Rökkur - 01.04.1949, Qupperneq 11

R Ö Iv K U R
11
Reykingar hafa ein-
göngu skaðleg áhrif.
Eflir Harry J. Johnson, lækni í New York.
Örlögum þeirra, er reykja,
hefir oft verið lýst á hinn
hræðilegasta hátt, og ýms
dæmi hafa verið tilfærð um
áhrif tóbakseitursins.
„Ef tveir dropar af nikot-
ini komast á hunds- eða katt-
artungu, eru kvikindin dauð-
ans matur“. „I einum sak-
leysislegum vindli er nægi-
legt eitur til þess að gera út
af við tvo fíleflda karl-
menn.“
Þessar fullyrðingar geta
verið sannar, en reykinga-
menn geta bent á f jölda sam-
borgara sinna, sem bafa hver
um sig reykt þúsundir vindla
eða bafa fengið í sig nægi-
legt nikotin -til þess að strá-
drepa alla fjárhunda og
kelturakka landsins og menn
þessir virðast þó lifa við
beztu heilsu, eða hafa látizt
í bárri elli.
Ef tóbaksreykingar væru
ekki til tjóns, væri engin á-
stæða til þess að letja menn
reykinga, en gallinn er sá,
að þær eru óhollar.
Hinir svokölluðu kostir,
eða réttlæting reykinga, eru
algerlega sálræns eðlis. Þægi-
leg ábrif, auðfengin hressing
og skyldlciki þeirra við van-
ann valda því, hve margir af
þeim, sem byrja að reykja
Iialda áfram.
Áhrifin
á blóðrásina.
Alvarlegustu áhrif reyk-
inga eru líklega áhrif þeirra
á hlóðrásina. Flestir reyk-
ingamenn kannast við þessa
undarlegu tilfinningu, ekki
óskilda svima, þegar þeir
reykja fyrsta vindlinginn að
morgni, sérstaklega ef reykt
er á fastandi maga og reykn-
um er andað djúpt að sér.
Þessi tilfinning orsakast að
öllum líkindum af minnk-
andi blóðrás til heilans. Reyk-
ingar valda vöðvasamdrætti
í veggjum slagæðanna, en
þar af lciðir að blóðrásin