Rökkur - 01.04.1949, Blaðsíða 49

RÖKKUR
49
Kunnið fótum
yðar forráð.
Vísindunum miðar illa í bar-
áttunni við einn þrálátasta
kvilla manna.
Mörgtim manninum er að því mikil raun, hversu
fótrakur hann er. Það er hvimleiður kvilli og getur,
ef ekkert er að gert, valdið margskyns óþægindum og
sársauka. Vísindamenn vinna af kappi að því að finna
leið til þess, að drepa svepp þann, sem þama er að
verki, án þess að eyðileggja fætur manna.
Nú skal eg segja þér frá
manninum, sem kom einu
sinni að konu sinni berfættri.
Fætur liennar voru skyndi-
lega orðnir Ijósrauðir. Hami
var þvi vanur að hún væri
með blóðrauðar neglur á
höndum og fótum og tengda-
móðir lians hafði meira að
segja nýlega byrjað á því að
skola liár sitt úr vatni, sem
blákku liafði verið hlandað
í. En þetta uppátæki skildi
hann ekki.
Aðspurð svaraði kona
lians: „Eg liefi trychofytosis
eða jafnvel epidermofytosis.
Læknirinn segir, að þetta geti
leitt til onychomycosis.“
„Hvað þýðir það á manna-
máli?“ spurði eiginmaðurinn.
Konan varð niðurlút. „Eg
er dálítið fótrök.“
En liturinn á fótunum
stafaði af því, að læknar, sem
herja á liina mismunandi
sveppategundir, sem leita á
fætur manna, nota stundum
sótthreinsandi litarefni.
Rauði liturinn var bara til-
viljun. Konan befði getað
verið með hágrænan lit á
fótunum eða munntóbakslit.
Stundum koma þessi ráð að
4'