Þroskaþjálfinn - 1998, Blaðsíða 11

ununum, annað hvort á Akureyri, í
Mosfellsbænum, eða í Grímsnesinu.
Við munum sum að einu sinni voru
þroskaþjálfar eina fagstéttin sem vann
með fólki með fötlun. En við „flutt-
um“ út úr vernduðu umhverfi hæl-
anna og höfum fylgst með nýjum
stéttum verða til á „okkar svæði“ og
stundum hefur okkur þótt nóg um
samkeppnina. Við höfum farið í
gegnum tímabil óöryggis og það hef-
ur jafnvel verið reynt að telja okkur
trú um að fagþekking okkar sé ekki
nauðsynleg á einum af helsta starfs-
vettvangi okkar, heimilum fólks. En
við höfum aðlagað okkur þeim breyt-
ingum sem ég tel að við höfum í flest-
um tilfellum skapað sjálf til að mæta
þörfum skjólstæðinga okkar. Við,
öðrum stéttum fremur, höfum valdið
jákvæðum straumhvörfum í lífi fólks
með fötlun.
Það verður alltaf að vera hlutverk okkar.
En hver verður starfsvettvangur
þroskaþjálfa í framtíðinni. Eg tel að
við eigum, hér eftir sem hingað til,
eftir að vinna þar sem fatlaðir njóta
þjónustu hvar sem er í þjónustunet-
inu. Fatlaðir eru ekki lengur á sér-
stofnunum heldur sækja þeir í aukn-
um mæli þjónustu á sömu staði og
aðrir, því er það spá mín að starfsvett-
vangur þroskaþjálfa á eftir að breikka.
Eg held einnig við eigum eftir að
veita fólki þjónustu sem hefur ekki
notið hennar hingað
til. Af hverju er
þroskaþjálfun ekki
veitt til fólks sem
fatlast t.d. vegna
slysa eða áfalla á full-
orðins árum? Þarf
þessi hópur ekki á
því að halda að unnið
sé af víðtækri þekk-
ingu að því að draga
úr áhrifum fötlunar-
innar á daglegt líf?
Að horft sé á þarfir
og væntingar þessa fólks með virð-
ingu og að einstaklingsmiðuð þjón-
usta sé veitt?
Við eigum eftir að vinna í auknum
mæli með öðrum stéttum. Sum okk-
ar eru þegar komin með mikla reynslu
á því sviði, orðin vön að vinna í teymi
og þekkjum hlutverk þroskaþjálfans í
teyminu. Sérfræðingsins sem ber á-
byrgð á þroskaþjálfun, heldur utan
um og gætir að daglegum þörfum
skjólstæðingsins, safnar saman upp-
lýsingum og samræmir meðferð og
starf, t.d. talmeinafræðings, næring-
arfræðings, sálfræðings og kennara.
Sérfæðingurinn sem hefur það ávallt í
fyrirrúmi að dregið sé úr áhrifum fötl-
unar á daglegt líf
skjólstæðingsins.
Eg er búin að fara, í
stórum dráttum, yfxr
hvernig einn þroska-
þjálfi varð til, hvern-
ig hann er orðinn og
hvernig hann getur
hugsanlega orðið.
Hann er búinn að
vera þroskaþjálfi á
lokaðri stofnun.
Hann er í dag starf-
andi á ýmsum stöðum þar sem skjól-
stæðingar hans þurfa á honum að
halda. Hann er ekki alveg viss um
hvaða titil hann ber í framtíðinni, en
hann er viss um að margir kollegar
hans eiga eftir að verða skilgreindir
sem eftirtektarverðir fræðingar á sfnu
sviði. Fræðingar sem öðrum fremur
starfa samkvæmt hugmyndafræði
sinni og siðareglum.
Salóme Þórisdóttir
forstöðuþroskaþjálfi
Nám á háskóla-
stig'i opnar leið í
fræðimennsku.
Fræðimennsha
með rannsóhnum
og’ Jiróunarvinnu
verður hluti af
sjálfsmynd ohhar.
ÞROSKAÞJÁLFAR
LAUSAR STÖÐUR Á EGILSSTÖÐUM
Svæðisskrifstofa málefna fatlaðra á Austurlandi auglýsir eftirfarandi stöður lausar til umsóknar:
• 2 stöður forstöðumanna við tvö sambýli á Egilsstöðum.
• i staða yfirþroskaþjálfa við Hcefingu á Egilsstöðum. Stöðurnar veitast frá i. seþtember nk.
eða eftir nánara samkomulagi.
• i staða íafleysingu forstöðumanns sambýlis og íbúða á Egilsstöðum frá september nk. til aprílloka 1999.
Til greina kemur að um áframhaldandi ráðningu verði að rceða.
Forstöðumaður ber ábyrgð á; starfsemi sambýlanna þ.e. innra starfi, starfsmannahaldi og samskiptum við
aðstandendur og stofnanir s.s. skóla, vinnustaði eða aðra staði sem íbúar sækja þjónustu til; að unnið sé eftir stefnu
Svæðisskrifstofu Austurlands.
Yfirþroskaþjálfi, í samvinnu við forstöðumann setur upp, ber ábyrgð á og framkvæmir starfs- og þjálfunaráætlun
og tekur þátt í stjórnun og uppbyggingu á innra skipulagi Hæfingar.
Launakjör eru samkvæmt kjarasamningum ríkisjóðs og Þroskaþjálfafélags Islands.
Nánari upplýsingar eru veittar af Soffíu Lárusdóttur eða Guðbjörgu Gunnarsdóttur
á Svæðisskrifstofu málefna fatlaðra á Austurlandi í sími 471 1833
11