Heimili og skóli - 01.12.1950, Page 25

HEIMILI OG SKÓLI
141
vitum við eins mikið og þú!“ Ef til
vill hef ég farið rangt að. En ég hafði
ekki hjarta í mér til þess að spilla
gleði þeirra yfir þessari uppgötvun,
með því að bregðast reið við. Það var
náttúrlega slæmt þetta með trefilinn
minn og náttfötin, en ljóminn í aug-
um þeirra var mér þó meira virði.“
„En finnst yður, frú Knudsen, þeg-
ar börnin yðar eru uppkomin, að öll
þessi þolinmæða, allar tilraunir yðar
til að skilja börnin yðar, og í stuttu
máli sagt, allar yðar uppeldisaðferðir,
hafi borið tilætlaðan árangur?“
„Já,“ segir hún stillilega. „Börnin
okkar endurgjalda okkur í ríkum
mæli þá ástúð og þann kærleika, sem
við reyndum að sýna þeim. Það eitt
er okkur mikils virði, að þau hafa öll
staðnæmst við landbúnaðinn. Elztu
drengirnir hafa sjálfir útvegað sér
jarðnæði. Flestar dætur okkar eru gift-
ar ágætum, ungum bændum hér í
sveitinni. Sumir synirnir eru í bún-
aðarskólum og hafa sjálfir sparað
saman fé til að kosta sig þar.“
„Hvernig hafið þér svo getað veitt
yður tíma til annars en hinna daglegu
skyldustarfa?“
„O, ég stakk því nú svona inn á
milli. Þegar ég þurfti að vaka yfir
börnunum á sumrin, ef þau urðu veik,
notaði ég tímann til að lesa eða skrifa
niður hugsanir mínar. Eftir það gerði
ég það að venju að fara við og við á
fætur á næturna til að iðka þessi
áhugamál mín.“
„Hvaða bækur lesið þér?“
„Ég les góðar bækur. Ég hef mik-
inn áhuga fyrir þjóðfélagsfræði og
fyrir öllu, sem við ber í landi voru.
Ef við þekkjum okkar eigin sögu,
höfum við bezt skilyrði til að þekkja
land okkar og þjóð. Ég skipti mér aft-
ur lítið af flokkspólitík. Ég reyni fyrst
og fremst að kenna börnum mínum
að elska land sitt og þjóð. Ég reyni
að kenna þeim að taka tillit til allra
annarra manna. Ég segi við þau: Eins
og þú ert, svo verður einnig þjóð
þín.“ H. J. M. þýddi.
Böm og peningar
(Framhald of bls. 128.)
starf, að ekki vinnist tími til að sinna
heimanáminu, til þess að leika sér
úti og til þess að börnin geti sinnt
sínum eigin áhugamálum. En börnin
verða að læra að þekkja sambandið
milli vinnu, launa, sparnaðar og út-
gjalda, en slíkt nám verður að takast
í áföngum. Við getum ekki sent börn-
in okkar út í lífið og ætlast til þess,
að þau fari viturlega með peninga,
ef þau hafa ekki fengið tækifæri til
að æfa sig í þeirri list í heimahúsum.
Það getur verið óþægilegt fyrir okkur
að horfa upp á það, að börnin geri
glappaskot og eyði peningum sínum
gálauslega. En þar megum við ekki
sýna þeim neina linkind né bæta þeim
upp það, sem þau hafa sóað. Barnið
verður að finna til ábyrgðar. Það er
áríðandi, að það geri sér ljóst, að hafi
það eytt vikupeningum sínum til að
kaupa sig inn í kvikmyndahús, getur
það ekki fengið nýja sokka.
Börnin verða einnig að læra list
sjálfsafneitunar og þolinmæði. Þau
verða að bera ábyrgð og taka afleið-
ingum gjörða sinna.
H. J. M. þýddi.