Hönnun: húsgögn og innréttingar - 01.09.1987, Blaðsíða 32

Kjartan Jónsson:
Þann 25. júlí s.l. var opnuð
yfirlitssýning á Kjarvalsstöðum á
listiðnaði frá Norðurlöndum.
Kynntir voru hönnuðir og verk
þeirra, sem á sínum tíma hlutu
hönnunarverðlaun kennd við
Frederik Lunning. Lunning
verðlaunin voru veitt á 6. og 7.
áratugnum til norrænna hönnuða,
en íslendingar komu þar aldrei við
sögu.
Á sýningunni voru verk 40
hönnuða, en verðlaununum var
ávallt veitt til tveggja hönnuða í
senn á ári hverju. Flestir þeirra eru
ennþá í fremstu röð hönnuða á
norðurlöndunum í dag.
Það var fróðlegt og skemmtilegt
að sjá samankomin svo mörg verk,
sem öll hafa til að bera, bæði
fágun og listrænt handverk og svo
pottþéttan gæðastimpil, að enginn
efast um ágæti nokkurs hlutar,
frekar en um margheiðraða og
orðuberandi höfðingja á efri árum.
Sýning sem þessi er ágætlega
menntandi og vel til þess fallin að
gefa mönnum innsýn í liðinn tíma.
Þarna mátti sjá marga gamla
kunningja, sem nú eru orðnir
klassískir. Það er aftur á móti vart
við því að búast að svona sýning
hafi bein áhrif á hönnuði nútímans
eða virki mótandi á yngri
kynslóðina, þar sem þessir hlutir
eru ekki lengur í fararbroddi.
Þeir hlutir sem vöktu áhuga
minn fyrir svolítið fjör voru t.d.
nokkrir glermunir saman í skáp:
Lake Palace eftir Finnan Oliva
Toikka og litrík glös og skál eftir
Svíann GunnarCyrén : Piloteroch
flickor, sem er svolítið barnslegt og
gáskafullt innlegg í alla
siðfágunina.
Auk þessa mætti nefna norsku
leirlistakonuna Hertu Hillfon fyrir
fersk tilþrif.
Það er oft sagt um íslenska
listmálara, að þeir séu nokkuð
djarfari í litum og þormeiri en
kollegar þeirra á norðurlöndum og
sjáist það best þegar
norðurlandaþjóðirnar sýna saman.
Þetta finnst mér vísbending þess að
íslenskir hönnuðir gætu, ef þeir fá
32