Heimili og skóli - 01.08.1962, Síða 51

heimili og skóli
103
FÁUM VIÐ ALDREI FRIÐ
Heimurinn verður hávaðasamari með
hverjum degi, sem líður. En baráttan við
harðstjórn hávaðans er hafin. Það er mikil-
vægt fyrir alla að sú barátta beri árangur.
Hávaðinn plægir taugar okkar, spillir svefn-
inum og brýtur niður vinnuorkuna. Sérfræð-
ingur í áhrifum hávaða á mannlegar verur
segir: „Ef líf okkar í framtíðinni á að vera
álíka hávaðasamt og það er nú, er líklegt
að mannleg þróun verði sú, að við endum
ævi okkar sem öskrandi geðsjúklingar.“
Hljóðstyrkur er mældur í desibelum, sem
eru hin veikustu hljóðafbrigði sem eyrað get-
ur greint. Hljóð af laufblöðum, sem bærast
t hægum vindi, svarar til 10 desibela. I kyrr-
látu heimili er meðal hávaði 30 desibel. í
miðlungsskrifstofu mælist hávaðinn 50 desi-
bel. Hávaðinn í venjulegri veitingastofu mæl-
ist 80 desibel. í plötusmiðju er hávaðinn 110.
Verði eyrað fyrir hávaða, sem mælist 125 -
140, birtist hann okkur sem lamandi sárs-
Heimili og skóla hefur borizt. Rit þetta, sem
er hvorki meira né minna en 312 blaðsíður,
er allt helgað hinum merka uppeldis- og sál-
fræðingi, Anne Marie Nörvig, sem fórst í bíl-
slysi á síðastliðnu ári, eins og kunnugt er.
Júlíus Bomholt, menntamálaráðherra Dan-
merkur, skrifar formála, en Áse Grude Skard,
hinn merki norski uppeldis- og sálfræðingur,
skrifar minningargrein um hina látnu stétt-
arsystur. Þá skrifa og margir aðrir uppeldis-
og sálfræðingar í Danmörku og Noregi grein-
ar í ritið. En meginefni ritsins er þó úrval úr
greinum eftir hinn látna uppeldisfræðing.
Einna kunnust er Anne Marie fyrir braut-
ryðjendastarf sitt við skólann í Emdrupborg,
sem vakti mikla athygli skólamanna, að
minnsta kosti á Norðurlöndum. Nokkru fyrir
andlát sitt, var Anne Marie ráðin kennari
við Kennaraháskólann og þar hugðist hún
fá skólahugsjónum sínum farveg út í skóla-
starfið. í þessu riti birtast margar stórmerk-
ar greinar.
auki, sé hann nálægt okkur. En þegar hávað-
inn er kominn upp í 150 desibel, skaddast
innra eyrað og verður heyrnarlaust. Mörg
liljóð hinnar nýjustu tækni nálgast ískyggi-
lega þetta hættumark. Blásturshljóð frá risa-
þotum er um 134 desibel í 15 metra fjarlægð.
Fyrir hálfri öld spáði hinn þýzki bakteríu-
fræðingtir, Róbert Koch, eitthvað á þessa
leið: „Sá dagur kemur, að við verðum að
berjast við hávaðann jafn miskunnarlaust
og við berjumst nú við hinar hættulegustu
sóttkveikjur.“ Og rnargt bendir til þess, að
sá dagur sé að renna upp.
Mark Twain var eitt sínn spurður að því
hvernig hann héldi að fara myndi fyrir mönn-
unu á jörðinni, ef engar konur væru þar.
„Þeir myndu verða fáir, herra minn, af-
skaplega fáir.“