Fróðskaparrit - 01.01.1976, Side 99

Skráseting av føroyskum miðaldar kirkjugripum
107
Tess meira má tað undra okkum, at so mikið av kirkju-
búnaði er ella sýnist vera horvið úr kirkjunum so seint sum o.
u. miðjuna á 1700 árunum.
Búskaparlig uppgongutíð kann vera ein atvoldin. Rokn-
skaparbøkur kirkjanna siga frá, at nú koma í staðin fyri kirkju-
nýti úr gróti, kopari og tini, so við og við kalikar og diskar
úr silvuri, skírnarfuntar og -føt, rættiligar tornklokkur o. s. fr.
Tað vil so vera, at gomlu nýtini nú verða løgd til viks, men
hví eru tey ikki til? Beinleiðis burturblakað eru tey neyvan.
Vit vita, at øllum trækirkjunum við o. u. 100 ára millum-
bili tørvaði høvuðsumvælingar, og at stundum var neyðugt at
taka tær niður í grund og byggja av nýggjum. Tá máttu tær
sjálvandi verða tømdar, og trúliga er mangan gloymt at seta
inn aftur sumt, sum ikki longur varð nýtt í kirkjutænastuni.
Ein partur, og hann aftrat syndarliga stórur, er seldur á
uppboði. Væl kann tað vera, at einstakir av hesum gripum eru
til hjá fólki her og har.
Vil tí enda hesa grein við áheitan á ein og hvønn, sum
eigur ella veit um gripir, ið eru úr kirkjum, at gera so væl at
siga Fornminnissavninum frá, til tess at teir mega verða skrá-
settir sum tilfar í arbeiðinum við kirkjusøgu Føroya.
SUMMARY
As medieval sources on ecclesiastical conditions in the Faroe Islands
are decidedly scanty, an attempt has hcre been made, partly by a survey
of the post-Reformation accounts of Friis11 and Debes9 and of inventories
taken in 1709 and 1729, and partly by investigation of the surviving ob-
jects, particularly those in the National Museum of Copenhagen and the
Faroe Museum (Føroya Fornminnissavn), to identify articles and orna-
ments which may be presumed to be of the medieval period and those
which can so be dated with certainty.
The material is listed in topographical order, with brief accounts of
the type and place of origin of the objects, pag. 83 f and tables arc given
of the artifacts that can be dated pag. 88 f.
The classes of object dealt with in this article are as follows, with
their number given in brackets: crosier (1); episcopal chair (1); reliqu-
aries, graves of saints (4); chaiice (1); bells, the majority presumably mass-