Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.2017, Qupperneq 14

14 – Sjómannablaðið Víkingur
að kynni að gilda ef um eldri mann hefði
verið að ræða, hvað varðar upplýsinga-
skyldu um ástand hans.
Hjartaaðgerð
Sjómaður um fimmtugt, sem starfað
hafði lengi á sjó gekkst undir kransæða-
víkkun. Þremur árum síðar fór hann í
skoðun hjá hjartalækni, sem fann ekkert
athugunarvert. Í kjölfarið réð hann sig á
togara og sagði útgerðinni, að hann væri
heilsuhraustur en þremur mánuðum síð-
ar fer hann í reglubundna skoðun. Kem-
ur þá í ljós, að ástand hjartans hafði
versnað verulega og var hann drifinn í
aðgerð. Var útgerðin dæmd til að greiða
honum veikindalaun, þar sem honum
hafði verið ókunnugt um það við ráðn-
inguna, að hann þyrfti síðar að gangast
undir aðgerð. Þá var litið til þess að sjó-
maðurinn hafði um árabil stundað erfið-
isvinnu og hafði því ekki getað vitað um
þá stækkun á hjartanu, sem orðin var og
hann heldur engin einkenni haft við
ráðningu sína á skipið.
Sykursýki og axlarmein.
Í héraðsdómi sem Hæstiréttur staðfesti
sagði þetta. „Af gögnum málsins verður
ekki ráðið að stefnandi hafi haft ástæðu
til að ætla að sykursýki hans eða fyrri
axlarmein myndu valda óstarfhæfi hans.
Þá liggur fyrir að stefnandi hafði
skömmu áður starfað á öðru skipi í eigu
stefnda og fram kom af hálfu stefnda við
meðferð málsins að óumdeilt væri að
samstarfsmenn hans og skipstjóri á því
skipi vissu af því að hann væri sykur-
sjúkur. Verður að telja að veikindi stefn-
anda hafi ekki getað farið á milli mála
hjá þeim sem umgangast hann, þar sem
stefnandi ber á sér insúlíndælu, sem
hann þarf að sprauta í við máltíðir. Með
vísan til framangreinds er því ekki unnt
að fallast á þá málsástæðu stefnda að
stefnandi hafi fyrirgert rétti sínum til
veikindalauna þar sem hann hafi við
ráðningu sína vísvitandi leynt skipstjóra
stefnda upplýsingum um sykursýki og
fyrri axlarmein.“ Var útgerðinni því
dæmd til að greiða sjómanninum
veikindalaun.
Tennisolnbogi
Sjómaður réð sig tímabundið á skip, en
síðar í sama mánuði fór hann að finna
fyrir verkjum í úlnlið og framhandlegg.
Leitaði hann til læknis, sem gaf honum
sterasprautur og var honum sagt að hann
væri með tennisolnboga vegna álags, auk
þess fékk hann verkjalyf hjá stýrimann-
inum. Hann varð ekki óvinnufær á ráðn-
ingartímanum. Fór hann síðan að vinna
í nokkra mánuði hjá öðrum atvinnurek-
anda í landi, en réð sig síðan aftur á
sama skipið. Tveimur mánuðum síðar fer
hann aftur að finna fyrir verkjum og leit-
ar til læknis, sem sá ekki annað ráð en
að framkvæma aðgerð á olnboganum.
Neitaði sjómaðurinn því, að hann hefði
vísvitandi leynt útgerðina því við báðar
þessar ráðningar, að hann væri haldinn
svokölluðum tennisolnboga, enda hafi
hann talið sig vera búinn að jafna sig
fyrr um sumarið, auk þess sem skipstjóri
skipsins hafi vitað hvað hefði verið að
hrjá hann um vorið. Féllst dómurinn á
þessi rök sjómannsins og dæmdi honum
rétt til veikindalauna.
Þunglyndi
Skipstjóri á línubát réð sig til starfa árið
2011, en hafði átt við andleg veikindi að
„Þá var litið til þess að sjómaðurinn hafði um árabil stundað erfiðisvinnu og hafði því ekki getað vitað um
þá stækkun á hjartanu, sem orðin var og hann heldur engin einkenni haft við ráðningu sína á skipið.“
Mynd: Dino Perkovic