Heilbrigðisskýrslur - 04.12.1982, Blaðsíða 6

2
1. INNGANGUR
í starfi mxnu, bæði sem kennari í röntgenfræðum á mismunandi
námsstigum og sem sérfræðingur í og stjórnandi sérdeildar í
röntgengreiningu, hefi ég í vaxandi mæli gert mér grein fyrir
þörf þess að tekin væru saman á einum stað, og á íslenzku,
nokkur grundvallaratriði, er Xúta að stöðu röntgengreininga
og skyldra greina í heilbrigðiskerfinu. NÚ skal reynt að bæta
nokkuð úr þeirri þörf. Hugmynd mín er sú, að þetta kver megi
verða til leiðbeiningar nemum í læknisfræði, röntgentækni og
hjúkrunarfræði, og e.t.v. ekki síður til aðstoðar læknum
við ákvarðanatöku um röntgengreiningarrannsóknir. Það er
einnig von mín, að lestur kversins og umhugsun um efni þess
megi hafa jákvæð áhrif á túlkun og nýtingu rannsóknaniður-
staðna almennt, og ekki einvörðungu af sviði röntgengrein-
ingar og tengdra myndgreiningarsviða. Vegna sérstöðu sinnar'
hentar röntgengreiningarsviðið vel bæði kostnaðarlega og líf-
fræðilega, sem dæmi um önnur svið læknisfræðirannsókna.
Umhugsun um, hvað kunni einkanlega að koma sjúklingum okkar
að gagni á sem óþægindaminnstan og kostnaðarminnstan hátt,
hafa stundum viljað gleymast í tækni- og afkastahneigð.
Það er því vel við eigandi, að vitna hér í tvær setningar
úr ágætri greinargerð Bjarna Þjóðleifssonar, Sigurðar
B. Þorsteinssonar og Eiriks Benjaminssonar "um framhaldsnám i
almennxun lyflækningum" (2). Þessar greinar um hæfni lyflæknis,
þekkingu og viðhorf, mega að minum dómi vera leiðarljós allrar
kennslu læknaefna, og, eftir þvi sem við á, kennslu og starfs-
þjálfunar bæði lækna og annarra heilbrigðisstétta:
Bjarni og félagar segja svo:
"Hann þarf að
a) vera leikinn i töku sjúkrasögu, skoðun sjúklinga og
túlkun upplýsingaforða, vera fær \un að gera bráðabirgða-
greiningu, leggja fram rannsóknaráætlun (eða að ákveða
að engar rannsóknir verði gerðar, sé þeirra ekki þörf) og
hefja frummeðferð/bráðabirgðameðferð á grunni þeirra
upplýsinga sem fyrir liggja.