Kjarnar - 01.10.1953, Blaðsíða 38

sundfötum. Forstjórinn hafði
einkum gaman af síðarnefnda
atriðinu. Unga stúlkan var
grönn og vel vaxin. Vegna í-
þróttaiðkana hafði hún þétta
vöðva, og líkaminn var brúnn
eins og hneta.
Forstjórinn synti í köldu
vatninu. Binken sat á stökk-
pallinum og dinglaði fótunum,
er hann kom upp tröppurnar úr
lauginni. Hún aðgætti hann
með gagnrýni. „Þú ert of gild-
vaxinn. Þú þarft að hreyfa þig
meira“, sagði hún. „Við skulum
fara upp á „Sjónarhólinn“.
Þau lögðu af stað upp eftir.
Hún var á undan. Hann varð
móður og þótti nóg um áreynsl-
una.
Hún komst fyrr upp á Sjón-
arhólinn en hann, og beið hans
með óþolinmæði. Hún sat með
buxurnar uppbrettar upp fyrir
hné og horfði á dásemdir nátt-
úrunnar. Þegar hann var kom-
inn alla leið, hneig hann móður
til jarðar og hallaði höfðinu að
berum hnjám hennar.
„Var þetta erfitt fyrir þig?“
spurði hún með samúð, og laut
niður að honum.
Hann hristi höfuðið. Hún
mælti:
„Þú ert blár í framan . Þú
tókst þetta nærri þér“.
Nú varð hann þess var, að
hann var farinn að eldast, að
hann var nær fimmtugu. Unga
stúlkan hafði augsýnilega ekki
munað eftir því. Að öðrum
kosti hefði hún tekið meira til-
lit til hans, eða hlíft honum
meira.
Hún mælti: „Við erum á
Sjónarhólnum. Þetta fjall
þarna er Hlíðarfjallið. Þangað
förum við á morgun“.
„Það verður hægt“, sagði
hann og horfði á fjallið með
fyrirlitningu.
Hún sagði: „Við getum labb-
að umhverfis vatnið og farið
upp á fjallið, sem er ofan við
það. Það er um það bil tveggja
mílna leið“.
Hann snéri höfði'nu og leit á
hana. Hún mælti:
„Hefirðu gaman af því að
ganga á fjöll?“
„Já“, svaraði hann. „En ég'
þreytist á því, að heyra talað
um mílurnar fyrirfram“. Hann
tók um höfuð hennar, lagði það
að öxlinni. Svo kyssti hann
hana innilega, kurteislega og
sem æfður maður í þessari
grein.
„Jæja“, sagði hann og sleppti
henni. „Var þetta ekki gott?“
„Hm, það var ekki sem
verst“, sagði hún.
Svar hennar ergði hann,. og'
kom honum næstum úr jafn-
vægi. Hann var vanur því, að
konur, sem hann kyssti, yrðu
36
KJARNAK — Nr. 30