Skógræktarritið - 15.05.2005, Side 89

Hvammur
(Stálpastaðir)
Skorradalsvatn
Dragafell
Háafell
Brennifell
Hálsinn
litabergsvatil
* NÁTTÚRUFRÆÐISTOFNUN ISLANDS 2006 /IOK
Bryoria snjóbráð að vori sem
gætir meira í efri hluta trjákrón-
anna. Á trjánum í skóginum
reyndist vera um 35 kg af flóka-
kræðu á hverjum ha lands en 250
kg af Bryoria- fléttum. Að auki uxu
blaðfléttur á trjánum sem nam
125 kg á hektara. Sýnir þetta í
hvílíku magni flétturnar geta
verið í skógunum. Vaxtarhraði
flókakræðu og Bryoria- fléttna er
hægur. Þegarverst læturog
mikið slitnar af þeim í vetrar-
stormum ná þær ekki að viðhalda
þyngd sinni yfir árið, en þegar
betur árar geta þær bætt 5-10%
við þyngd sína.6
í Noregi er Alectora sarmentosa ssp.
sarmenlosa nefnd hárflétta (hárlav)
og er notuð til litunar, en í
Svíþjóð ber hún heitið garnflétta
(garnlav). í Alaska og Kanada
nefnist tegundin nornahár
(witch's hair). Þar var flókakræða
fyrrum tínd af frumbyggjum og
lögð við sár og ungbarnarassa.
Hún var einnig notuð til að útbúa
hár á grímur.
Vatnshornsskógur
Vatnshornsskógur er talinn einn
elsti og stórvaxnasti birkiskógur á
Vesturlandi. Skógurinn er í
Vatnshornshlíð við suðaustan-
vert Skorradalsvatn. Meðfram
vatninu er hann um 3,5 km að
lengd og hann teygir sig 300 -
400 metra upp eftir hlíðinni.
Flatarmál skógarins er því um
140 hektarar. Landið er nú f eigu
Skógræktar ríkisins og Skorra-
dalshrepps sem tóku höndum
saman um friðun skógarins og
keyptu landið árið 1994. Áform
höfðu þá verið uppi um að leggja
skóginn undir sumarhúsaþyggð,
lá fyrir skipulag að henni og var
vegalagning hafin í skóginum.
ÞeirÁgúst Árnason, skógarvörður
í Borgarfirði og Davíð Pétursson,
oddviti á Grund í Skorradal,
beittu sér mjög fyrir friðun
svæðisins. f skóginn hefur ekki
verið plantað barrtrjám, er hann
mjög villtur og mikið um stór og
gömul tré í honum (3. mynd).
Með friðuninni var ætlunin að
varðveita f sem náttúrulegastri
mynd fornan birkiskóg f Skorra-
dal og Borgarfirði sem fengi að
þróast án þess að gripið yrði inn í
framvinduna. Skógurinn hefur
ekki verið hogginn í hálfa öld eða
meir en bærinn Vatnshorn fór í
eyði 1961 (Ágúst Árnason,
munnlegar upplýsingar).
3. mynd. Gamalt, stórvaxid birkitré íVatnshornssfiógi ríkl af mosa- og fléttuásœtum á stofni. Það
eru mosarnir snoigambri (Racomitrium fasciculare) og móasigð (Sanionia uncinata) sem vaxa á
stofninum. Tegundirnar eru algengar hér á landi og ekki bundnar við tré. Botngróður ískóginum
er gróskumihiH og fjölskrúðugur. Ljósm: Ásrún Elmarsdóttir.
Miöfjall
SKÓGRÆKTARRITIÐ 2005
87