Úrval - 01.06.1950, Side 87

Úrval - 01.06.1950, Side 87
MASAIAR 1 MIÐ-AFRlKU 85 ursflokkaskiptingu, sem ræður öllum athöfnum, jafnvel kyn- hegðun, hugsunum og tali hvers einasta masaia allt frá því hann er umskorinn og þangað til hann sem liðið lík er borinn út á sléttuna og skilinn þar eftir hýenum og gömmum til ætis. Stutt lýsing á ævi masai- drengs gefur bezta mynd af menningu þeirra. Þegar masai- barn fæðist, er kind lógað handa öllum konum í þorpinu — nema móðurinni. Uxi er einnig drep- inn og er barninu gefinn uxa- feiti. Móðirin borðar kjötið. Þetta virðist vera eina reglulega kjötátið sem tíðkast hjá masai- um. Uxum er slátrað öðru hverju til að gefa barninu feiti; barnið er ekki vanið af brjósti fyrr en það er átján mánaða. Sex ára byrjar drengurinn að gæta kálfshjarða heima við, en kemur heim um hádegið til að borða. Sjö eða átta ára byrjar hann að gæta stærri kálfa, kinda og geitna, og þá kemur hann ekki heim allan daginn. Á þessum árum eru tvær miðframtennurn- ar í neðrigóm teknar úr. Átta, níu eða tíu ára fær hann hníf og lítið spjót, og honum er treyst til að gæta fullorðinna nautgripa einn úti á stórum, opnum sléttunum. Ellefu eða tólf ára má hann drepa ljón þegar hann er við hjarðmennsku — og ætlast er til að hann geti það. Þetta er heiður, sem ég held að naumast nokkur masaidrengur hafi unn- ið til. En þeim er sagt, að þeir œttu að geta drepið ljón á þess- um aldri, og með þessa ábyrgð á herðum sér fara þeir út á slétturnar. Fjórtán ára byrjar masai- drengurinn kynlíf sitt með ungum stúlkum á sínu reki og lifir í frjálsum ástum þangað til hann er 32 ára gamall. Þá sker hann af sér hnakkafléttu hermannsins, gengur að eiga fyrstu konuna af þeim tveim eða þrem sem hann eignast um ævina, og gerist ráðsettur fjöl- skyldumaður. En þrátt fyrir hið frjálsa ástalíf býr masaidrengurinn allt frá kynþroskaárunum við strangari siðareglur en tíðkast í nokkru klaustri. Að þessu leyti eru masaiarnir frábrugðnir öðr- um kynflokkum Afríku. Frá því að drengurinn er um- skorinn, er hann bundinn al- gerri hlýðni við boð og reglur. Sumir óhlýðnast auðvitað eins
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.