Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.2008, Qupperneq 12

10
Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar 2008
Áhöfnin á skuttogaranum Lárusi Sveinssyni. Kristjón Guðmundsson, Ólafiir Högnason, Gunnar
Gunnarsson, Guðni Sigurðsson og Gunnþór Ingvason með bikar í reiptogi á sjómannadag árið 1984
við hættum að draga. Það var allt
reynt til að komast heim með
fiskinn. Eg man líka eftir einum
róðri á Stapafellinu, en þá lagði ég
fjórar trossur á hól sem er 7 sml
frá Nesinu og þá er Lóranstöngin
fremst í Ennið. Þegar við drögum
daginn eftir þá fáum við 50 tonn í
þær. A leiðinni í land segir Halli
heitinn Pé við mig að nú verðum
við að fara snemma út daginn eft-
ir. Ég vissi að það yrði ekki neinn
fiskur daginn eftir þar sem hann
var allur kominn upp í sjó og það
kom líka í ljós. Mig dreymdi líka
fyrir þessum róðri og draumurinn
var þannig að ég sigli upp á Fróð-
árskerið og báturinn sekkur að
aftan. Mig dreymdi líka fyrir
fyrstu vertíðinni minni en í hon-
um voru tveir bátar sokknir í
höfninni í Ólafsvík og Stapafell
nær sokkið nema stýrishúsið var
upp úr. Ég hitti stuttu seinna
Hauk Sigtryggs og hann ræður
drauminn þannig að ég verði ekki
aflahæstur þar sem eitthvað muni
bila hjá mér og það sannast því
vélin bilar í Stapafellinu og ég
missi af titlinum. Þetta fer þannig
að Jónas skipstjóri á Bjargþóri
verður aflahæstur en hann kom
síðastur upp úr sjónum og þá
leigubátur, sem hét Stígandi og
Tryggvi Jónsson var skipstjóri á,
en hann kom upp á eftir Bjarg-
þóri og svo við. Svona var þetta
nú kallinn minn,“ segir Guð-
mundur er hann rifjar upp eftir-
minnileg atvik frá þessum tíma.
Siglingar
A þessaum bát stunduðu þeir
félagar bæði troll og netaveiðar.
Fiskitrollið var mikið stundað af
bátum frá Ólafsvík á þessum
árum yflr sumarið. Leyft var að
fara með trollið inn stóran hluta
Breiðafjarðar og einnig var farið
nálægt landi. Mikill afli fékkst í
trollið af þessum sökum og var
mikið um að vera í Ólafsvík þegar
trollið byrjaði á vorin. Mikið var
um rifrildi hjá bátunum en trolll-
in voru mikið smíðuð hjá Reykdal
í Reykjavík og líka var komið gott
netaverkstæði í Ólafsvík á þessum
árum en það rak Sigurður Sig-
urðsson netagerðarmaður. Guð-
mundur á Lárusi Sveinssyni var
góður fiskimaður með þetta veið-
arfæri og margar sögur af því.
Hann notaði mikið eitt fótreipi-
stroll frá Vestmannaeyjum og
fékkst mikill afli í það og einu
sinni svo mikið, að fara varð í
land og fá menn úr landi til að
kútta kolann í eitt skiptið en oft
var góð kolaveiði. Mikið var um
að bátar seldu afla sinn í Bretlandi
á þessum árum og margar ferðir
voru farnar á Lárusi til Grimsby
og Húll með fisk til sölu.
„Við sigldum oft á Lárusi
Sveinssyni sem við áttum fyrst og
lentum þá í misjöfnum veðrum.
Ég man eftir einu albrjáluðu veðri
á leið yfir Færeyjabankann. Það
var 150 lesta bátur frá Patreksfirði
á undan okkur en það náðist
aldrei í hann alla leiðina. Veðrið
var þannig að ég hélt að næsta
bára tæki stýrishúsið, en það var
svo skrítið að hún náði sér ekki
upp við lunninguna hjá okkur.
Það var alltaf búið vel um allt eins
og lúguna en þar var segl og síðan
nautshúð yfir. Sjálfstýringin var
orðin biluð og ekkert annað en að
stýra með rattinu og þá var gott
að hafa hrausta menn eins og
Steina heitinn Randvers og Guð-
mund Sveinsson vélstjóra. Við
vorum í sambandi við Manga
heitinn Grímsson á Sæborginni,
en hann lá í vari við Akrabergið í
Færeyjum. Eftir að lægði þá var
Gummi vélstjóri ekki lengi að gera
við en hann var snillingur í öllu
sem hann gerði, en oklcar samvera
varði í fimmtán ár og aldrei
styggðaryrði oklcar í millum.“
Fyrsti skuttogarinn í Ólafsvík, Lárus Sveinsson SH 126.