Veiðimaðurinn - 01.06.1993, Qupperneq 36

Eftir Guðna Guðbergsson
Stórlaxalöndun í Hrúthólma í Laxá í
Aðaldal. Ljósm. J.S.A.
Inngangur
Rannsóknir á seiðabúskap Laxár 1 Að-
aldal hafa farið fram árvisst frá 1984
(Tumi Tómasson 1985, 1987, 1988, 1989
og 1991). Þá hefur verið metinn þéttleiki
seiða í ánni og aldursskipting þeirra. Auk
þessa hefur verið fylgst með aldurssam-
setningu veiðinnar eftir hreisturlestri. Til-
raunir hafa verið gerðar með bætt bú-
svæði fyrir seiði. Þá hefúr verið sett grjót
í ána sem eykur flatarmál botnsins og
myndar skjól fyrir seiði og fæðudýr og
hafa þessar aðgerðir gefið góða raun
(Tumi Tómasson 1991).
Veiðiskýrslur eru til úr Laxá áratugi aft-
ur í tímann og hafa þær verið notaðar til
að skýra samsetningu veiðinnar og við
gerð spálíkana fyrir laxveiði (Scamecchia
1984; Magnús Þór Hafsteinsson og Tumi
Tómasson 1989; Jónas Þór Þorvaldsson
1991). Þá hafa veiðiskýrslur verið lagðar
til grundvallar við samanburð á samspili
umhverfisþátta og veiði (Guðni Guð-
bergsson 1989; Jónas Þór Þorvaldsson
1991; Þórólfur Antonsson o.fl. 1992).
Góðar veiðiskýrslur em homsteinn þess
að hægt sé að fylgjast með breytingum í
veiði, orsökum þeirra og árangri af fisk-
ræktaraðgerðum.
Talsverðum íjölda seiða hefur verið
sleppt í Laxá á undanfömum ámm, til
fiskræktar. Þar er um að ræða seiði allt
frá smáseiðum og upp í gönguseiði. A
seinni ámm hefur nokkur hluti gönguseið-
anna verið merktur til að auðvelda mat á
árangri, aðferðum við sleppingar og á-
vinningi af þeim.
Þær rannsóknir sem gerðar vom á síð-
astliðnu sumri og greinir frá í þessari sam-
antekt, em mat á þéttleika og stærð seiða í
35