Sjálfsbjörg - 01.07.1966, Blaðsíða 9

börnum yngri en 16 ára, ef faðirinn er
látinn eða er örorkulífeyrisþegi.
Sömu réttarstöðu hafa kjörbörn og
stjúpbörn, þegar eins stendur á.
Þó er ekki greiddur barnalífeyrir með
stjúpbörnum, sem eiga framfærsluskyld-
an föður á lífi, eða með kjörbörnum, nema
þau hafi verið á framfæri hins látna eða
örorkulífeyrisþegans a.m.k. 2 síðustu árin,
áður en lífeyrisréttur gat stofnast. Þó er
tryggingaráði heimilt að stytta þessa
fresti, ef sýnt þykir, að ættleiðingin standi
ekki í sambandi við væntanlegan bóta-
rétt.
Tryggingaráð getur ákveðið að greiða
ekkli allt að fullum barnalífeyri, ef fráfall
eiginkonu veldur tilfinnanlegri röskun
á afkomu hans. Sama gildir um ellilífeyris-
þega, einstæða móður sem er öryrki, svo
og hjón, sem verða fyrir verulegum tekju-
missi eða útgjaldaaukningu sökum örorku
eiginkonu . . . Heimilt er að hækka barna-
lífeyri vegna munaðarlausra barna um allt
að 100%. Sama gildir, ef annað foreldri
er látið, en hitt öryrki.
21. gr. — Heimilt er að greiða uppbót
á elli- og örorkulífeyri, ef sýnt þykir, að
lífeyrisþegi geti ekki komizt af án hækk-
unar.
Tryggingastofnunin ákveður uppbót
samkvæmt grein þessari að fengnum til-
lögum sveitarstjórnar . . .
26. gr. — Iðgjöld samkvæmt b-lið 23.
gr. greiða allir, sem lögheimili eiga í land-
inu, 16—67 ára að aldri. Undanþegnir
gjaldskyldu eru þeir, sem hafa notið bóta
samkvæmt þessum kafla, annarra en fjöl-
skyldubóta, barnalífeyris, mæðralauna
eða fæðingarstyrks, tvo mánuði eða leng-
ur, eða dvalizt hafa í sjúkrahúsi eða hæli
á kostnað trygginganna eða ríkisfram-
færslunnar jafnlangan tíma á skattárinu,
ef þeir hafa ekki haft útsvarsskyldar tekj-
ur samkvæmt 2. og 3. málsgr. 31. gr. laga
nr. 51 1964, um tekjustofna sveitarfélaga,
og eigi skal iðgjald vera hærra en nemi
helmingi útsvarsskyldra tekna. Aldrei skal
þó leggja iðgjald á þann, sem hefur ekki
haft aðrar tekjur en bætur samkvæmt
lögum þessum . . .
56. gr. — . . . Ef elli-, örorku- eða ekkju-
lífeyrisþegi dvelst lengur en einn mánuð í
sjúkrahúsi eða annarri hliðstæðri stofnun,
þar sem tryggingarnar eða ríkisfram-
færslan greiða fyrir hann, fellur lífeyrir
hans niður. Sé dvölin ekki greidd að fullu,
er heimilt að greiða lífeyri, allt að því
sem á vantar . . . Ef hlutaðeigandi er al-
gerlega tekjulaus, er Tryggingastofnun-
inni heimilt að greiða honum sjálfum allt
að 10% lágmarksbóta.
72. gr. — ... Lífeyristryggingarnar
greiða sjúkrasamlagsgjöld þeirra, sem
njóta örorkulífeyris . . .
78, gr. — Ráðherra getur ákveðið, að
lífeyrisdeild greiði:
. . . e) Styrk til örkumla manna eða
fatlaðra, sem þarfnast gervilima, umbúða
eða annarra þess háttar tækja, svo og til
lamaðra, sem þarfnast æfingarmeðferðar
með viðeigandi nudd- og rafmagnsaðgerð-
um utan sjúkrahúsa. Reglur um greiðslu
styrkjanna setur tryggingaráð.
Grunnupphæðir fjölskyldubóta, örorku-
og barnalífeyris frá 1/7 1966 eru eftir-
taldar, á mánuði kr.:
Fjölskyldubætur, m. hverju barni 250.00
Örorkulífeyrir, einstaklingar .. 2.418.09
Örorkulífeyrir, hjón ........... 4.352.56
Barnalífeyrir, m/hverju barni .... 1.060.56
I ofangreindum upphæðum er innifalin
5.2% hækkun bóta, annarra en fjölskyldu-
bóta, sem gildir frá 1. júlí 1966, en verður
ekki greidd fyrr en í desembermánuði.
Á grunnupphæðirnar kemur verðlags-
uppbót, sem í júní—ágúst 1966 nemur
13.42%.
SJÁLFSBJÖRG 9