Íslenzk fyndni - 01.06.1958, Blaðsíða 41

39
Eftir góða stund heyrir frúin,. að læðzt er upp
stigann og einhver kemur inn, en hún lá og bærði
ekki á sér. Komumaður fer mjög hljóðlega, fækkar
við sig fötum í dimmunni og skríður undir sængina.
En þegar þau höfðu notið hvílubragða, ætlaði kon-
an að taka karl sinn heldur betur í karphúsið. Hún
teygði út höndina og kveikti ljós. En henni varð þá
heldur en ekki bilt. Þetta var alls ekki bóndi hennar
heldur kærasti vinnukonunnar.
En hvað haldið þið?“ bætti Gunnar við. „Þegar
ég hafði sagt þessa sögu, þá gall við virðuleg frú í
áheyrendahópnum og sagði:
>,Bölvuð lygi er þetta! Eins og konan hefði ekki
fundið muninn!“ “
85.
UNGUR LÆKNIR gegndi um nokkurt skeið störf-
um héraðslæknisins á Selfossi. Hann þótti heldur
tregur til að anza kvabbi og rellu út af smámunum.
Einu sinni var hann beðinn að koma og athuga
barn, sem gleypt hefði lykil.
Læknirinn sagði, að það væri alger óþarfi, því að
lykillinn mundi ganga niður af krakkanum á sínum
tíma.
Ekki vildi fólkið sætta sig við það og sat við
sinn keip.
Þá fauk í lækninn, og hann sagði:
„Nú, hvað er þetta? Eigið þið ekki annan lykil?“