Símablaðið - 01.12.1982, Blaðsíða 29

Einar og fjölskylda í Skaga-
firði 1934.
Fremst á myndinni eru tvíburarnir
Egill og Gunnar, þá Ingvar og
Katrín og aftast eru Jóna og Einar.
Þau standa fyrir framan tjaldið
sem þau bjuggu í.
Þú hefir farið víða, hvað er þér minnis-
stæðast úr ferðum þínum?
Eg hefði gengið um mest allt landið og unn-
ið jöfnum höndum við símalagnir og viðgerðir.
Þó hefi ég ekki komið á fjóra staði á Aust-
fjörðum þ.e. Norðfjörð, Mjóafjörð, Seyðis-
fjörð og Borgarfjörð eystri og einnig Súganda-
fjörð á Vestfjörðum. í þrjú sumur vann ég
við að koma símalínunni frá Reykjavík til
Borðeyrar. Fyrsta sumarið settum við þver-
járn á staurana frá Reykjavík upp í Hvalfjörð
og bættum við tveim línum. Næsta sumar
lögðum við línu yfir Borgarfjörðinn og kom-
um henni upp í Grábókarhraun fyrir ofan Lax-
foss. Þar var kominn vegur, ca. 1 km. inn á
hraunið. Þangað voru staurarnir komnir.
Þriðja árið voru járn sett á staurana inn að
Fornahvammi, en þaðan lá línan á krókum
yfir að Borðeyri.
Árið 1928, rétt fyrir Hvítasunnu, fórum við
Björnæs ásamt vinnuflokkum með „Novu“
frá Reykjavík til Blönduóss. Skiptum við um
staura frá Blönduósi að Hnausum og settum
á þá þverjárn. Tjöldin voru rétt hjá Torfalæk,
en bóndinn þar hét Jon. Bauð hann okkur öll-
um til veislu á Hvítasunnunni. Var það mjög
óvanalegt. Þó minnist ég mikillar veislu hjá
séra Jónmundi á Stað í Jökulfjörðum. Það var
nú meiri sæmdarkarlinn, honum þótti svo
vænt um að fá símann.
Það var um 1930, seint í október, að við
vorum sendir vestur í ísafjarðardjúp til að
leggja línu frá símstöðinni í Ögri yfir til Æð-
eyjar og yfir á Snæfjallaströnd. Byrjuðum
við á að leggja símann út á Sandeyri og þaðan
í Unaðsdal. Tjölduðum við fremst á sjávar-
bakkanum á móti Æðey. Kvöld nokkurt
komu bræðurnir í Æðey yfir til okkar á stórum
báti og sögðu okkur að taka upp tjöldin og
koma þeim og farangri okkar í bátinn, því
það væri að gera stórviðri. Brugðum við skjótt
við og var síðan farið yfir í Æðey. En er við
vorum þar rétt komnir skall á hið versta óveð-
ur og fullviss er ég um það, að óvíst hefði verið
um afdrif okkar símamanna, ef við hefðum
verið áfram á sjávarbakkanum, því svo var
veðurhæðin mikil. Staurar brotnuðu og línur
fuku niður. í Æðey dvöldum við í góðu yfir-
læti á meðan á verkinu stóð. Höfðum við
smábát með vél til að fara á milli lands og
eyjar.
Eftir þetta tókst vinátta milli okkar og fólks-
ins í Æðey og hefir hún haldist síðan.
Yfirleitt kynntumst við ekki fólki svo náið
í þessum ferðum okkar um landið, því dvölin
var ekki svo löng á hverjum stað. Þó kynntist
ég nokkrum bændum, sem litu við hjá mér
þegar þeir komu í bæinn.
Við lögðum símalínur um allan Skagafjörð
og Þingeyjarsýslu, allt austur á Þórshöfn.
Eitt haustið gengum við alla Barðaströnd-
ina til Patreksfjarðar og lögðum síma á bæina
alla leið að Hvallátrum. Þann 1. des. skall á
vonskuveður. Símalínur fuku víða niður og
staurar brotnuðu. Urðum við að ganga Kleif-
arheiði og meðfram ströndinni og var komið
SÍMABLAÐIÐ 87