Kjarnar - 01.10.1953, Qupperneq 52

legast væri fyrir hann að segja
satt og rétt frá öllu.
Þá sagði hann: Eg er var-
úlfur!“
Við urðum forviða.
Fyrirlitlegt bros.
Flestir amerískir liðsforingj-
ar brostu með fyrirlitningu, er
þeim bárust fregnir af varúlf-
unum og starfsemi þeirra, og'
ypptu öxlum vantrúaðir á sann-
leiksgildi þessara frásagna. Var-
úlfarnir voru í raun og sann-
leika félagskapur, sem í voru
alþýðufólk, karlar, konur og
börn. Höfðu meðlimirnir svarið
þess dýran eið, að þeir skyldu
gera óvinahernum allt það tjón,
er í þeirra valdi stæði, og, ef
þörf krefði, leggja líf sitt í söl-
urnar.
Nafnið — varúlfar — var tek-
ið úr fornum miðaldafræðum.
En þá trúðu menn því, að var-
úlfar væru til. Samkvæmt
þeirra tíma hjátrú, gátu sumir
menn breytt sér, er þeir vildu,
í grimm villidýr, sem líktust
úlfum. Þessar skepnur nefnd-
ust varúlfar. Þeir frömdu hrylli-
leg morð, ollu miklum eyði-
leggingum og náðu á sitt vald
heilum héruðum. Og það var
þetta, er nazista varúlfarnir
hugðust gera. Dr. Göbbels öskr-
aði um það í útvarpinu, að hver
einasti sannur Þjóðverji mundi
vilja gerast varúlfur.
Varúlfar útvörpuðu einnig
áróðursávörpum, og hófust ræð-
ur þeirra á villidýrslegum öskr-
um, sem ollu hryllingi þeirra,
sem hötuðu þennan félagsskap.
Þrátt fyrir þetta trúði meiri
hluti Ameríkana því ekki, að til
væru þýzkir varúlfar.
Frásögn fangans.
Hann hét Josef Fingel og' var
nefndur Joe. Hann var meðlim-
ur í varúlfafélaginu. Kom hann
frá Tékkóslóvakíu, en þar hafði
verið haldinn skóli fyrir var-
úlfa, undir eftirliti Himmlers.
Þeir höfðu komið til Þýzka-
lands í aprílbyrjun, til þess að
undirbúa starfsemi sína, og
koma henni af stokkunum. Þeir
höfðu valið lítinn bæ sem að-
seturstað. Heitir bær sá Schön-
see. Félaginu var stjórnað af
hershöfðingja að nafni Krueger.
Var Joe meðiimur í varúlifa-
deild þessari. Hann starfaði því
við aðalstöðina. Tilheyrðu um
þrjú hundruð vel æfðra var-
úlfa hreyfingu þessari. Sumir
meðlimanna voru hermenn, aðr-
ir voru algengir borgarar. Um
það bil fjörutíu og fimm var-
úlfar störfuðu við aðalstöðina.
Hinum hafði verið skift í þrjár
50
KJARNAR — Nr. 30