Strandapósturinn - 01.06.2020, Qupperneq 37

36
Viðarvinnsla
á Eyri við
Ingólfsfjörð
Ásgeir Gunnar Jónsson
Það hafði hallað undan fæti atvinnulega á Eyri eftir að síldin hætti að
ganga á miðin við Strandir og Húnaflóa. Sumarið 1951 hafði verið bræddur
karfi í síldarverksmiðjunni. Það gekk illa, gaf lítið af sér og stórtap varð á
rekstrinum. Um veturinn var tekin ákvörðun um að loka síldarverksmiðj-
unni um óákveðinn tíma.
Tvær fjölskyldur höfðu flutt burtu. Eftir voru þrjár fjölskyldur heima-
manna og einn einbúi á Eyri alls 16 manns. Fyrirvinnur þeirra höfðu unnið
við eða í tengslum við síldariðnaðinn, haft kýr, fáeinar kindur og fiskað
sér og sínum til matar. Í stöðunni var fátt annað en að leita annað í vinnu
eða skapa sér verkefni heima við. Niðurstaðan varð að snúa sér að vinnslu
rekaviðar.
Ólafur Guðmundsson á Eyri hafði fyrstur manna á Ströndum komið upp
vélsög árið 1935. Þá vél seldi hann seinna til Hríseyjar og kom í framhaldi
upp annarri sög fyrir smíðavið í Ólafsverksmiðjunni sem var síldarbræðsla.
Sú sög var rekin utan bræðslutíma til 1943 en fór þá með öðrum búnaði úr
verksmiðjunni til Bíldudals. Eftir það var ekki vélsagað á Eyri í ein níu ár.
Eyrarmönnum var ljóst að til beggja vona gat brugðið með rekstur
síldarverksmiðjunnar á Eyri og við því þyrfti að bregðast. Þann 3. október
1950 fær Vélsögun Ingólfs og Gunnars Guðjónss. og Co á Eyri 4.000
króna víxillán í Sparisjóði Árneshrepps og kaupir Tuxham mótor. Þetta var
fyrirrennari félags sem varð til ári síðar.
Hlutafélagið Sögun var stofnað á Eyri 12. október 1951 um rekstur á
sögunarverki eins og það var kallað og kaup á jörðinni Drangavík til viðar-
öflunar.