Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.2017, Blaðsíða 50

50 – Sjómannablaðið Víkingur
Uppburðarlítill, lágvaxinn maður ávarp-
aði lögregluþjón á götuhorni.
„Afsakið,“ sagði hann, „ég er búinn að
bíða hér eftir konunni minni í meira en
klukkutíma. Gætir þú nú verið svo góð-
ur að skipa mér að fara héðan?“
Maðurinn kom með eiginkonu sína á
fæðingardeildina i fyrsta skiptið og var
ekki laust við að þau væru bæði dálítið
taugaóstyrk. Ljósmóðirin hafði orð fyrir
að vera nokkuð orðhvöt og þegar hún
var búin að skoða konuna hnussaði í
henni og hún segir:
„Uss - þetta er bara loft?“
Konan kemur fram til mannsins, sem
beið á biðstofunni, og segir sínar farir
ekki sléttar. En maðurinn brást reiður
við og sagði:
„Hvern déskotann meinar mann-
eskjan? Heldur hún að ég sé hjól-
hestapumpa?“
Þrjár nunnur á fjölbreytilegum aldri
drukku síðdegiste. Þá sagði sú elsta:
„Hvaða haldið þið að ég hafi fundið und-
ir kodda prestsins okkar? Hvorki meira
né minna en fimm myndablöð. Ég kíkti í
þau og sá að þetta voru klámblöð svo að
ég fleygði þeim.“
Þá sagði sú í miðið: „Ég fann smokka
í skrifborðsskúffunni hans.“
„Hvað gerðir þú við þá?“ var spurt.
„Ég stakk gat á þá alla!“
Þá stóð yngsta nunnan upp í ofboði
og sagði: „Ég verð að flýta mér til
læknis.“
Maður einn, sem hafði aðeins verið
kvæntur í fjórar vikur, sótti um skilnað
og bar fram þá ástæðu að hann hefði
ekki verið búinn að fá gleraugun sín
þegar hann kvæntist.
Ungu hjónin höfðu orðið ósátt í fyrsta
skipti og hvorugt þeirra sagði orð allt
kvöldið. Loks gat maðurinn ekki orða
bundist: „Elskan mín, segðu eitthvað, ég
viðurkenni að ég hafði rangt fyrir mér og
þú rétt.“
„Það er ekki til neins,“ svaraði eigin-
konan unga. „Ég er búin að skipta um
skoðun.“
Gesturinn við nýorðna móður: „Þetta er
ljómandi fallegt barn sem þér eigið
þarna. Má ég spyrja hvaða ljósmóður þú
notar?“
Eiginmaðurinn kom heim klukkan þrjú
um nótt með djúpan skurð á hægri auga-
brún.
Kona hans, sem var ýmsu vön í þessu
efni, spurði hann hvað hefði komið fyrir.
„Skollans óheppni, krúttið mitt, ég
beit mig,“ svaraði eiginmaðurinn.
„Beistu þig? Hvernig gastu bitið þig í
augabrúnina?“
„Það var enginn hægðarleikur, ég varð
að klifra upp á stól til þess.“
Hjónin voru á ferðalagi og höfðu ekið
langa stund án þess að segja orð. Þau
höfðu orðið ósátt og hvorugt vildi láta
undan. Allt í einu benti maðurinn á
múlasna sem var á beit skammt frá veg-
inum.
„Er hann skyldur þér þessi?“ spurði
hann.
„Tengdur,“ svaraði konan.
Franski stjórnmálamaðurinn Robert
Schumann kvæntist aldrei. Eitt sinn var
hann spurður um ástæðu þessa; hafði
hann ef til vill verið að leita réttu kon-
unnar alla sína ævi án þess að finna?
„Já,“ sagði Schuman, „ég leitaði mikið
og fann hana loksins – en þá var hún að
leita að manni við sitt hæfi.“
„Í tuttugu ár vorum við hjónin dásam-
lega hamingjusöm.“
„Hvað skeði svo?“
„Við kynntumst.“
Greinilegasta merkið sem til er um þol-
inmæði er gullbrúðkaup.
Hvaleyrarbraut 27
220 Hafnarfirði
Sími: 564 3338