Læknaneminn - 01.07.1973, Síða 6

FRÁ RITIVFFM*
Ný rilnefnd hefur nú tekið við Læknanemanum
og leggur fram fyrsta blað sitt. Ýmsar breytingar
hafa verið gerðar, bæði á úlliti og efni.
Sú spurning hlýtur að vakna hjá mörgum lesend-
um af hverju verið sé að breyta svo virðulegu tíma-
riti sem Læknaneminn var orðinn. Því er til að svara,
að við töldum blaðið hafa misst mikið af tengslum
sínum við læknanema og deildina. Læknar hafa í æ
ríkara mæli skrifað blaðið en læknastúdentar látið
sér lynda að vera þiggjendur í blaðaútgáfu sinni.
Margar veigamiklar ástæður liggja að baki þess-
ari þróun. Islenzkir læknanemar venjast því í námi
sínu að vera mataðir á öllu. Kennarar bera þeim á
borð algildan sannleika, sem þeim er gert skyll að
tileinka sér gagnrýnislaust, til að ná tilskyldum próf-
um. Stúdentar eru ekki hvattir til sjálfslæðra athug-
ana eða skoðanamyndunar. Þetta uppeldi er auðvit-
að vel til þess fallið að drepa í dróma allt frumkvæði
stúdenta og geldur blaðið þess eins og annað félags-
líf.
Onnur ástæða er sú, að snemma í náminu fara
læknanemar að vinna fyrir miklu kaupi. Ósjálfrátt
byrja menn þá að líta á sig sem fullgilda lækna,
vegna þess að þjóðfélagið gerir það. Vart er við því
að búast, að menn séu gagnrýnir í þjóðfélagi sem
elur þá svo vel.
Varðandi Læknanemann, þá er hann orðinn svo
gott fagíimarit að stúdentar veigra sér við að skrifa
í hann, bæði vegna vankunnáttu í læknisfræðilegum
efnum og sambandsleysis blaðsins við ailt daglegt líf
í deildinni.
Blaðið hefur því fjarlægzt læknanema smátt og
smátt, unz nú er svo komið að aðeins hluti þeirra les
það. Stúdentar á fyrstu árum námsins lesa lílið í þvi
og lengra komnir nemendur eiga oft bágt með að
skilja einstakar greinar vegna þess hve sérhæfðar
þær eru.
Þessari þróun hefur núverandi ritnefnd ákveðið
að breyta. Héreftir verður blaðið meira unnið af
stúdentum sjálfum en hingað til. Vissar breytingar
verða og gerðar á útliti þess ,en það hefur staðið í
stað s. I. 10 ár á sama tíma og miklar framfarir hafa
orðið í prentlist og allri uppsetningu.
Starfsvið ritnefndar kemur og lil með að breytast.
Mikið af vinnu fyrri ritstjórna fólst í því að finna
þá lækna og læknanema sem vildu skrifa í blaðið, og
nauða svo í þeim þangað lil þeir skiluðu greinum
sínum fuilunnum. Aframhaldandi starf var svo að
lesa prófarkir og dreifa blaðinu.
Stefna blaðsins hefur alltaf verið óljós, en það
sjónarmið virðist hafa verið ríkjandi að ekki mætti
móðga neinn. Þetta gekk jafnvel svo langt, að grein-
ar sem gagnrýndu viðurkennt ófremdarástand á viss
um kúrsusum voru litnar hornauga.
Slíkt hlutleysi hefur drepið niður flestar umræður
um það, sem er að gerast á hverjum tírna cg blaðið
hefur dagað uppi í faglegum greinum og viðtölum
án tengsla við hinn almenna læknanema, starfið i
deildinni eða þjóðfélagið í heild.
Núverandi ritnefnd vill örva öll skoðanaskipti í
blaðinu, og taka til umræðu cg athugunar efni sem
lítið hafa verið rædd hérlendis ennþá.
Að lokum er rétt að árétta það, að Læknaneminn
er fyrst og fremst blað læknanema, og á að geta orð-
ið þeim að miklu liði í hagsmunabaráttunni.
Við viljum hvetja sem flesta læknanema til að
skrifa í blaðið eða bjóða sig til starfa í starfshóp sem
vinnur að ákveðnum verkefnum. (
Það fer vart á milli mála að þessar hreytingar á
blaðinu koma til með að vekja deiiur og gagnrýni á f
það. 011 gagnrýni er þegin með þökkum og er ánægð-
um og óánægðum lesendum hent á bréfadálk blaðs-
ins.
Riínejncl.
2
LÆKNANEMINN