Sjálfsbjörg - 01.07.1966, Blaðsíða 35

Sigurgrímur Ólafsson
HUGLEIÐINGAR
Þetta eru hugleiðingar sjúklings, sem
vegna lömunai’ sinnar verður að dvelja
á sjúkrahúsi, og er nú staðsettur á sjúkra-
húsi, sem tekur til dvalar lamað fólk, gam-
alt fólk, auk fólks sem er bæði taugaveikl-
að og ruglað. Og er síðasttaldi hópurinn
stærstur. Þessu fólki er oft blandað saman
á stofurnar án tillits til þess hvað að fólk-
inu er, eða hvernig sálarástand þess er. —
Þetta tel ég ekki gott fyrir þá, sem eru
andlega heilir og kannski ekki fyrir hina
heldur. Það þarf mikinn sálarstyrk til að
búa við slíkar aðstæður.
Ég held að það sé ekki hugsað nóg um
andlega líðan sjúklinganna með slíkri ráð-
stöfun. Það þarf að gera meira að því en
gert er, að sundurgreina sjúklingana eftir
andlegu ástandi þeirra. Hugsum okkur al-
veg lamað fólk, sem ekki getur neina björg
sér veitt, og er haft með rugluðu fólki á
stofu. Ruglaða fólkið getur orðið því lam-
aða til stórskaða, án þess að það geri sér
grein fyrir gjörðum sínum. Þó megum við,
þessir lömuðu, vera þakklátir fyrir að
þessi sjúkrahús, sem þó eru byggð fyrir
annars slags sjúklinga, skuli vilja taka
okkur til dvalar, á meðan við ekki höfum
annað heimili fvrir okkur, sem miðað er
við þarfir okkar.
Nú getum við litið bjartari augum til
framtíðarinnar, þar sem unnið hefur verið
að teikningum að undanförnu að væntan-
legu heimili fyrir okkur. Reykjavíkurborg
hefur og úthlutað okkur góðri lóð, á góð-
um stað, fyrir þetta væntanlega heimili
okkar, og erum við þakklát fyrir það og
fyrir aðra fyrirgreiðslu þeirra, og skilning
á málefhum okkar hinna lömuðu. Einnig
erum við sérstaklega þakklát ríkisstjórn-
inni fyrir að opna okkur leið til tekjuöfl-
unar vegna byggingar þessa húss, sem
verður dýrt vegna stærðar sinnar, en það
verður bæði heimili okkar hinna lömuðu,
vinnustaður, þjálfunarstöð o. s. frv.
Við tilkomu þessa húss losnar mikið
pláss á öðrum sjúkrahúsum, elliheimilum
og öðrum þeim stöðum, sem tekið hafa
lamað fólk til dvalar, og er það gott fyrir
þá, sem á því plássi þurfa að halda, svo
sem gamalmenni o. s. frv.
Og ekki má gleyma að þakka forráða-
mönnum sambands Sjálfsbjargarfélag-
anna fyrir ómetanlega hjálp þeirra í þessu
húsmáli okkar, en í því máli hafa þeir
unnið mikið og gott starf, auk margs ann-
ars, sem þeir hafa unnið fyrir málefni
okkar.
Á hinum Norðurlöndunum öiium eru
sérsjúkrahús, eins og hér á að byggja,
fyrir lamað fólk, og eru þau byggð með
þarfir þeirra lömuðu í huga. Þar eru full-
komnar endurhæfingar um hönd hafðar.
Vinnuþjálfun, sem gefur mjög góða raun,
margs konar kennsla, bæði bókleg og fönd-
urkennsla, auk margs annars, sem kemur
iömuðu fólki vel og getur orðið til þess,
að hinum lamaða finnst líf sitt ekki eins
innihaldslaust og hamingjusnautt og ann-
ars væri, ef ekkert væri að gert.
Starfendurhæfing væri mikils virði þjóð-
félaginu í heild. Margt af lamaða fólkinu
getur unnið ýmis létt störf, ef það er
þjálfað upp í starfinu, og þá finnur hinn
lamaði einhvern tilgang með lífi sínu, ef
hann getur starfað eitthvað. — Fjögur
Sjálfsbjargarfélög hafa komið sér upp
vinnustofum, sem allar hafa gefið góða
raun. — En meira má ef duga skal.
I Sjálfsbjargarfélögunum eru nú á átt-
unda hundrað virkir félagar, fólk, sem er
eitthvað fatlað, meira og minna, svo að
nógu er af að taka. Allur almenningur
hefur sýnt þessum og öðrum málefnum
okkar mikinn skilning, og erum við þakk-
lát fyrir.
SJÁLFSBJÖRG 35