Goðasteinn - 01.09.1972, Blaðsíða 31

Það mun hafa verið seint í október 1932 á sunnudegi, að hjónin
á Hala, Steinþór Þórðarson og Steinunn Guðmundsdóttir systir
mín, komu í heimsókn að Reynivöllum. Þau voru gangandi, enda
vegalengdin ekki nema hálftímagangur, og vegurinn á þurrlendu
graslendi, skemmtilegt umhverfi öllum, sem gengið geta í góðu
veðri.
Veðrið var þannig, að loft var alskýjað, logn og hlýtt í veðri.
Þegar þau Halahjón höfðu lokið erindum sínum og héldu heim-
leiðis, var komið kvöld og farið að bregða birtu. Ég gekk með
þeim áleiðis, á miðja leið. En þegar ég ætlaði að kveðja, þá
datt mér í hug að fara með þeim alla leið að Hala, því Sigurjón
mágur minn hafði farið austur að Sléttaleiti þennan dag og var
ekki kominn. Ég vissi, að hann var myrkfælinn, og hugði ég
bezt að fara til móts við hann og verða honum samferða heim.
Ég hafði orð á þessu við þau hjónin, og sýndist þeim þetta ráðlegt.
Þegar að Hala kom, var Sigurjón að koma þar frá Sléttaleiti.
Nú varð dálítil viðstaða á Hala og var þá orðið aldimmt, er við
lögðum af stað heimleiðis, loft korgaþykkt en stafalogn eins og
Godasteinn
29