Íslenzk fyndni - 01.06.1958, Side 53

51
Hún skelfur alveg eins og hrísla,
ef ég smakka brennivín.
Haraldur Hjálmarsson
frá Kambi.
114.
]V[ARGT FER öðru vísi en ætlað er.
Einu sinni ætlaði ég
að yfirtaka heiminn,
en allt fór það á annan veg,
af því ég var svo gleyminn.
Haraldur Hjálmarsson
frá Kambi.
115.
SIGURÐUR BREIÐFJÖRÐ var um skeið beykir
á Isafirði.
Eitt sinn þurfti hann að fara um fjallveg að
vetrarlagi, og var honum fenginn ungur maður til
fylgdar, því að hann var ókunnugur leiðinni. Fylgd-
armaðurinn hét Kristján.
Þeir hrepptu illviðri og villtust.
Svo fór, að þeir skildu, því að sitt sýndist hvor-
um um leiðina.
Kristján varð úti, en Sigurður komst til byggða.
Þegar þeir skildu, kvað Sigurður þessa vísu:
Kveð ég þig nú, Kristján minn,
kátur ævinlega.