Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1943, Síða 38

4
2. An vero Islandia antiqvitus Thule appellata fuerit etiamnum
inter scriptores disceptatur. Sunt, qvi in dubio relinqvant, ut supra
citatus Sinesius; sunt, qvi inficias eunt: inter qvos est Dn. Amgrimus
Islandus. Neqve desunt, qvi affirmare audeant, qvorum primas tenet
5 clarissimus Pontanus Regius Historiographus. Qvanqvam vero de re
tantillå pro sententiarum diversitate varii varia afferunt; omnium
tamen, meo qvidem judicio, ad veritatem proximé accedunt, qvi
hane eandem insulam å veteribus olim Thulen sive Thylen dictam
fuisse asserunt. Hujus enim rei monumenta nostratium diligentius
io pensitata locupletissimi testes sunt: qvippe qvæ citant authoritatem
venerabilis Bedæ Angli insulæ Thules mentionem in chronicis facien-
tis. Etenim cum Norvegi famå Thules unå cum distantia ejusdem ab
Anglia e dicto Bedæ loco acceptå, eandem qvæsitum abierunt, qvam
repertam non amplius peregrino nomine Thules, sed suå lingvå Is-
is landiam apellårunt, ut disertis verbis habetur in præfatione in vitam
Dn. Gudmundi cognomento Boni, qvondam apud Islandos episcopi.
Argumentatur autem noster Dn. Amg. Ionas in sua Crymogæa
cap. i lib. i Islandiam non fuisse cognitam Romanis, ideoqve nornen
habere non potuisse, anteqvam a Norvegis ccepit habitari: Thulen
20 vero a Plinio (qvi circa annum Christi 8o vixit) et Virgilio (qvi
annum Christi 14 attigit) celebratam fuisse: Islandia ad annum us-
qve Christi 874 incultå prorsus manente.
Verum ista ratio, qvå potissimum pugnat vir doctissimus, levior
est (qvod cum venia tanti viri dixero) qvam ut receptam et constan-
*5 tem veterum sententiam evertere possit. Certissimum enim est et ipsa
experientiå confirmatum, qvod tradit Plinius Nat. Hist. lib. 4 cap. 16,
insulam hane qvam ille Thulen nominat, nos Islandiam esse con-
tendimus, sex dierum navigatione a Britannia abesse. Qvapropter
fieri poterat, ut Angli Islandiqve sive piscaturæ, sive piraticæ, qvæ
30 isto tempore maxime viguit, exercendæ, sive alius cujusdam negocia-
tionis gratia terræ tam vicinæ litora aliqvando vel sæpius attigerint, et
nornen, ut fieri solet, indiderint: etiam multo anté qvam a Norvegis,
qvi tam longinqvis in Oceanum septentrionalem navigationibus
abstinuerunt, reperta est. Qvid? qvod Norvegi Islandiam habitaturi
35 non pauca Christianæ religionis (qvæ tum in Britannia atqve
Hybernia recepta erat) utensilia, nempe: nolas, cruces et similia
arte Britannicå facta multis in locis deprehenderunt; asserente ipso
Dn. Arngrimo lib. 1. Crymog. cap. 2. Qvod est evidentissimo indicio