Fréttablaðið - 17.12.2022, Síða 32

ég CBD-olíu fyrir svefn og sef
betur. “
Egill stendur á fætur og fer inn í
eldhús. „Svo er ég með þetta nýja
undralyf sem ég ætla að sýna þér.
Það er Nanofy curcumin, nanó-
meðhöndlað túrmerik. Þetta fór
ég að taka fyrir nokkrum dögum
síðan. Þetta hefur reynst mér
nokkuð vel, ég er mun skapléttari,“
segir hann. „Ég veit ekki hvort það
er fulla tunglið sem veldur því að ég
er svona kátur í dag. En ég held að ég
þakki þessu í bili allavega.“
Aftur þessi fimm ára
Á venjulegum degi vaknar Egill
klukkan sjö. „Ég reyni að vinna
eins mikið og ég get fyrstu fimm
tímana. Svo dreg ég mig í hlé upp úr
tvö. Það kemur til af því að maður
getur ekki talað almennilega við
fólk. Menn eru óvanir þessu og hvá,
menn heyra misvel. Menn hlusta
misvel líka.“
Þú hefur verið í sviðsljósinu síð-
ustu áratugi sem einn fremsti tón-
listarmaður þjóðarinnar. Hvernig
er það fyrir sjálfsmyndina að þurfa
að breytast?
„Ég veit það ekki – en ég er svona
public figure,“ svarar Egill. „En það
er bara ný sjálfsmynd. Ég er núna
miklu hlédrægari maður. Ég er aftur
orðinn þessi fimm ára sem ég var í
Norðurmýrinni. En mér lætur það
ágætlega. Ég held að þó að ég hafi
verið fyrirferðarmikill og talað
mikið, var ég ágætur líka í að hlusta,
svona ef ég vildi það. Nú þarf ég að
temja mér að hlusta miklu betur en
ég hef gert, það er fínt. Gott á mig,“
segir Egill og hlær.
Hugsaði sig lengi um
Kvikmyndaleikstjórinn Baltasar
Kormákur setti sig í samband við
Egil fyrr á árinu og bað hann að
leika aðalhlutverk í kvikmynd
eftir bók Ólafs Jóhanns Ólafssonar,
Snertingu.
„Í staðinn fyrir að vera með
leikara sem leikur þetta er kannski
betra að vera með mann sem er með
sjúkdóminn, af því að ég er búinn
að fara í gegnum alls konar hluti.
Læknaheimsóknir og rannsóknir
og svona. Það er hluti af myndinni,“
segir Egill.
Hann segir framleiðsluna stilla
tökurnar inn á daga þegar röddin
er í lagi. „Þetta er samt erfitt og ég
verð að döbba sumar senurnar,“
segir Egill. Hann svarar næst spurn-
ingu varðandi inngildingu í listum í
tengslum við umræðu síðustu miss-
eri, sem hefur til dæmis hljóðað á þá
leið að ófatlaðir leikarar eigi síður að
túlka leikara með fatlanir.
„Auðvitað er gott ef hægt er að
nota fólk sem er með fötlun af ein-
hverju tagi. Ég er fatlaður að þessu
leyti. Það er uppörvun fyrir mig að
gera þetta. En ég held að ég hefði
ekki komist í gegnum þetta án þess
Við erum
með gufu-
baðstunnu
í garðinum,
litla smiðju
og hefil-
bekk og
næsta
sumar
ætlum við
að koma
okkur upp
gróður-
húsi.
að hafa reynslu af því að vinna sem
leikari. Þó að ég sé ekki menntaður
sem slíkur.“
Egill tók sér góðan umhugsunar-
frest þegar Baltasar bauð honum
hlutverkið. „Svo sagði ég við Balta,
treystir þú þér til að hafa mig? Af því
að stundum fúnkera ég ekki. Hann
vildi láta reyna á það,“ segir hann.
Hann segir ferlið stundum hafa
verið krefjandi og stundum sé lítil
rödd eftir. Hann eigi bæði góða og
slæma daga. Þá sé hægt að grípa til
þess að „döbba“ senurnar.
Egill og Baltasar hafa unnið
saman nokkrum sinnum áður,
og síðast í Ófærð. „Hann hugsar
meira með hjartanu en hann gerði
kannski áður. Hann var töffari,
alveg svakalega mikill. Gífurlegur
af kastamaður. Hann er af burða
maður á sínu sviði og hann hefur
reynst mér vel,“ segir Egill um Balt-
asar.
Aðspurður hvort hann sjálfur hafi
tekið viðlíka töffaratímabil, svarar
Egill:
„Ég hef eflaust verið það án þess
að fatta það,“ svarar hann og hlær.
„Það getur vel verið. Við eigum
margt sameiginlegt. Báðir menn
svona fullir af sjálfum sér með
mikið testósterón og mikla sköp-
unargleði. En svo hefur maður
verið töff líka. Kaldrifjaður töffari.
Við erum bara dýr, við gleymum því
allt of oft. Eins og broddgölturinn,“
segir Egill.
„Ég er með broddgelti í garðinum
hjá mér í Svíþjóð. Þeir eru svaka-
lega skemmtilegir. Ef maður kemur
að þeim þenja þeir sig og verða bara
lítill nálapúði með hausinn undir
sig. Þeir eru mikið á ferli á nóttunni.“
Hjónin Egill og Tinna keyptu
pínulitla íbúð í Stokkhólmi, þegar
þau seldu húsið sitt á Grettisgötunni
fyrir nokkrum árum og fluttu í fjöl-
býlishús við Skúlagötuna. Nú hafa
þau selt þessa litlu íbúð og keypt
heilt hús í smærra plássi í sænska
skerjagarðinum á nánast sama
verði.
„Það er báturinn okkar sem ræður
ferðinni. Þarna er mikil bátamenn-
ing og öflugur trébátaklúbbur, sem
við erum meðlimir í. Þeir tóku
okkur fagnandi og báturinn okkar
fær að liggja á besta stað við höfn-
ina. Í þessu plássi er undurfagurt og
friðsælt. Við erum með gufubaðs-
tunnu í garðinum, litla smiðju og
hefilbekk og næsta sumar ætlum
við að koma okkur upp gróðurhúsi.
Ég breytist í annan mann. Hefurðu
séð bátinn?“
Egill stendur upp og sækir ljós-
mynd af sællegri stórfjölskyldunni
fyrir framan bátinn, sem er reyndar
glæsilegt lítið seglskip. Á hillu er
lítið málverk af bátnum, og lítið
módellíkan úr timbri.
„Báturinn heitir í höfuðið á föður
mínum. Hann var kallaður Sjófugl-
inn.“ n
Þessi mynd af
yngri Agli er úr
Ljósmyndasafni
Reykjavíkur og
er ódagsett.
Egill Ólafsson
með Þursa-
flokknum
á Miklatúni
31. ágúst 1978.
Á myndinni eru
Tómas Tómas-
son bassaleikari
og Þórður Árna-
son gítarleikari.
Ljósmyndasafn
ReykjavíkuR/aRi

Þórður Sævar Jónsson bjó endur-
minningarnar til útgáfu.
Guðjón R. Sigurðsson var mikill
sögumaður. Fjörlegur textinn segir
frá ævintýralegu lífi í Vesturheimi
og varpar ljósi á merkan mann sem
fór sínar eigin leiðir og mætti hinu
óþekkta af óttaleysi og bjartsýni.
S Ö L V I S V E I N S S O N / M O R G U N B L A Ð I Ð
LANDSINS MESTA ÚRVAL BÓKA Bókabúð Forlagsins | Fiskislóð 39 | Opið 10–19 alla daga til jóla | www.forlagid.is
32 Helgin 17. desember 2022 LAUGARDAGURFréttablaðið