Heimili og skóli - 01.03.1949, Blaðsíða 19

HEIMILI OG SKÓLI
39
HANNES J. MAGNÚSSON:
Kafli úr skólaslitaræðu
------Áður en ég lýk máli mínu að
þessu sinni, langar mig til að segja fá-
ein orð við ykkur, kæru börn, sem
eruð að kveðja skólann. Flest hafið
nú stundað liér nám 6—7 vetur. Það
er langur tími, og er því von, að þið
verðið frelsinu fegin, frelsinu frá erf-
iðum skyldum og erfiðu námi. Mörg
ykkar hafið stundað nám ykkar hér á-
gætlega og hin sæmilega, þennan
langa námstíma, og yfirleitt verið góð-
ir og batnandi skólaþegnar. Og hvort
sem þið hættið nú námi, eða lialdið
því áfram í öðrum skólum, eða þá
blátt áfram í skóla hins daglega lífs,
þá er það ósk mín og von, að þið reyn-
ist þar ekki verri nemendur en hér
hjá okkur. Þó að stundum hafi þurft
að finna að við ykkur, eigum við þó
svo góðar endurminningar um ykkur,
að okkur væri ekki sársaukalaust að
sjá ykkur falla á þeim prófum, sem
nú bíða ykkar á næstu árum, þegar
þið leggið leið ykkar út í lífið.
I hinni miklu og göfugu bók, biblí-
unni, standa þessi orð:
„Varðveit þú, son minn, boðorð
föður þíns og hafna eigi viðvörun
móður þinnar. Fest þau á hjarta þitt
stöðuglega, bind þau um háls þinn.
Þegar þú ert á gangi, þá leiði hún þig,
þegar þú hvílist, vaki hún yfir þér, og
þegar þú vaknar, þá ræði hún við
þíg-“
Þrjár stofnanir hafa einkum haft
það hlutverk að fræða ykkur og búa
undir lífið. Það er heimilið ykkar,
skólinn og kirkjan. Þið eruð nú að
skilja við skólann. Eg veit ekki, hve
mikið veganesti hann hefur gefið
ykkur, eða hversu vel það endist ykk-
ur, en þess vildi ég biðja góðan guð,
að þið mættuð taka eitthvað með ykk-
ur héðan, sem orðið getur ykkur til
blessunar og gagns í lífinu. Kirkjan
hefur einnig að mestu lokið þeirri
fræðslu, sem tilheyrir uppeldi ykkar
sem börnum. Það er einnig innileg
ósk mín, að sú fræðsla verði ykkur
gott og blessunarríkt veganesti á ó-
komnum árum. Eg vildi, að þið mætt-
uð alltaf minnast þess, þegar mest
liggur við, þegar þið eruð í einhverri
hættu stödd, þegar þið verðið fyrir
einhverju mótmæti, og þegar ein-
hverjar vonir bregðast ykkur, að þið
eigið alltaf athvarf og traust hjá hon-
um, sem sagði: „Komið til mín allir
þér, sem erfiðið og þunga eruð hlaðn-
ir, ég mun veita yður hvíld.“ Það er
einnig innileg ósk mín, að þið hald-
ið áfram að hafa samband við kirkj-
una. Hún getur verið ykkur styrkur
og stoð á hinum hættulegu, en jafn-
framt yndislegu æskuárum. En þá er
það heimilið.
Þeim eigið þið mest að þakka, og
áhrifin frá þeim munu endast ykkur
lengst. Því endurtek ég, börnin mín,
þessi orð: Varðveit þú, son minn, boð-
orð föður þíns og hafna eigi viðvörun
móður þinnar. Hvort sem þið eruð
rík eða fátæk, hvort sem þið hafið há-
ar einkunnir eða lágar, og hvert sem
leið ykkar liggur, er það eitt sameig-
inlegt með ykkur öllum: Þið hafið