Úrval - 01.02.1982, Blaðsíða 85

Úrval - 01.02.1982, Blaðsíða 85
NAFNLAUS FANGI — NÚMERSLAUS KLEFI 83 Þetta þýðir að ég verð að sofa sitjandi. Ævin líður meðan á þessu stendur — hve lengi? — hvort sem ég stend eða sit. Á klefanum er stálhurð með opi sem rétt dugar til þess að augun sjást í gegnum það. Vörðurinn hefur fyrir- skipun um að gæta þess að það sé lokað. Ljós kemur inn um litla rifu. Þetta er eina loftræstingin og ljós- gjafínn, dauf glæta, nótt og dag. Ég sakna gamla klefans míns — hvar var hann? — því þar var gat sem ég gat pissað og kúkað í. Hérna verð ég að kalla á vörðinn til að komast á klósettin. Það er flókið mál. Verðirnir verða að opna dyrnar að ganginum þar sem klefinn minn er, læsa þeim aftur að innanverðu, tilkynna að nú muni þeir opna klefann minn (svo ég geti snúið mér undan), binda fyrir augun á mér, leiða mig á klósettið og aftur til baka, læsa á sama hátt og fara. Stundum skemmta þeir sér við að segja mér að ég standi hjá klósettinu þegar það er ekki satt. Eða haga því svo til að ég stígi ofan í rásina. Loks þreytast þeir á þessum leik og hætta að ansa þegar ég kalla. Ég pissa á mig. Svo verð ég að fá sérstakt leyfi til að fá fötin mín þvegin. Ég bíð í klefanum, nakinn, þangað til þau koma aftur. Það tekur marga daga, þeir segja að það sé af því það rigni. Einangrun mín er svo yfír- þyrmandi að ég kýs að trúa því sem mér er sagt. Aginn meðal varðanna er ekki sérlega góður. Oft kemur einhver þeirra með mat án þess að binda fyrir augun á mér. Þá get ég séð andlit hans. Hann brosir. Verðirnir þreytast á starfí sínu því þeir verða einnig að annast pyntingar og yfírheyrslur í þessum leynifangelsum sem argen- tínski herinn rekur. Á hinn bóginn eiga þeir rétt á hlutdeild í ráns- fengnum úr hverri handtöku. Einn varðanna er með úrið mitt. Annar bauð mér sígarettu og kveikti í henni með kveikjara konu minnar. Núna í kvöld hundsar vörðurinn reglurnar og skilur gægjugatið á hurðinni eftir hálfopið. Ég get séð að minnsta kosti tvennar aðrar dyr. Allan heiminn. Hvílíkt frelsi! Ljósið í ganginum er sterkt. Ég blindast um stund og hörfa en ræðst síðan með áfergju að gatinu aftur. Ég hef svo lengi verið sviptur fjarlægðar- og hlutfallaskyni að mér fínnst ég hafí verið leystur. Allt í einu rennur það' upp fyrir mér að gægjugatið á hurðinni á móti er líka opið og þar er auga á bak við. Mér bregður. Þeir hafa egnt gildru fyrir mig. Það er bannað að horfa gegnum gægjugatið. Ég hörfa og bíð en held svo aftur að hurðinni. Hann fer eins að. Alla þessa löngu nótt sem við áttum saman varstu faðir minn, sonur, vinur. Eða ertu kona? Þú blikkaðir. Ég man svo greinilega að þú blikkaðir. Og þessi snögga hreyfing sannaði svo ekki varð um villst að ég var ekki síðasti lifandi maðurinn á jörðinni, í þessum
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.