki, t.d. voru járnplötur yfir skyggni við inngang skólans
að losna en við gátum borið í þær grjót. Síðan ætluðum við að
huga að bát Guðmundar og fórum niður fyrir smíðahús, þá gerði
þvílíka ofsa vindhviðu að við sáum bátinn takast á loft, kaðallinn
sem báturinn var bundinn með slitnaði og síðan skall báturinn
niður í stórgrýti í fjörunni og brotnaði algjörlega í spón. Þar með
fór formennska mín fyrir bí. En nú hófst kennslan á ný.
Ýmislegt var gert til skemmtunar yfir veturinn. Einn sunnudag
stakk Matti leikfimikennari upp á því að fara á skíði upp á Holta-
vörðuheiði og var nú drifið í því. Keli Sakk fór á sínum tólf manna
trukk og Matti á jeppanum. Ekki voru nema fjórir með skíði þ.e.
Matti og við þrír strákar. Á móts við Tröllakirkju var stoppað og
var meiningin að fara þar upp hlíðina og renna sér. Hinir sem
voru ekki með skíði héldu áfram upp í sæluhús. Við lögðum af
stað á skíðunum og fór Matti í fararbroddi. Svo var farið hærra og
hærra og ekki stoppað fyrr en komið var upp á topp Tröllakirkju.
Urðum við að bera skíðin síðasta spottann og kafa snjóinn upp
nær þverhnípta brekkuna. Veðrið var gott og útsýnið þarna uppi
stórkostlegt. Svo var þyngri þrautin eftir en það var að fara niður.